To 1956, σ’ ένα σπίτι στο Μπάτερσι του νότιου Λονδίνου, η οικογένεια Χίτσινγκς άρχισε να ακούει ανεξήγητους γδούπους και ήχους γρατσουνίσματος. Κάποιοι, μάλιστα, ήταν τόσο δυνατοί που μπορούσαν να ακουστούν στον δρόμο! Μετά, άρχισαν να κινούνται αντικείμενα, κατσαρολικά πετάγονταν έξω από την κουζίνα την ώρα που δεν βρισκόταν κανείς, τα καλύμματα του κρεβατιού ξεστρώνονταν μόνα τους και παντόφλες περπατούσαν στο πάτωμα χωρίς να τις φοράει κανείς.
Τα ίδια συνεχίζονταν για 12 χρόνια και οι κάτοικοι του νούμερου 63 της Γουίκλιφ Ρόαντ ονόμασαν την αόρατη παρουσία που τα προκαλούσε Ντόναλντ, ο οποίος φαίνεται ότι είχε ιδιαίτερη αδυναμία στην έφηβη κόρη του Γουάλι και της Κίτι, τη Σίρλεϊ.
Η ιστορία αυτή εμφανίστηκε στα πρωτοσέλιδα και έφτασε να συζητηθεί ακόμα και στο βρετανικό Κοινοβούλιο εκείνη την εποχή. Τώρα έρχεται και πάλι στην επιφάνεια μέσω podcast του BBC με τίτλο «Battersea Poltergeist», που βασίστηκε στα απομνημονεύματα της Σίρλεϊ, η οποία είναι τώρα 80 ετών και τα μέσα της εποχής υποστήριζαν ότι ο Ντόναλντ ήταν «το αγόρι της φάντασμα». Ακόμα και οι γονείς της την είχαν ρωτήσει αν ευθύνεται, ενώ η γιαγιά της, Εθελ, της είχε ρίξει αγιασμό για εξορκισμό. Η Σίρλεϊ λέει ότι τελικά χάρη στον κυνηγό φαντασμάτων Χάρολντ Τσίμπετ κατάφεραν να ηρεμήσουν τον Ντόναλντ, ο οποίος κάποια στιγμή άρχισε να γράφει στη Σίρλεϊ.
Πριν από τον Τσίμπετ, η οικογένεια είχε ζητήσει τη βοήθεια μέντιουμ, εξορκιστών αλλά δεν είχε αλλάξει τίποτα.
Στο τέλος της σειράς αυτού του podcast, η δημοσιογραφική ομάδα φαίνεται ότι κατέληξε σε
κάποιες θεωρίες για το τι πραγματικά συνέβη σε αυτό το σπίτι, το οποίο τελικά κατεδαφίστηκε τη δεκαετία του ’60, ωστόσο δεν τις αποκαλύπτει. Πάντως, σε συνέντευξή του στην «Daily Telegraph», o παρουσιαστής του podcast Ντάνι Ρόμπινς παραδέχεται ότι αν και γενικά είναι επιφυλακτικός σε ιστορίες για φαντάσματα, σε αυτή την περίπτωση βρέθηκε μπροστά σε στοιχεία και μαρτυρίες που δεν μπορεί να εξηγήσει αλλιώς.
