Δεν ήταν λάθος, όπως λέει ο Μητσοτάκης, η παρακολούθηση Ανδρουλάκη, ήταν επιλογή. Γιατί το λάθος το κανείς μια φορά, ενώ την υποκλοπή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ η κυβέρνηση (δηλαδή η ΕΥΠ) την ζήτησε δυο φορές!
Όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης η παρακολούθηση Ανδρουλάκη κράτησε 3 μήνες και ήταν «νόμιμη», που σημαίνει ότι ακολουθήθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες. Όμως ο νόμος 2225/1994 για την ΕΥΠ ορίζει δύο μήνες παρακολουθήσεις και μετά απαιτείται παράταση, δηλαδή άλλη μια διαδικασία.
Αφού, λοιπόν, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τον παρακολουθούσαν για 3 μήνες, ζητήθηκε παράταση! Επομένως δεν ήταν ένα λάθος που ξέφυγε, ήταν επιλογή.
Την μια φορά δεν το είδαν. Τη δεύτερη δεν το είδαν; Και έκαναν σειρά τα σημειώματα;
Σε κάθε περίπτωση το άρθρο 5 παρ 6 του νόμου 2225/1994 είναι σαφές: «6. Η χρονική διάρκεια της άρσης του απορρήτου δεν μπορεί να υπερβαίνει τους δύο (2) μήνες. Παρατάσεις της διάρκειας αυτής, οι οποίες δεν υπερβαίνουν κάθε φορά τους δύο (2) μήνες, μπορούν να διαταχθούν με τη διαδικασία, που προβλέπεται κατά περίσταση, για την επιβολή του μέτρου και υπό τον όρο ότι εξακολουθούν να υφίστανται οι λόγοι της άρσης. Σε κάθε περίπτωση οι παρατάσεις δεν μπορούν να υπερβαίνουν συνολικά τη διάρκεια των δέκα (10) μηνών. Το ανώτατο αυτό χρονικό όριο δεν ισχύει στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η άρση διατάσσεται για λόγους εθνικής ασφάλειας».
