Μάιος του 1961. Ο κόσμος και πάλι βρισκόταν στο χείλος ενός πυρηνικού πολέμου, αλλά στην Ελλάδα το μεσημέρι της 28ης Μαΐου έκπληκτοι οι αναγνώστες των εφημερίδων έβλεπαν τίτλους όπως…
Τα ρεπορτάζ περιείχαν φωτογραφίες ενός δράματος που δεν μπορούσε να χωρέσει ανθρώπου νους…
Η Αμερικανίδα Ανίτα Μπέικερ από τη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ είχε σκοτώσει και τα τρία της παιδιά κι επεχείρησε στη συνέχεια, ανεπιτυχώς, να αυτοκτονήσει!
Μεσάνυχτα Σαββάτου έφθασε στο σπίτι τους στο Καλαμάκι ο λοχίας της Αμερικανικής Βάσης στο Ελληνικό Τζολ Μπέικερ. Είδε την πόρτα του σπιτιού σφηνωμένη με μια εφημερίδα. Πήγε να φιλήσει τον 8χρονο γιο του Τζολ τζούνιορ και πάγωσε. Το παιδί ήταν νεκρό. Δίπλα του η 5χρονη Σουζάνα με ανοιχτά μάτια. Νεκρή κι αυτή. Τρέχει στην κρεβατοκάμαρα και βλέπει τη γυναίκα του μέσα στα αίματα και δίπλα της νεκρή και τη μικρότερη κόρη τους Κίτι.
Σε κατάσταση σοκ τρέχει στον επάνω όροφο του σπιτιού που έμενε ο λοχαγός Ουίλσον. Ειδοποιείται η αστυνομία της Αμερικανικής βάσης και ο ο ελληνικής καταγωγής αστυνομικός Ι. Πρώτος αφού ειδοποιεί ασθενοφόρο βλέπει τη Βίβλο ανοιχτή με υπογραμμισμένα τα σημεία που αφορούσαν την ομιλία του Ματθαίου περί μοιχείας. Λίγο πιο πέρα ένα γράμμα. Ήταν της Ανίτα και απευθυνόταν στο σύζυγό της:
«Ελπίζω να είσαι τώρα ελεύθερος. Βαρέθηκα κάθε βράδυ τα όργια σου. Είναι βρωμερή ντροπή για μένα που αναγκάζομαι να αφαιρέσω τη ζωή από αυτά τα τόσο όμορφα και καλά παιδιά, αλλά δεν πρόκειται να τα αφήσω να μεγαλώσουν και να μάθουν το τι έκανες. Κάθε βράδυ μου λες κι από έρνα άλλο ψέμα. Θα έπρεπε να σκεφτείς τα παιδιά ότα άρχιζες τα όργια σου. Αυτό που έκανα σήμερα θα ΄πρεπε να το κάνω πριν εννέα χρόνια. Τότε θα ήταν πιο εύκολο. Το ποτό μπορώ να το αντέξω. Όχι και τα όργια σου. Αν και εκείνη είναι (λέξη δυσανάγνωστος) ας σε κρατήσει. Ας σου πλένει τα κραγιόν από το πουκάμισο. Εγώ βαρέθηκα πια Κάτι έπρεπε να γίνει . Θα μπορούσα να γυρίσω με τα παιδιά μου στην Αμερική. Έχω για αυτά ένα καλό χριστιανικό σπίτι, αλλά είσαι τόσο παράλογος που αυτό δεν θα ωφελούσε διόλου. Τα καταφέρνεις να τα κάνεις όλα με το μαλακό και τόχεις κανονίσει μια χαρά για σένα. Εδώ και αρκετό καιρό ξέρω τι κάνεις κάθε βράδυ. Τώρα μπορείς να συνεχίσεις…».
Τι είχε συμβεί;
Η Ανίτα Μπέικερ ήταν μια πουριτανή Αμερικανίδα. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε πάει το αυτοκίνητό τους στο συνεργείο για σέρβις. Σε αυτό βρήκε ένα φάκελο με μια φωτογραφία του άντρα της με κάποια κοπέλα. Όπως αποδείχτηκε, αργότερα, ήταν τηλεφωνήτρια στην αμερικανική βάση του Ελληνικού. Πειραιώτισα. Στη δίκη που ακολούθησε υποστήριξε ότι μάθαινε ελληνικά στον Τζολ τον τελευταίο μήνα τα μαθήματα γινόντουσαν σε εξωτερικούς χώρους. Από εκεί προέκυψε και η φωτογραφία.
Η δολοφόνος των παιδιών της στην κατάθεση της στην αστυνομία της αμερικανικής βάσης υποστήριξε ότι είχε τρεις επιλογές μετά την αποκάλυψη ότι ο σύζυγός της την απατά.
Η πρώτη: Να σκοτώσει τον σύζυγό της. Όμως στην περίπτωση αυτή τα παιδιά θα έμεναν μόνα κι απροστάτευτα αφού αυτή θα πήγαινε φυλακή.
Η δεύτερη: Να πάρει διαζύγιο και να επιστρέψει στις ΗΠΑ. Δεν το ήθελε ούτε αυτή, ούτε ο σύζυγός της. Στη δίκη βέβαια ο Τζολ υποστήριξε το αντίθετο.
Η τρίτη: Να σκοτώσει τα παιδιά και να αυτοκτονήσει. Το πρώτο σκέλος το πέτυχε. Στο δεύτερο απέτυχε.
Στην υπόθεση υπήρξαν και σκοτεινά σημεία. Η αστυνομία της Αμερικανικής βάσης ειδοποίησε με τέσσερις ώρες καθυστέρηση την ελληνική που είχε και την ευθύνη, αφού το έγκλημα έγινε εντός της ελληνικής επικράτειας. Τότε κανείς δεν έδωσε σημασία….
Οι Έλληνες αστυνομικοί έμειναν έκπληκτοι από την ψυχραιμία και τη μεθοδικότητα της 40χρονης Αμερικανίδας. Πήγε στην αποθήκη του σπιτιού βρήκε ένα κορδόνι από αλεξίπτωτο, σκότωσε πρώτα τη μικρότερη κόρη της με αυτό, στη συνέχεια πήγε στο δωμάτιο των άλλων δύο παιδιών, έπνιξε με τον ίδιο τρόπο τη μικρή Σουζάνα, αλλά ο γιος της αντιστάθηκε κι υποχρεώθηκε να τον μαχαιρώσει για να του αφαιρέσει τη ζωή!
Στη δίκη που έγινε λίγους μήνες αργότερα η Ελληνίδα οικιακή βοηθός κατέθεσε ότι το ζευγάρι δεν είχε… ομαλές σχέσεις. Όπως είπε, η κυρία κοιμόταν με τη μικρότερη κόρη της, τα δύο άλλα παιδιά στο δεύτερο υπνοδωμάτιο και ο σύζυγος σε ένα ντιβάνι στο χολ.
Ο ίδιος ο Τζολ Μπέικερ υποστήριξε ότι το τελευταίο διάστημα η σύζυγός του διάβαζε διαρκώς τη Βίβλο, δεν ήθελε να έρχονται σε επαφή, αλλά δεν του έδινε διαζύγιο. Όπως και η οικιακή βοηθός, κατέθεσε ότι συχνά ξεσπούσε στα παιδιά κι αυτό ήταν ένα σημείο τριβής στη σχέση τους, αλλά ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό του ότι θα φθάσει στο έγκλημα.
Η έκθεση των γιατρών
Δύο μήνες παρακολουθούσαν την Τζο Αν Μπέικερ ο καθηγητής της νευρολογίας και ψυχιατρικής Κωνσταντινίδης και ο ιατροδικαστής Κ. Μπούκης. Μίλησαν με άτομα που τη γνώρισαν και συνέταξαν έκθεση την οποία υπέβαλαν στις 20 Ιουλίου 1961.
Σε αυτήν, όπως αναφέρουν, δεν κατόρθωσαν να βρουν τίποτα που να επιβαρύνει ψυχικά ή πνευματικά την προσωπικότητα της κατηγορουμένης. Αυτά ως προς τη γενική εικόνα. Αναφέρουν όμως ότι υπάρχει και η «ειδική». Σύμφωνα με αυτήν δύο μέρες πριν το έγκλημα η κατηγορούμενη προσεβλήθη από «ψυχογενή μελαγχολία». Σύμφωνα με τους δύο επιστήμονες «η κατηγορουμένη είχεν ηλαττωμένην ικανότητα να αντιληφθή το άδικον των πράξεών της και ουσιαστικώς ηλαττωμένην, μέχρι σχεδόν καταργήσεως, την ικανότητα του να ενεργήση συμφώνως προς την περί αδίκου αντίληψίν της». Δηλαδή οι δύο επιστήμονες υποστήριξαν ότι όταν εστραγγάλισε τα τρία της παιδιά δεν βρισκόταν σε πλήρη σύγχυση, αλλά μέτρια.
Η δίκη που ακυρώθηκε
Σεπτέμβριο του 1961 άρχισε η δίκη της παιδοκτόνου στο Κακουργοδικείο. Η ετυμηγορία των ενόρκων ήταν σοκαριστική. Δέχτηκαν ότι βρισκόταν σε πλήρη σύγχυση και κατά πλειοψηφία την κήρυξαν αθώα. Ο εισαγγελέας Γκαζέττας θεώρησε την απόφαση πεπλανημένη κι αποφασίστηκε να επαναληφθεί η δίκη. Η Τζο Αν Μπέικερ, όπως ήταν το πλήρες όνομά της, τελικά, καταδικάστηκε, αλλά δεν έμεινε πολύ καιρό στη φυλακή. Δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στις ΗΠΑ και λίγους μήνες μετά έστειλε γράμμα στο δικηγόρο της στο οποίο τόνιζε ότι θεραπευτεί και ξεκινά μια νέα ζωή!
Νομικοί κύκλοι στην Αθήνα είχαν να λένε ότι ρόλο στην αποφυλάκισή της έπαιξαν οι ισχυρές θρησκευτικές οργανώσεις των μεσοδυτικών πολιτειών που πίεζαν για τον σκοπό αυτό. Μπορεί στην προεδρία των ΗΠΑ να είχε εκλεγεί ένα χρόνο νωρίτερα ο Τζον Κένεντι, αλλά η ίδια η Αμερική ζούσε σε μια εποχή που διάφορα κέντρα αποφάσεων είχαν δύναμη και την επέβαλαν…
