Ο Χριστόδουλος δεν ήταν απλά ένας ακόμη Αρχιεπίσκοπος… Ήταν ο Αρχιεπίσκοπος που μίλησε στις καρδιές των Ελλήνων. Ήταν εκείνος που με την χαρακτηριστική του φράση «ελάτε όπως είστε», έφερε τη νεολαία στην εκκλησία. «Χριστόδουλε σε πάμε» ήταν το σύνθημα που φώναζαν μαθητές και φοιτητές όταν τους επισκεπτόταν στο σχολείο. «Και εγώ σας πάω» τους απαντούσε λέγοντας τους ένα ανέκδοτο.
Τα πρώτα χρόνια της Αρχιεπισκοπικής του θητείας ήταν το πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Μιλούσε με τη γλώσσα του λαού χωρίς να διστάσει να χρησιμοποιήσει ακόμα και την αργκό για συμβουλεύσει τους νέους για να αποφύγουν τα ναρκωτικά, να κρίνει τις πολιτικές επιλογές που οδηγούν στην αύξηση της ανεργίας, της μοναξιά και τα ψυχολογικά προβλήματα.
Ήταν εκείνος που συγκρούστηκε με το σημιτικό σύστημα στο ζήτημα των ταυτοτήτων. Ήταν εκείνος που με τις ομιλίες του «έβαζε φωτιά» στις ψυχές, μιλώντας για την Πατρίδα και το Έθνος και προειδοποιώντας για εκείνα που έρχονται. Γι’ αυτό και πολεμήθηκε λυσσαλέα, όσο κανένας άλλος…
Ξημερώματα της 28ης Ιανουαρίου του 2008 ο χαρισματικός αυτός ηγέτης «κοιμήθηκε», αφήνοντας ορφανούς τους Έλληνες… Γιατί έτσι ακριβώς αισθάνθηκαν… Το μένος των διωκτών του ήταν τέτοιο που ακόμη και στον θάνατό του δεν τον άφησαν ήσυχο. Αποφάσισαν να γίνει η κηδεία του καθημερινή, ώστε να μην μπορούν να τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία οι χιλιάδες των Ελλήνων από όλη τη χώρα, που ήθελαν να τον δουν για τελευταία φορά. Ακόμη και έτσι όμως και σε πείσμα των… εκσυγχρονιστών, πάλι χιλιάδες βρέθηκαν εκεί, στο πλευρό του…
Ο Χριστόδουλος και τα δάκρυά του για την Μακεδονία
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έμεινε στην ιστορία και εξαιτίας, των γεμάτων Ελλάδα, λόγων του. Ιστορική πλέον η ομιλία του από τα ποτισμένα με αίμα Ηρώων, χώματα της Μακεδονίας μας, δακρύζοντας:
«Η Μακεδονία θα σώσει την Ελλάδα, γιατί κάποια Ελλάδα αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Και η Μακεδονία είναι αυτή που κρατάει ψηλά τα λάβαρα, με τέτοιες ιστορίες, αναμνήσεις, με την ιστορική μνήμη καθάρια. Χωρίς σκοπιμότητες, χωρίς υπολογισμούς, χωρίς έξωθεν εντολές, χωρίς υπαγορεύσεις….! Για αυτό καλό θα ήτανε, όλοι οι Έλληνες να έρχονται από καιρού εις καιρόν στη Μακεδονία. Και να προσέχουνε που πατάνε, γιατί σε κάθε βήμα μπορεί να πατήσεις χώμα ιερό. Μπορεί να πατήσεις έναν τάφο. Μπορεί να πατήσεις ένα λείψανο. Είναι διάσπαρτος ο τόπος από θυσία. Αυτή η θυσία μας δίνει ζωή. Αυτή η θυσία μας συντηρεί. Και είναι το αντίδοτον της παγκοσμιοποίησης που θέλει όλα να τα ισοπεδώσει. Να μη μιλάμε για αγώνες, να μη μιλάμε για πολέμους, να μη μιλάμε για θυσίες….»
«Η Ευρώπη, έχει λεχθεί, στερείται σήμερα οράματος. Οι Έλληνες δεν δικαιούμαστε να το λέμε για τον εαυτό μας. Γιατί τα οράματα τα δικά μας είναι μέσα στην ορθοδοξία μας, είναι μέσα στην παράδοση μας, είναι μέσα στην Ιστορία μας και δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ για να τα βρούμε. Με αυτά τα οράματα θα ζήσουμε, όπως έζησαν οι πατέρες μας, και με αυτά τα οράματα θα σταθούμε όρθιοι στα πόδια μας, για να αντιμετωπίσουμε την οποιαδήποτε δυσκολία», έλεγε ο Χριστόδουλος δίνοντας κουράγιο σε ολόκληρο τον Ελληνισμό.
Να γιατί θα μείνει για πάντα χαραγμένος στις καρδιές των Ελλήνων, που τον αποζητάνε αυτές τις δύσκολες στιγμές, αναφωνώντας «Που ‘σαι Χριστόδουλε»!
