«Το χειρότερο περιστατικό μπορεί να είναι με έναν active shooter, έναν κακοποιό οπλισμένο, ο οποίος ανοίγει πυρ ανεξέλεγκτα και μπορεί να είναι αποφασισμένος να χάσει τη ζωή του, αρκεί να σκοτώσει όσους περισσότερους μπορεί. Και η ομηρεία έχει τις αντικειμενικές δυσκολίες της, καθώς μεταξύ των κακοποιών έχεις αθώους πολίτες, αλλά η εμπειρία των ετών δείχνει ότι σε κατάσταση ομηρείας ο δράστης κάτι θέλει να επιτύχει, άρα κάτι έχεις να διαπραγματευτής. Το μόνο εύκολο περιστατικό είναι εκείνο που έληξε».
- Από τον ΜΑΝΩΛΗ ΑΣΑΡΙΩΤΗ
Μέσα σε μόλις μία παράγραφο ο διοικητής της ΕΚΑΜ, της Ειδικής Κατασταλτικής Αντιτρομοκρατικής Μονάδας της Ελληνικής Αστυνομίας, περιγράφει τις βασικές αποστολές της Μονάδας.
Εισβολές σε κλειστούς χώρους για την ακινητοποίηση και σύλληψη τρομοκρατών και κακοποιών. Διάσωση ομήρων από αεροπλάνα, λεωφορεία, ακόμα και διαμερίσματα. Είναι τα περιστατικά, στα οποία καλούνται να ανταποκριθούν οι Ομάδες Εφόδου της ΕΚΑΜ. Υπάρχει «εύκολο» ή «δύσκολο» περιστατικό; Ο κος Τζεφεράκος επιμένει ότι όλα είναι επικίνδυνα μέχρι τη λήξη τους.
Ένα τηλεφώνημα παγώνει τους δείκτες του ρολογιού
Περνώντας την πύλη της ΕΚΑΜ, εισέρχεσαι σε έναν κόσμο διαφορετικό, σε έναν κόσμο με πολλές αντιθέσεις. Βλέπεις στελέχη με τη στολή τους να εκπαιδεύονται, συναντάς άλλους να περιποιούνται τα 54 στρέμματα των εγκαταστάσεων, πέφτεις επάνω σε άνδρες με αθλητική περιβολή, ιδρωμένους, που μόλις έχουν τελειώσει ένα… χαλαρό δεκάρι στο τρέξιμο ή μια προπόνηση στο γυμναστήριο της Μονάδας.
Ο χρόνος κυλάει σε φυσιολογικούς ρυθμούς, μέχρι να χτυπήσει το τηλέφωνο και ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ να δώσει την εντολή να ενεργοποιηθεί κλιμάκιο της ΕΚΑΜ και να επέμβει σε κάποιο περιστατικό. Τότε νιώθεις σαν να διακτινίζεσαι σε μία άλλη διάσταση.
Τα μέλη της Ομάδας Εφόδου εξοπλίζονται, φορτώνουν τα οχήματά τους με τα απαραίτητα υλικά για την αποστολή, κάποιοι κάνουν τον σταυρό τους. Ό,τι και να τους απασχολεί στην προσωπική ζωή τους, ξαφνικά διαγράφεται.
«Υπάρχει ένας διακόπτης, ο οποίος ενεργοποιείται μόλις φορέσεις τη στολή. Ξεχνάς οτιδήποτε δεν έχει σχέση με την αποστολή. Όσο βαρύ και αδύνατο να ακούγεται. Από τη στιγμή εκείνη το μόνο, που έχεις στο μυαλό σου, είναι η επιχείρηση, να φέρεις εις πέρας αυτό, που σου έχουν αναθέσει. Για αυτό, άλλωστε, υπάρχει και μεγάλη ψυχολογική φθορά στα στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων παγκοσμίως.
Εκεί που διαβάζεις με το παιδί σου ένα σχολικό μάθημα, μπορεί να κληθείς να φύγεις και να επιχειρήσεις. Οι παλμοί χτυπούν κόκκινο μέχρι να ολοκληρώσεις την αποστολή σου. Μετά θα πρέπει αυτός ο διακόπτης να γυρίσει και πάλι. Να επιστρέψεις στην προσωπική ζωή σου, χωρίς να μεταδώσεις στους γύρω σου όσα έζησες» περιγράφει ο διοικητής της Μονάδας, Αστυνομικός Υποδιευθυντής, Πέτρος Τζεφεράκος.
Οι Ομάδες Εφόδου της ΕΚΑΜ καλούνται να ανταποκριθούν στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιστατικών, για τα οποία κρίνεται απαραίτητη η επέμβαση των Ειδικών Δυνάμεων της Αστυνομίας. Ο αριθμός των στελεχών μίας Ομάδας Εφόδου ποικίλει ανάλογα με το είδος της επιχείρησης.
«Μπορεί να είναι μόνο δύο άνδρες, αν για παράδειγμα χρειάζεται να μπούμε σε μία γκαρσονιέρα. Μπορεί, όμως, να χρειαστούν και 150 άνδρες, αν έχουμε να «καθαρίσουμε» μία πολυκατοικία, ένα ολόκληρο κτίριο. Το είδος της αποστολής πάντοτε καθορίζει πόσοι και ποιοι θα λάβουν μέρος. Υπάρχουν οι βασικές ειδικότητες: οι παραβιαστές, οι καταρριχητές, οι ελεύθεροι σκοπευτές, οι ειδικοί σε ασύμμετρες απειλές, ενώ υπάρχουν άνδρες της Μονάδας, οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί ως αλεξιπτωτιστές και ως αυτοδύτες, σε μία προσπάθεια να είμαστε μία Μονάδα αυτόνομη και να μπορούμε να επιχειρήσουμε σε οποιοδήποτε περιβάλλον».
Ο «παραβιαστής», breacher στη διεθνή ορολογία, είναι εκείνος που ανοίγει τον δρόμο για την υπόλοιπη ομάδα. Μπορεί να έχει στα χέρια του τον «πολιορκητικό κριό», να χρησιμοποιήσει λοστό, μπορεί να τοποθετήσει τα εκρηκτικά, ανάλογα με την περίσταση.
Ο καταρριχητής έχει εκπαιδευτεί σε τεχνικές ραπέλ, μπορεί με ένα σκοινί και το μποντριέ του, την ειδική ζώνη, να κατεβεί ανάποδα τους τοίχους ενός κτιρίου και να αιφνιδιάσει τον στόχο εμφανιζόμενος από το παράθυρο ή το μπαλκόνι και όχι από την κεντρική είσοδο. Έχει τη δυνατότητα ακόμα και με ένα είδος «ελεύθερης πτώσης» να εισβάλει από το παράθυρο σε ανύποπτο χρόνο.
Ένα από τα πιο βασικά εργαλεία της Ομάδας Εφόδου είναι η αντιβαλλιστική ασπίδα. «Το μεγαλύτερο πρόβλημα, που έχουμε εμείς, όταν μπαίνουμε μέσα σε έναν χώρο, είναι ότι πρώτα πρέπει να αναγνωρίσουμε τον στόχο. Βλέπω έναν άνθρωπο; Ξέρω αμέσως ότι είναι κακοποιός;
Ξέρω αμέσως ότι είναι οπλισμένος, ότι αποτελεί απειλή; Όχι. Μπορεί να είναι το σημείο σκοτεινό, μπορεί να υπάρχει ένα οπτικό εμπόδιο, είναι αρκετές παράμετροι, που μπορεί να επηρεάζουν την κρίση μας. Χρειάζονται κάποια δευτερόλεπτα.
Σε εκείνο το χρονικό διάστημα, λοιπόν, είμαστε ευάλωτοι, γιατί ο κακοποιός γνωρίζει πως όποιος μπει μέσα είναι εχθρός του. Εμείς πρέπει να είμαστε εκατό τοις εκατό σίγουροι για τον στόχο. Εκείνος αδιαφορεί. Όσο πιο καλά προστατευμένοι είμαστε τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουμε να αποφύγουμε την απώλεια. Η αντιβαλλιστική ασπίδα, μαζί με τα αλεξίσφαιρα γιλέκα και τα κράνη είναι για εμάς πολύτιμη».
Η σωστή πληροφορία είναι το παν
Πριν από κάθε επιχείρηση, προγραμματισμένη ή έκτακτη, τα στελέχη της ΕΚΑΜ θέλουν να έχουν σωστές πληροφορίες για τον στόχο τους και τη διάταξη του χώρου, όπου θα επιχειρήσουν. Είναι οπλισμένος και με τί, είναι υπό την επήρεια κάποιας ουσίας, σε ποιο σημείο βρίσκεται, πώς είναι διαμορφωμένος ο χώρος, έχει διαδρόμους, έχει τυφλά σημεία. Όλα αυτά είναι ερωτήματα, που πρέπει να απαντηθούν πριν η Ομάδα πραγματοποιήσει την έφοδό της.
Δείτε ολόκληρο το άρθρο στο mensarena