Με απροκάλυπτο τρόπο, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Παναγιώτης Πικραμμένος, ομολόγησε χθες στην Βουλή, αυτό που υποστηρίζει εδώ και μέρες η «δημοκρατία», πως δηλαδή επιχειρηματικά συμφέροντα κρύβονται πίσω από την προσπάθεια να παυθεί, η πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού, κ. Βασιλική Θάνου από τη θέση της.
Την ομολογία, «προκάλεσε» η τοποθέτηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κ. Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος σχολιάζοντας τη φωτογραφική διάταξη για την Επιτροπή Ανταγωνισμού που περιέχεται στο διυπουργικό νομοσχέδιο, η οποία καθιερώνει ασυμβίβαστο για όσους έχουν υπηρετήσει -μεταξύ άλλων- σε οποιαδήποτε μορφή θέσης στο γραφείο του Πρωθυπουργού και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, είπε πως αν ήταν έτσι και ο Παναγιώτης Πικραμμένος, ο οποίος ήταν το 1991 στο νομικό γραφείο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, δεν θα μπορούσε στη συνέχεια να εκλεγεί πρόεδρος του ΣΤΕ.
Ο κ. Πικραμμένος, αφού απάντησε σε ό,τι τον αφορούσε προσωπικά, επέλεξε να απαντήσει ειδικώς για την κ. Θάνου. Είπε συγκεκριμένα: «υπάρχει όντως ένα πρόβλημα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Όμως αυτό είναι το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση; Τι γίνεται όταν αυτός που πρέπει να είναι ο εγγυητής της ανεξαρτησίας της Αρχής, είναι αυτός που την παραβιάζει πρώτος; Τι γίνεται στην περίπτωση αυτή; Και να θέσω μερικά ερωτήματα. Γιατί η κ. Θάνου πήρε τις αποφάσεις σε ασφαλιστικά μέτρα και δεν πήρε κανονικά αποφάσεις; Ξέρετε την απάντηση; Η απάντηση είναι, ότι το έκανε για να μην ελεγχθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και γιατί, κύριε αρχηγέ της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τις πήρε αυτές τις αποφάσεις παρά την αντίδραση των υπολοίπων μελών της Επιτροπής Ανταγωνισμού; Η κ. Θάνου θα ελεγχθεί γι΄ αυτό από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Θα μπορούσα να πω πολύ περισσότερα, αλλά δεν λέω άλλα».
Και η αλήθεια, είναι, πως δεν χρειαζόταν να πει περισσότερα. Γιατί στην πραγματικότητα ο κ. Πικραμμένος, δήλωσε ευθαρσώς, πως η απόφαση για την παύση της κ. Θάνου, δεν πάρθηκε επειδή η ίδια είχε υπηρετήσει πρωτύτερα αμισθί ως σύμβουλος, στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού, αλλά επειδή το διάστημα που υπηρετεί η κ. Θάνου στην Επιτροπή, πάρθηκε η απόφαση λήψης ασφαλιστικών μέτρων, σε δύο περιπτώσεις. Η πρώτη περίπτωση αφορά στο πρακτορείο διανομής Τύπου, Άργος (ευρύτερων συμφερόντων του Βαγγέλη Μαρινάκη) που διατηρεί το μονοπώλιο στον κλάδο, ενώ η δεύτερη αφορά στην Ελμίν Βωξίτες Α.Ε., που ανήκει στον γαλλικό πολυεθνικό κολοσσό Imerys Group και δραστηριοποιείται στην αγορά του βωξίτη.
Και οι δύο αυτές αποφάσεις, όπως ομολόγησε ο κ. Πικραμμένος, προφανώς δεν άρεσαν σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά κέντρα. Η δουλειά της Επιτροπής Ανταγωνισμού, όμως, δεν είναι να γίνεται αρεστή σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά κέντρα αλλά να λειτουργεί πέραν αυτών.
Οι δηλώσεις του κ. Πικραμμένου, αξιολογούνται ως εξαιρετικά σημαντικές αν λάβει, μάλιστα, κανείς υπόψιν την αρχική του τοποθέτηση, σύμφωνα με την οποία μίλησε για την πρόεδρο της Επιτροπής… κατά παρέκκλιση, αφού δεν του αρέσει να λέει «πράγματα κατά συναδέλφων μου και πρώην συναδέλφων μου».
Σφοδρή, ήταν φυσικά η απάντηση από την μεριά της Επιτροπής Aνταγωνισμού.
«Εκφράζουμε την εύλογη απορία μας, για το μεγάλο θεσμικό ατόπημα του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και επιτ. Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, κ. Πικραμμένου, ο οποίος λαμβάνοντας το λόγο ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής, αναφέρθηκε επικριτικά για τους χειρισμούς σε συγκεκριμένη υπόθεση», αναφέρει η ανακοίνωση που εξέδωσε η Επιτροπή και συνεχίζει: «Διερωτώμεθα προς τι το μεγάλο ενδιαφέρον του κ. Αντιπροέδρου για συγκεκριμένη υπόθεση μεγάλου οικονομικού ενδιαφέροντος, πώς γνωρίζει τις λεπτομέρειες που ο ίδιος ανάφερε για την υπόθεση αυτή και πώς γνωρίζει ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού θα ελεγχθεί (δήθεν) από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά παράβαση των κανόνων ανεξαρτησίας και αυτονομίας στη λήψη αποφάσεων των εθνικών Αρχών Ανταγωνισμού, εκθέτοντας, έτσι, με τα λεγόμενα του και την Ευρωπαία Επίτροπο».
Για την ιστορία: η προσπάθεια προπαγάνδας που στήθηκε από μερίδα του Τύπου με την δημοσιοποίηση κειμένου που προέκυψε από την έκτακτη γενική συνέλευση του σωματείου ειδικού επιστημονικού προσωπικού της Επιτροπής Ανταγωνισμού κρίνεται αποτυχημένη. Το κείμενο, συνδέθηκε με δήθεν πιέσεις που δέχτηκε το επιστημονικό προσωπικό για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων. Στην πραγματικότητα, όμως, το επιστημονικό προσωπικό, δεν μετέχει στην λήψη αυτών των αποφάσεων, άρα είναι αδύνατον να δέχτηκε κάποια πίεση.
