Στις μέρες μας όλα φαίνονται μακρινά. Κι όμως 60 χρόνια πριν η Αθήνα και όλη η Ελλάδα γιόρταζε τις Απόκριες με το δικό της τρόπο. Η πρωτεύουσα δεν… μετακόμιζε στην Πάτρα και τους άλλους δημοφιλείς προορισμούς του σήμερα. Έμενε «εντός των τειχών» και διοργάνωνε χορούς που ήταν της μόδας.
Στο περιοδικό Εικόνες του 1963 εντοπίσαμε ένα έξοχο – όπως πάντα – κείμενο του Φρέντυ Γερμανού που περιγράφει τα πάρτι της εποχής και τη γιορταστική ατμόσφαιρα. Εκεί βλέπουμε ότι εκτός από το κέφι που ήταν διάχυτο, υπήρχαν και τα γνωστά οικονομικά προβλήματα.
Η Πλάκα, το επίκεντρο των εορτασμών δεν στολίστηκε από τον Δήμο που είχε οικονομικά προβλήματα, αλλά από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Μπορεί να μην υπήρχε, τότε, μεγάλος περίπατος με την ταλαιπωρία των Αθηναίων και την αίσθηση για πεταμένα λεφτά, αλλα – και τότε – τα ταμεία ήταν άδεια.
Υπήρχαν και γνωστές Αθηναίων της εποχής που άφησαν τους κομμωτές να… οργιάσουν στα κεφάλια τους.
Το γνωστότερο μανεκέν της εποχής, η Έφη Μελά, εντυπωσίασε τους πάντες, όπως διαβάζουμε με την αμφίεση «σκιά της νύχτας».
Όμως ας περάσουμε στον «Εύθυμο περίπατο στην ευθυμότερη Αθήνα» όπως είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ των Εικόνων.
Στην κεντρική φωτογραφία… προφητικές αμφιέσεις. Τον άγνωστο Σεΐχη σε χορό στην Κηφισιά πλαισιώνουν το ζεύγος Σαρίδου (ως Ινδοί) και η κα Ροσολύμου ως περιηγήτρια.