Στον πολυχώρο του βιβλιοπωλείου Ιανός, παρουσία δεκάδων προσωπικοτήτων από τον χώρο της πολιτικής, του πολιτισμού και των media παρουσιάστηκε η Ελληνική Έκδοση του βιβλίου των Μπρους Σπρίνγκστιν και Μπαράκ Ομπάμα, «Renegades -Ασυμβίβαστοι Γεννημένοι στην Αμερική».
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε από τους Σταύρο Θεοδωράκη, Γιώργο Μουχταρίδη, Αθηναϊδα Νέγκα και Νίκο Πορτοκάλογλου ο οποίος έχει αποδώσει και τους στίχους των τραγουδιών του Μπρους Σπρίνγκστιν στην ελληνική γλώσσα.
Ο κ. Πορτοκάλογλου μιλώντας στην παρουσίαση ανέφερε ότι: «Εγώ στο βιβλίο βλέπω δύο φίλους, δύο ανθρώπους που ενσαρκώνουν το Αμερικανικό όνειρο στην καλύτερή του εκδοχή, ως παιδιά που προέρχονται από δύσκολες οικογένειες, που κατόρθωσαν ο καθένας με τον τρόπο του, τη δουλειά του, την επιμονή του και το όραμά του να φτάσουν στην κορυφή. Βλέπω επίσης δυο ανθρώπους να κάθονται και να συνομιλούν και να διαπιστώνουν αυτόν τον διχασμό που ζούμε αυτή την περίοδο στην Αμερική (τον έχουμε ζήσει πολύ έντονα και εμείς τα τελευταία χρόνια) και αισθάνονται την ανάγκη να πουν ότι πρέπει να ανακαλύψουμε τα αυτονόητα της Δημοκρατίας, δηλαδή να ξαναανακαλύψουμε έναν τρόπο να συνυπάρχουμε με αυτούς που διαφωνούμε. Είναι κάτι που φαίνεται ότι και στην Αμερική έχει γίνει πολύ δύσκολο, όπως και εδώ το βιώσαμε τα τελευταία χρόνια…»
«Προσωπικά μεγάλωσα σε μια παρέα μέσα στα χρόνια της Χούντας. Για μας τότε το ρόκ ήταν το παράθυρο στον ελεύθερο κόσμο. Ήταν για μας κάτι πολύ περισσότερο από απλή μουσική…»
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου θυμήθηκε την πρώτη συναυλία του Μπρους Σπρίνγκστιν που πήγε στην Αθήνα, ενώ χαρακτήρισε ως πολύ ωραίο συναίσθημα την απόδοση των στίχων του Μπρους στην Ελληνική γλώσσα που κάνει στο βιβλίο, ενώ διάβασε ένα από τα τραγούδια που τον συγκίνησε περισσότερο, το «Σπίτι του Πατέρα μου» και αφορά τον πατέρα του Σπρίνγκστιν.
Η κυρία Αθηναϊς Νέγκα στάθηκε στις λεγόμενες «ανδρικές συζητήσεις» ανάμεσα στον Μπρους Σπρίνγκστιν και τον Μπαράκ Ομπάμα, μίλησε για την «τοξική αρρενωπότητα», ενώ προέβλεψε ότι στην Ελλάδα σε λίγα χρόνια πιστεύει ότι θα υπάρχουν άνδρες φίλοι όπως ο Σπρίνγκστιν και ο Ομπάμα, όπου ο ένας θα είναι λευκός, ο άλλος αφρικανικής ή ασιατικής καταγωγής και θα είναι και οι δύο επιτυχημένοι… «Η Αμερικανική κοινωνία παρά τον πουριτανισμό της εξελίσσεται διαρκώς, σε αντίθεση με την Ευρώπη που μας παίρνει περισσότερο χρόνο. Παρόλα αυτά, πριν 25 χρόνια όταν σπούδαζα στην Αμερική..», ανέφερε η κα Νέγκα, «φαινόταν αδιανόητο ότι θα μπορούσαμε να έχουμε έναν Αφροαμερικανό για Πρόεδρο. Κι όμως η Ιστορία κάνει κύκλους αφού μετά τον Ομπάμα, είχανε Πρόεδρο τον Τραμπ, όπου είναι η τοξικότητα προσωποποιημένη και βασισμένη στην τοξική αρρενωπότητα…»
«Ο Ομπάμα…», ανέφερε η κα Νέγκα, «…αποτελεί τον απόλυτο “renegade”, μια λέξη που δεν μεταδίδεται απολύτως στα Ελληνικά, κάτι μεταξύ αποστάτη και επαναστάτη. Ο Σπρίνγκστιν είναι ακριβώς το ίδιο: Ένα αφεντικό της αμερικάνικης μουσικής που είχε πάντα πολιτικές ανησυχίες… O Σπρίνγκστιν σε αυτό το βιβλίο εκπροσωπεί τον συνειδητοποιημένο λευκό, γεννημένο στο Νιου Τζέρσει ο οποίος θα μπορούσε να μείνει εκεί και όμως εξελίχθηκε. Για μένα αυτό είναι το νέο Αμερικανικό όνειρο, όπου πρόσωπα όπως ο Σπρίνγκστιν ή ο Τομ Χανκς (που μας είναι και πιο προσφιλής), όχι μόνο τα καταφέρνουν και γίνονται διάσημοι και πλούσιοι, αλλά καταλήγουν και σοφοί… Αυτές είναι οι συζητήσεις μεταξύ των δύο ανδρών οι οποίοι δημιουργούν και αναζητούν ένα ενοποιημένο αφήγημα της αμερικανικής πραγματικότητας…» Η κα Νέγκα κατέληξε την εισήγησή της λέγοντας ότι αυτό το βιβλίο είναι «οι συζητήσεις δύο ωραίων, συναρπαστικών, έξυπνων τύπων, είναι ένα βιβλίο το οποίο θα κρατήσετε στη βιβλιοθήκη σας και πολύ συχνά θα ανατρέχετε σε αυτό»
Ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης από την πλευρά του παρουσίασε και φόρεσε ένα συλλεκτικό καπέλο που είχε φέρει μαζί του από το Σικάγο από την πρώτη προεδρική εκστρατεία του Προέδρου Ομπάμα. Ο κ. Θεοδωράκης διαπίστωσε ως το κύριο χαρακτηριστικό που ενώνει τους δύο συγγραφείς, τον «δρόμο», δηλαδή το ότι και οι δύο ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά. «Είναι ευλογία το γεγονός ότι ο Μπρους, ήταν φτωχός, διότι αν ήταν πλούσιος θα είχε αγοράσει πιάνο ή ντραμς, αλλά ήταν πολύ φτωχός και ξεκίνησε με 18 δολάρια, αγοράζοντας κιθάρα. Σκεφτείτε αν θα μπορούσε να κάνει την ίδια καριέρα ως πιανίστας…», ανέφερε ο κ. Θεοδωράκης. Αντίστοιχα ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε ότι επισκέφτηκε μια γειτονιά όπου ο Πρόεδρος Ομπάμα εργαζόταν για δύο χρόνια με πολύ μικρό μισθό τον μήνα προσπαθώντας να πείσει τους κατοίκους να βγάλουν τον αμίαντο από τα σπίτια τους, και να τον αντικαταστήσουν με λιγότερο βλαπτικά υλικά. «Η μία συγγένεια που εγώ βλέπω στους δύο αυτούς ανθρώπους είναι η σχέση τους με το δρόμο. Και αυτό είναι φανερό στο βιβλίο, όταν καλούνται να απαντήσουν σε προβλήματα του κόσμου και του πλανήτη, και δίνουν σταράτες απαντήσεις στα προβλήματα που έχουμε από τις προσωπικές σχέσεις μέχρι τα μεγάλα πολιτικά θέματα».
Ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε ότι στο βιβλίο «Υπάρχει μια συμβουλή να πορευόμαστε», σχολιάζοντας παράλληλα δύο αναφορές του προέδρου Ομπάμα: «να βλέπεις το λάθος στους ανθρώπους χωρίς να απορρίπτεις την κάθε τους πλευρά», αναφέρει το πρώτο απόσπασμα, με τον κ. Θεοδωράκη να το χαρακτηρίζει ως «την πιο επίκαιρη συμβουλή την εποχή επικράτησης της πολιτικής ορθότητας», ενώ το δεύτερο αναφέρει ότι: «οι άνθρωποι είναι άνθρωποι της εποχής τους και πολύ συχνά ενσαρκώνουν τις αμαρτίες της εποχής τους», με τον κ. Θεοδωράκη να διαπιστώνει ότι «Αυτό θα πρέπει να σκεφτόμαστε κοιτώντας στο παρελθόν και συναντώντας νέους φίλους να μην ψάχνουμε την καθολική σχέση μαζί τους αλλά να δεχόμαστε την κάθε τους πλευρά ακόμα και αυτά που εμείς πιστεύουμε ότι είναι λάθη…»
«Σε αυτό το βιβλίο λέγονται πολύ μεγάλες αλήθειες, είναι ένα βιβλίο τολμηρό», ανέφερε ο ιδρυτής του ραδιοφωνικού σταθμού Pepper Γιώργος Μουχταρίδης, αναφέροντας ότι: «Εμένα ο Μπρους και ο Μπαράκ Ομπάμα με έχουν ξαφνιάσει θετικά, μιλούν με μεγάλη ευκολία για το εαυτό τους, για ό,τι και αν νιώθουν για ό,τι και αν τους συμβαίνει ακόμα και γι αυτά που θα μπορούσαν να γρατζουνίσουν την εικόνα τους. Μου έχει κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η παραδοχή του Σπρίνγκστιν ότι όλα αυτά τα χρόνια η βάση της τραγουδοποιίας τους είναι ο πατέρας του και όχι ο ίδιος, γεγονός σοκαριστικό να το ακούς από έναν άνθρωπο με τον οποίο ταυτίστηκα για τον αγνό ιδεαλισμό που είχαν τα τραγούδια του, τον ρομαντισμό του και με την πλοκή των στίχων του και τις ωραίες ιστορίες… Αυτό που επίσης βλέπουμε σε αυτό το βιβλίο είναι ότι από την πλευρά του ο Μπαράκ Ομπάμα έχει στήσει ένα βιβλίο με εξαιρετική μαεστρία και ευφυία» κατέληξε ο κ. Μουχταρίδης.
Το βιβλίο είναι μιας πολυτελής, έγχρωμη, μεγάλη έκδοση (coffee table book) η οποία παρουσιάζει μια σειρά προσωπικών συζητήσεων του Μπρους Σπρίνγκστιν και Μπαράν Ομπάμα, τις οποίες μοιράζονται μαζί με δεκάδες σπάνιες φωτογραφίες, πρωτότυπα κείμενα ομιλιών, ανέκδοτους στίχους, συλλεκτικές αφίσες κ.α.
«Οι καλύτερες συζητήσεις έχουν μια διαχρονική ποιότητα, σε πηγαίνουν πίσω στο βασίλειο της μνήμης, οδηγώντας σε προς τις ελπίδες και τα όνειρά σου. Το να μοιράζεται ιστορίες σού υπενθυμίζει πως δεν είσαι μόνος – και ίσως σε βοηθάει να καταλάβεις τον εαυτό σου λίγο καλύτερα», εκτιμά ο Μπαράκ Ομπάμα εκφράζοντας την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι πολύς κόσμος ταυτίστηκε μαζί τους μέσα από τις συζητήσεις τους: «Πολλοί μάς είπαν πως ακούγοντάς μας να συζητάμε σκέφτηκαν τα δικά τους παιδικά χρόνια. Τους δικούς τους μπαμπάδες. Τις πόλεις που μεγάλωσαν». Και πράγματι οι ιστορίες τους είναι τόσο ανθρώπινες και αληθινές και ο τρόπος που τις μοιράζονται μεταξύ τους τόσο ειλικρινής που σίγουρα ο καθένας θα ανακαλύψει ένα κομμάτι του εαυτού σε κάποιο σημείο τους. Πιθανόν μάλιστα να πάρει και κάποιες χρήσιμες απαντήσεις σχετικά με ουσιώδη ζητήματα της ζωής.
Γιατί, όπως πολύ εύστοχα υπογραμμίζει ο Μπρους Σπρίνγκστιν, «είναι από αυτό το είδος των συζητήσεων που μιλάς μέσα από την καρδιά σου και από τις οποίες φεύγεις έχοντας πλήρη κατανόηση σχετικά με το πώς σκέφτεται και νιώθει ο φίλος σου. Έχεις μια εικόνα του τρόπου με τον οποίο βλέπει τον εαυτό του και τον κόσμο». Παραδέχεται δε πως οι δυο τους αντιλήφθηκαν πως έχουν πολλά κοινά: «Στο τέλος της ημέρας ανακαλύψαμε τις ομοιότητες στο ηθικό σχήμα της ζωής μας. Ήταν η παρουσία μιας υπόσχεσης, ένας κώδικας μέσω του οποίου αγωνιζόμαστε να επιβιώσουμε».
