Στο κατώφλι του 2024 είναι φανερό ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει περάσει η εποχή που ο άνεμος κουβαλούσε μονάχα ευχές. Το ποδαρικό, όπως όλα δείχνουν, δεν προμηνύεται ευοίωνο. Στο νέο έτος που μόλις υποδεχθήκαμε, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κουβαλά τα βαρίδια μιας χρονιάς στην οποία ο ίδιος εκτοξεύθηκε με θεαματικό τρόπο στο προσκήνιο, λίγο πριν αρχίσει να βλέπει το κόμμα του να φυλλορροεί πολιτικά και δημοσκοπικά. Η περασμένη χρονιά έδειξε στον ΣΥΡΙΖΑ το σκληρό της πρόσωπο: καταποντίστηκε στις διπλές εκλογές μαζί με τον εμβληματικό αρχηγό του, διασπάστηκε με όχι και τόσο βελούδινο τρόπο και βλέπει τους πολίτες βαθμηδόν να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους και να το κατατάσσουν με κλιμακούμενη αδιαφορία τρίτο στις δημοσκοπήσεις.
- του Γιώργου Χατζηδημητρίου
Την ίδια ώρα, ο Στέφανος Κασσελάκης δείχνει εγκλωβισμένος σε μια αδιέξοδη τακτική, της οποίας το μόνο απτό αποτέλεσμα που παράγεται είναι η φθίνουσα αποθέωση της εικόνας του, εν μέσω μιας αμφιλεγόμενης εκστρατείας, η οποία, όπως διαβεβαιώνει, θα συνεχιστεί, για την «αδιαμεσολάβητη επαφή με τον λαό». Μπορεί ο ίδιος και ο κύκλος του να στηλιτεύουν τη «γραμμή Τσίπρα», αλλά στην πράξη, όπως παρατηρούν μετριοπαθή στελέχη, επιμένει και η σημερινή ηγεσία στο ίδιο αντικυβερνητικό ρεπερτόριο, χωρίς όμως ταυτόχρονα να παρουσιάζει με πειθώ αξιοπρόσεκτες προγραμματικές προτάσεις. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα Μητσοτάκη να μην μπαίνει καν στον κόπο να εξηγεί την ανεπάρκεια και την ιδιοτέλειά του…
Είναι φανερό, σημειώνουν στην «κυριακάτικη δημοκρατία» πολύπειρα στελέχη, ότι η τακτική που έχει επιλέξει ο Σ. Κασσελάκης δεν μπορεί να υποκαταστήσει ούτε τη σημασία συμπαγών πολιτικών θέσεων, αλλά ούτε και τη δημοκρατική οργάνωση του κόμματος. «Ζητά εν λευκώ εξουσιοδότηση από το κόμμα, το οποίο διαρκώς χάνει τα πολιτικά χαρακτηριστικά του υπέρ του προσώπου, την ώρα που θα όφειλε να εξαντλείται σε κινήσεις ανασύνθεσης του χώρου» λένε.
Τα στελέχη αυτά, όπως σημειώνουν στην εφημερίδα, έχουν πειστεί ότι ο Σ. Κασσελάκης «δείχνει ότι συμβιβάζεται πλέον με την ιδέα ενός προσωποπαγούς κόμματος, που θα κινείται στην περιοχή του 10%».
Ακόμα και μετά την αποχώρηση των δυνάμεων της «Ομπρέλας» και των ηλικιακά νεότερων «6+6», που στέρησε κάθε δικαιολογία περί υπονόμευσης του κόμματος, στον ΣΥΡΙΖΑ δίνουν την ισχυρή εντύπωση ότι εξακολουθούν να βρίσκονται σε άγονη αναζήτηση «εσωτερικού εχθρού».
Φυσικά, όλα αυτά, όπως σχολιάζεται, δεν γίνονται τυχαία. Με υπολογισμένες δόσεις αμφισβήτησης, ο Σ. Κασσελάκης παίρνει διακριτές αποστάσεις από τη διαχείριση της κυβέρνησης Τσίπρα. Μπορεί κατά καιρούς φαινομενικά να τον εκθειάζει, αλλά υφέρπει μέσα στις γραμμές η προσπάθεια βίαιου απογαλακτισμού από τα έργα και τις ημέρες του προκατόχου του. Η αρχή έγινε με την αμφισβήτηση του «μαξιλαριού» των 37 δισ. ευρώ -«ιερό τόπο» για το κόμμα-, με τελευταίο «χτύπημα» τους βαρύτατους υπαινιγμούς για την οικονομική διαχείριση του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας -κατά τις πληροφορίες, τελεί εν οργή-, σε αντίθεση με Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, παρέδωσε καθαρό από δανειακές υποχρεώσεις και χρέη.
Μπροστά του ο Σ. Κασσελάκης έχει τώρα δύο κρίσιμους σταθμούς, αρχής γενομένης από το έκτακτο συνέδριο (23-25 Φεβρουαρίου), το οποίο, σύμφωνα με τους φόβους που εκφράζονται, θα επιχειρήσει να μετατρέψει σε «φιέστα προσωπικής αποθέωσης». Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο αναμένεται να συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή και ήδη κάποιοι προϊδεάζουν ότι η πλευρά Τεμπονέρα θα ξεδιπλώσει εκεί συγκροτημένη πρωτοβουλία. Ο Τεμπονέρας δηλώνει σε συνομιλητές του τον «προβληματισμό και την αγωνία του» για την κατάληξη που θα έχει το προσεχές συνέδριο, το οποίο, σύμφωνα με την άποψη πολλών στελεχών που παραμένουν συνειδητά στο κόμμα, «έχει αργήσει απελπιστικά, ενισχύοντας τον κίνδυνο να χαθεί το πλεονέκτημα που κατοχυρώθηκε επί Τσίπρα, ώστε να αποτελεί ο ΣΥΡΙΖΑ τον κορμό μιας εναλλακτικής πολιτικής πλειοψηφίας».
Από το επικείμενο συνέδριο η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν έχει θεαματικές προσδοκίες. «Θα προσδιορίσει μεν την πολιτική ταυτότητα του κόμματος, με γενικόλογες αναφορές και επαναβεβαίωση των προηγούμενων αποφάσεων, αλλά δεν θα προχωρήσει σε κάποιον ουσιαστικό απολογισμό της πορείας από το 2013. Η αποτίμηση θα περιοριστεί στην περίοδο 2019-2023» προβλέπουν πολλοί από τώρα.
Ηδη ο Π. Πολάκης από την «Αυγή» της περασμένης Κυριακής έδειξε τις προθέσεις, «βγάζοντας στη σέντρα» την αντιπολιτευτική τακτική Τσίπρα – Τσακαλώτου για το «ύφος και ένταση αντιπολιτευτικού λόγου, λάθος επιλογή των θεμάτων που αναδείξαμε κεντρικά, ανοχή στις επιλογές της Ν.Δ. κατά την πανδημία κ.ά.».
Το στοίχημα των ευρωεκλογών και η επιλογή νέων στελεχών
Άμεσος στόχος του Σ. Κασσελάκη είναι να καταστήσει ελκυστικότερο το κόμμα, μέσω της οργάνωσης μιας δεξαμενής νέων στελεχών, των γνωστών think tanks, με επικεφαλής τη λαμπρή επιστήμονα Διάνα Βουτυράκου, στα οποία υπολογίζει να συγκεντρώσει έναν ελπιδοφόρο ανθό ιδεών. Στην επιτροπή αυτή συμμετέχουν ο καθηγητής Μενέλαος Γκίβαλος, ο βουλευτής Επικρατείας και καθηγητής στο Χάρβαρντ Οθων Ηλιόπουλος, ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ και στενός συνεργάτης του προέδρου Ευάγγελος Αποστολάκης, ο πανεπιστημιακός Λευτέρης Κρέτσος, ο Σπύρος Κασάπης και το δεξί χέρι του Σ. Κασσελάκη, διευθυντής του πολιτικού γραφείου του, Μανώλης Καπνισάκης.
Ολα αυτά εν όψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου, όπου ο πρόεδρος του κόμματος υπόσχεται έπειτα από παλινωδίες να κατακτήσει την πρωτιά, την ώρα που ολόκληρος σχεδόν ο ΣΥΡΙΖΑ προσεύχεται για την κατάκτηση της 2ης θέσης, για να κλείσει το ρήγμα στα αμπάρια του σκάφους, που έχει πάρει επικίνδυνη κλίση.
Ανοίγει ένα διάστημα που ο Σ. Κασσελάκης θα τεθεί υπό την κρίση των μελών και στελεχών του κόμματος -«θα κριθούμε όλοι» προειδοποίησε την Πέμπτη ο Σωκράτης Φάμελλος-, και μάλλον δεν προβλέπεται να είναι ανέφελο. Στο τέλος του δρόμου θα γνωρίζουμε πόσοι θα μείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο Τσίπρας δεν προβλέπεται μα συνεχίσει να παρακολουθεί αμέτοχος τη φθορά, αλλά και το ποια μορφή θα έχει η Κεντροαριστερά στη χώρα.
