Τον Οκτώβριο του 1977 στις φυλακές Στάνχαϊμ της Στουτγάρδης αυτοκτονούν ο Αντρέας Μπάαντερ και οι κρατούμενοι σύντροφοί του.
Η οργάνωση «Κόκκινος Στρατός» μιλά για «δολοφονία των συντρόφων» και λίγο αργότερα δολοφονεί τον βιομήχανο Χανς Μάρτιν Σλέγερ, πρόεδρο των Γερμανών επιχειρηματιών.
Εκείνο τον καιρό στην Ελλάδα πλησιάζουν εκλογές, κάποιες εφημερίδες γράφουν ότι «έρχεται μυστικά στην Ελλάδα ο Κάρλος το Τσακάλι» και οι Αρχές έχουν αρχίσει να μιλούν για «επαπειλούμενο τρομοκρατικό χτύπημα».
Δεν έχουν περάσει παρά μόνο δύο μέρες από τη δολοφονία του Σλέγερ και -σαν σήμερα- στις 20 Οκτωβρίου 1977 δύο Έλληνες αστυνομικοί -που μπορεί και να μην ξέρουν τίποτα για τον Σλέγερ- περιπολούν με ένα συμβατικό όχημα γύρω από έναν «γερμανικό στόχο», τις εγκαταστάσεις της AEG (δεν υπάρχουν πια) στα σύνορα Ρέντη – Νίκαιας.
Μέσα στο πυκνό σκοτάδι βλέπουν ένα λευκό Fiat 128 και μέσα του διακρίνουν τέσσερα άτομα. Το θεωρούν ύποπτο και πλησιάζουν με τα όπλα προτεταμένα.
Οι «ύποπτοι» βλέπουν τους αστυνομικούς, το όχημά τους αναπτύσσει ταχύτητα, αλλά στην οδό Κονδύλη το αυτοκίνητο των αστυνομικών πλευρίζει το λευκό Fiat.
Οι αστυνομικοί τραβούν τα υπηρεσιακά τους όπλα, αλλά βγαίνουν όπλα και από το παράθυρο του «ύποπτου οχήματος»!
Μέσα στη νύχτα αρχίζουν να πέφτουν πιστολιές! Τα αυτοκίνητα σταματούν και γίνεται μάχη όπως στα αμερικανικά αστυνομικά φιλμ! Τελικά το Fiat απομακρύνεται, αφήνοντας πίσω του έναν νεκρό!
Οι δύο αστυνομικοί τραυματίζονται και μαζί με τον νεκρό διακομίζονται στο Κρατικό Νοσοκομείο Νικαίας.
Αναγνωρίζεται σε λίγες ώρες ο οικονομολόγος Χρήστος Κασσίμης, ο πρώτος νεκρός στον πόλεμο του κράτους με τις τρομοκρατικές οργανώσεις, ένας πόλεμος που συνεχίζεται έως σήμερα. Όπως ανέφερε η ιατροδικαστική έκθεση, την οποία υπέγραψαν ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πειραιώς Μ. Πούλης και ο ιατροδικαστής Δ. Μπούκης, ο θάνατος του Κασσίμη επήλθε «συνεπεία διαμπερούς τραύματος κεφαλής εκ βλήματος πυροβόλου όπλου μικρού διαμετρήματος».
Ο Χρήστος-Στέφανος Κασσίμης ήταν 34 ετών, παντρεμένος και πατέρας ενός κοριτσιού. Ηταν το δεύτερο από τα τρία παιδιά ενός ευυπόληπτου γυμνασιάρχη από το Χαλάνδρι, ο οποίος πέθανε δύο χρόνια αργότερα.
Στο αυτοκίνητο των «υπόπτων» η Αστυνομία βρίσκει εκρηκτικό μηχανισμό έτοιμο για τοποθέτηση και άλλους τρεις μηχανισμούς που δεν είχαν συνδεθεί πλήρως και μπιτόνια με βενζίνη. «Εκτιμάται ότι οι τέσσερις άνδρες, μαζί τους και ο Κασσίμης, είχαν στόχο τη γερμανική εταιρία AEG» αναφέρει η Αστυνομία.
Λίγες μέρες αργότερα η χήρα του Χρήστου Κασσίμη καταθέτει μήνυση για ανθρωποκτονία εις βάρος των δύο αστυνομικών. Στις 29 Οκτωβρίου δημοσιεύεται σε δύο αθηναϊκές εφημερίδες προκήρυξη της οργάνωσης «Ομάδα Διεθνιστικής Αλληλεγγύης Χρήστος Κασσίμης», η οποία απειλεί με «νέα χτυπήματα».
Σε αυτές αναφερόταν ότι δύο από τους επιζήσαντες της μάχης του Ρέντη είχαν τραυματιστεί από τις σφαίρες των αστυνομικών. Πρόκειται για την τρίτη οργάνωση που εμφανίζεται από το 1974 και εντεύθεν, μετά τον ΕΛΑ και τη 17 Νοέμβρη, η οποία έχει ήδη διαπράξει μέχρι τότε δύο δολοφονίες: του Ρίτσαρντ Γουέλς, σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα (23/12/1975), και του Ευάγγελου Μάλλιου, απότακτου αστυνομικού και εκ των βασανιστών της επταετίας (14/12/1976).
Η «Επαναστατική Ομάδα Διεθνιστικής Αλληλεγγύης Χρήστος Κασσίμης» εμφανίζεται και κατά τα επόμενα χρόνια. Σε συνεργασία με τον ΕΛΑ ανέλαβε την ευθύνη το 1985 για δύο χτυπήματα στη γερμανική πρεσβεία.
Η οργάνωση θεωρήθηκε από τις Αρχές παρακλάδι του ΕΛΑ, της οργάνωσης η οποία, έως το 1995, οπότε πέρασε στην αδράνεια, χαρακτηρίζεται «φυτώριο» των τρομοκρατικών οργανώσεων στη χώρα μας.
Η «μάχη του Ρέντη» ήταν η πρώτη σοβαρή αναμέτρηση των ελληνικών Αρχών με την εγχώρια τρομοκρατία. Στις έρευνες που ακολούθησαν μετείχε και κλιμάκιο της Scotland Yard, το οποίο «έψαξε» τον Χρήστο Κασσίμη μέχρι και στο Παρίσι, όπου σπούδασε.
Οι τρεις φάκελοι για τη σύζυγο, η CIA και η Scotland Yard!
«Για τη γυναίκα του Χρήστου. Να ενημερωθεί ο πατέρας του» έγραφαν απέξω οι τρεις ομοιόμορφοι φάκελοι που βρήκαν στις ταχυδρομικές θυρίδες τους οι δικηγόροι της οικογένειας του νεκρού οικονομολόγου. Οι φάκελοι περιείχαν προσωπικά έγγραφα του Κασσίμη, πιστοποιητικά , σημειώματα αλλά και το «πέι μπουκ» του νεκρού από τον Στρατό!
Με τον τρόπο αυτόν οι αποστολείς των φακέλων έδειχναν τη στενή σχέση τους με τον νεκρό πλέον «σύντροφό» τους.
Ο Κασσίμης κηδεύτηκε στο Χαλάνδρι στις 24 Οκτωβρίου. Λέγεται ότι στην κηδεία του οι «φωτογράφοι» και οι «περίεργοι» ήταν περισσότεροι από τους συγγενείς και τους ομοϊδεάτες του! Προφανώς υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον των Αρχών, εγχώριων και αλλοδαπών!
Η «μάχη της AEG» ήταν για την Ελληνική Αστυνομία ένας μεγάλος γρίφος. Αρχικά επελήφθη η Ασφάλεια Πειραιώς, που μέχρι τότε είχε ασχοληθεί με ποινικές υποθέσεις, εκ των οποίων η σπουδαιότερη και με διεθνή απήχηση ήταν η δολοφονία της Αγγλίδας δημοσιογράφου Αν Τσάπμαν στο Καβούρι.
Σε ελάχιστο χρόνο, όμως, η υπόθεση έφτασε σε ανώτερα κλιμάκια και υπό την υψηλή εποπτεία της CIA και της Scotland Yard!
Η αναμέτρηση των υπηρεσιών με την ελληνική τρομοκρατία γινόταν πλέον συστηματική, αλλά χρειάστηκαν 23 ολόκληρα χρόνια μέχρι να σκάσει η βόμβα στα χέρια του Σάββα Ξηρού στο λιμάνι του Πειραιά!
