Στον ισχύοντα Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας (ΚΕΙ – ν.3284/2004, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει) η τιμητική πολιτογράφηση ρυθμίζεται από το άρθρο 13, το οποίο ορίζει ότι «Με Προεδρικό Διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από αιτιολογημένη πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, μπορεί να πολιτογραφηθεί Έλληνας, χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 5 και των άρθρων 6, 7 και 8, αλλοδαπός που προσέφερε στην Ελλάδα εξαιρετικές υπηρεσίες ή του οποίου η πολιτογράφηση μπορεί να εξυπηρετήσει εξαιρετικό συμφέρον της χώρας».
Είναι αυτονόητο ότι ο κ. Στυλιανίδης δεν έχει προσφέρει στην Ελλάδα «εξαιρετικές υπηρεσίες». Άρα πολιτογραφείται τιμητικώς διότι θα εξυπηρετήσει «εξαιρετικό συμφέρον της Χώρας». Που εκτός από την παραχάραξη του θεσμού, σημαίνει ότι δεν υπάρχει Έλληνας που μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.
Ειδικά από την παράταξη η οποία εξελέγη με σημαία την αριστεία και επωδό τα στελέχη που προεκλογικά αποτελούσαν τον «ανθό» της ελληνικής κοινωνίας.
Άρα κατά Μητσοτάκη μπορεί ο Στυλιανίδης να κάνει κάτι που δεν υπάρχει άλλος Έλληνας να το κάνει. Όμως ο Στυλιανίδης δεν προτάθηκε από Ν.Αναστασιάδη για δεύτερη φορά ως Επίτροπος της Κύπρου στην Ε.Ε. Άρα ο Στυλιανίδης είναι «άχρηστος» για την Κύπρο αλλά «μοναδικός» για την Ελλάδα.
