«Ο πολιτικός δεν είναι επάγγελμα και δεν μπορείς να είσαι χρήσιμος, αγνοώντας όσα συνθέτουν την πραγματική ζωή» λέει σήμερα στην «Espresso» ο πρώην γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ., δικηγόρος και επικεφαλής της νομικής εταιρίας Rhetor law firm, Ανδρέας Παπαμιμίκος.
Για να ασκήσεις πολιτική πρέπει να έχεις βιώσει την καθημερινότητα του πολίτη, επιμένει ο Ανδρέας, και αυτό έκανε και ο ίδιος, όταν απεσύρθη πριν από περίπου μία πενταετία από την πολιτική, για να δοκιμαστεί στον επαγγελματικό στίβο και να μάθει την αληθινή ζωή, όπως χαρακτηριστικά λέει στη διάρκεια της συνέντευξής μας.
Φυσικά, τώρα που κάλυψε και αυτή την προσωπική του ανάγκη, ήρθε η ώρα της επανάκαμψης για τον πρώην γραμματέα, αφού, όπως υποστηρίζει, «η πολιτική είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού του».
Τώρα, ωριμότερος από ποτέ, παντρεμένος με μια σπουδαία για εκείνον σύζυγο, τη Σόνια Σαββίδη, και μπαμπάς μιας κόρης 3,5 μηνών, μπορεί κάλλιστα να ξαναβάλει μπρος τις πολιτικές του προσωπικές μηχανές επιστρέφοντας στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Άλλωστε έχει συμπαραστάτη τη Σόνια του, «που έχει την ικανότητα να μπαίνει σε έναν χώρο και να φωτίζεται ολόκληρος», όπως περιγράφει μιλώντας για τη σύζυγό του ο ερωτευμένος Ανδρέας Παπαμιμίκος.
Πώς επηρέασε τη δική σου ζωή η πανδημία;
Αναμφισβήτητα η πανδημία -που δυστυχώς ακόμη δεν λέει να τελειώσει-, έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μου, όπως και σε όλους μας. Συγκρουόμενα τα συναισθήματα. Αρχικά η περιέργεια για το άγνωστο, το άγχος, ο φόβος, η κούραση, η αγωνία για τους δικούς μου ανθρώπους και πάντα η ελπίδα πως στο τέλος θα τα καταφέρουμε. Το ίδιο και στην επαγγελματική καθημερινότητα, που έγινε ακόμα πιο απαιτητική και δύσκολη. Συγχρόνως όμως αυτή η περίοδος ταυτίστηκε με ορισμένες πολύ όμορφες οικογενειακές στιγμές, με κορυφαία τη γέννηση της κόρης μου τον Μάρτιο.
Τι ήταν εκείνο που σε οδήγησε πριν από κάποια χρόνια εκτός πολιτικής; Η στιγμή που καθόρισε αυτήν την απόφαση; Στροφή ζωής ή απογοήτευση;
Τίποτα από αυτά. Ήταν μια ειλημμένη απόφαση, για την οποία μάλιστα είχα δεσμευτεί από την πρώτη μέρα που ανέλαβα γραμματέας της Ν.Δ. Μην ξεχνάτε πως στην περίπτωσή μου ο χρόνος είχε συμπυκνωθεί πολιτικά και δεν ήθελα να εγκλωβιστώ σε αυτό. Έπρεπε να κάνω το επόμενο βήμα για να εξελιχθώ ως προσωπικότητα. Δεν είχε να κάνει συνεπώς με την πολιτική, αλλά με την εσωτερική μου ανάγκη να προχωρήσω και στο επόμενο βήμα, να μάθω και να δοκιμαστώ στον επαγγελματικό στίβο. Ξέρετε, αυτή η αίσθηση ότι δημιουργείς κάτι δικό σου από την αρχή και δεν είσαι ούτε εξαρτώμενος ούτε μονοδιάστατος.
«Ποτέ δεν είδα την πολιτική ως αυτοσκοπό ή μέσο βιοπορισμού… ένας πολιτικός πρέπει να βγει στην αγορά, να σταθεί στην ουρά των δημόσιων υπηρεσιών, να έρθει τέλος του μήνα και να ξέρει πώς να πληρώσει εισφορές, φόρους, μισθούς». Αυτά είναι λόγια σου. Ένιωσες ότι ίσως έπρεπε πρώτα να τα ζήσεις όλα αυτά κι ύστερα πολιτική;
Ο πολιτικός δεν είναι επάγγελμα και δεν μπορείς να είσαι χρήσιμος αγνοώντας όσα συνθέτουν την πραγματική ζωή. Πάντα πίστευα πως για να ασκήσεις πολιτική πρέπει να γνωρίζεις την κοινωνία, την αγορά. Να έχεις βιώσει την καθημερινότητα του πολίτη, του επιχειρηματία, του εργαζομένου. Σας το λέω με μεγάλη βεβαιότητα, καθώς σήμερα, μέσα από την προσωπική μου επαγγελματική πορεία, έχω αποκτήσει εμπειρίες που δεν θα ζούσα ποτέ, αν ήμουν μόνο μέσα στην πολιτική. Είμαι πιο ώριμος, με καλύτερη γνώση τόσο των προβλημάτων της κοινωνίας όσο και της επιχειρηματικότητας. Κυρίως όμως με προτάσεις για λύσεις πρακτικές και άμεσες.
Πώς βλέπεις απέξω την κυβέρνηση Μητσοτάκη; Όπως τη βλέπει, ας πούμε, ο καθένας μας ή κάποιος σαν κι εσένα που ξέρει το παρασκήνιο, δικαιολογεί συμπεριφορές;
Αρχικά, δεν μου αρέσει η λέξη παρασκήνιο με την έννοια που της έχουν προσδώσει στην πολιτική σκηνή της χώρας. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω όμως ότι στη σημερινή κυβέρνηση υπάρχει ο ενθουσιασμός και η διάθεση η χώρα να προχωρήσει μπροστά, να ξεπεράσει παθογένειες και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα καλύτερο μέλλον για όλους ακολουθώντας έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό. Λάθη σίγουρα έχουν συμβεί, όμως το πρόσημο είναι αναμφισβήτητα θετικό.
Πολλοί μιλούν για περιορισμό των ελευθεριών, που επιβάλλεται με το πρόσχημα του κορονοϊού. Πιστεύεις ότι αυτή η κυβέρνηση περιόρισε ελευθερίες;
Κοιτάξτε, η πανδημία αποτελεί ακόμη μια συνεχή, ασύμμετρη και απρόβλεπτη απειλή για την ανθρωπότητα, επηρεάζοντας έντονα την ποιότητα της ζωής μας. Η πανδημία είναι που περιορίζει τις δραστηριότητές μας και η επιστήμη είναι εκείνη που θα τις επαναφέρει. Η κυβέρνηση πήρε μέτρα σωστά και επί το πλείστον άμεσα. Πρέπει όλοι να αναγνωρίσουμε πως οι περιορισμοί που έχουν συγκεκριμένο νόμιμο στόχο (όπως η εθνική και δημόσια ασφάλεια, η δημόσια τάξη και η δημόσια υγεία) είναι απαραίτητοι και αναλογικοί σε μια δημοκρατική κοινωνία. Οι περιορισμοί αυτοί επιτρέπουν την εξισορρόπηση των ατομικών και συλλογικών μας συμφερόντων. Η Ελλάδα είναι από τις χώρες με την καλύτερη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης παγκοσμίως, και αυτό είναι μια επιτυχία της σημερινής κυβέρνησης.
Είσαι επικεφαλής μιας μεγάλης νομικής φίρμας στη Θεσσαλονίκη αυτά τα χρόνια της αποχής σου από την πολιτική. Τι εμπειρία τελικά είναι αυτή;
Το να επιχειρείς σήμερα είναι εκατό φορές δυσκολότερο από ό,τι παλαιότερα. Σήμερα βέβαια μετά από χρόνια σάς διαβεβαιώ πως το εγχείρημα της Rhetor αποτέλεσε μια ιδιαίτερη πρόκληση για εμένα. Πάνω από όλα με έμαθε να ακούω, μου έδωσε τη δυνατότητα να μαθαίνω από τους πελάτες μου και την ίδια την αγορά, και βασικά να φέρνω αποτελέσματα. Στον ιδιωτικό τομέα αυτό είναι και το μόνο κριτήριο επιτυχίας.
Σου λείπει η Αθήνα ή η Βουλή, το κόμμα και όλα αυτά; Θα επέστρεφες σε αυτή τη ζωή; Το σκέφτεσαι;
Φυσικά και υπάρχει στο μυαλό μου, η πολιτική είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου και ποτέ δεν παύω να ενδιαφέρομαι για τα κοινά. Για μένα όμως δεν είναι αυτοσκοπός. Στην πραγματικότητα η ζωή η ίδια είναι εκείνη που γράφει το δικό της σενάριο και που κατανέμει τους ρόλους.
«Θεσσαλονίκη με Μπουτάρη και Θεσσαλονίκη με Ζέρβα». Τι λες;
Διαφορετικοί άνθρωποι σε μια πόλη με διαφορετικές ανάγκες τότε και σήμερα. Ο Μπουτάρης άφησε το στίγμα του – στον τουρισμό κυρίως. Ενώ η πανδημία στην πρώτη φάση δεν άφησε πολλά περιθώρια στον Ζέρβα, βλέπω πως δίνει μεγάλη έμφαση στην καθημερινότητα των πολιτών που είχε παραμεληθεί. Οι Θεσσαλονικείς αναμένουν πολλά και αναζητούν, μετά από χρόνια, ανθρώπους με σχέδιο, δυνατή φωνή και ισχυρές θέσεις για να διεκδικήσουν έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στο μέλλον της πόλης.
Τι σκέψεις κάνεις σήμερα για παλαιούς πολιτικούς σου φίλους, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ή ο βουλευτής Ευριπίδης Στυλιανίδης, και γενικά εκείνη η γενιά του 2000;
Η πολιτική ήταν πολύ διαφορετική τότε. Με άλλους όρους και συνθήκες. Κι εμείς άλλωστε ως κοινωνία έχουμε αλλάξει πολύ από τότε… Ο Κώστας Καραμανλής αποτελεί ένα διαχρονικό πολιτικό κεφάλαιο για την πατρίδα μας.
Ακούγοντας «Βόρεια Μακεδονία» τι σκέφτεσαι;
Και μόνο στο άκουσμά της με στενοχωρεί και με εξοργίζει. Υπήρξε αναμφισβήτητα μια κακή συμφωνία. Συγχρόνως όμως είμαι πραγματιστής. Δεν μου αρέσει να μεμψιμοιρώ, θέλω να βλέπω μπροστά. Σήμερα, έχοντας μια συμφωνία, οφείλουμε να επικεντρωθούμε στο πώς θα εξασφαλίσουμε την τήρηση των όρων της και την τυχόν εξυπηρέτηση των δικών μας συμφερόντων. Να εργαστούμε για να κερδίσουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε. Τα εθνικά θέματα απαιτούν διαρκή αγώνα.
Μίλησέ μου για τον έρωτά σου για τη σύζυγό σου Σόνια: Πώς πρωτογνωριστήκατε, τι σε τράβηξε σε εκείνη και τι αγαπά εκείνη σε σένα;
Η Σόνια είναι ένας πολύ δοτικός και μεγαλόψυχος άνθρωπος. Έχει ένα μεγαλείο μέσα της, μια λάμψη. Αυτή την ικανότητα να μπαίνει σε έναν χώρο και να φωτίζεται ολόκληρος. Το αντιλήφθηκα από την πρώτη στιγμή που τη γνώρισα στην αγαπημένη μας Χαλκιδική. Όσον αφορά τι αγαπά σε εμένα, έχουμε την ίδια απορία.
Ο ρόλος του μπαμπά τι αλλαγές έφερε στη ζωή σου αλλά και στην ψυχή σου;
Είμαι χαζομπαμπάς και το απολαμβάνω. Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ την ημέρα που άλλαξε για πάντα τη ζωή μου. Το ομορφότερο συναίσθημα που ένιωσα ποτέ. Η απόλυτη ευτυχία. Σαν να γέμισε ο κόσμος μου ξαφνικά με απίστευτη χαρά, που δεν μπορούσα να την εκφράσω με λόγια. Η μικρούλα μας θα βαπτιστεί τον Σεπτέμβριο σε στενό οικογενειακό κύκλο και θα πάρει το όνομα Μιχαέλα, από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ στη Μυτιλήνη. Είναι ο προστάτης Άγιός μας.
Γυναίκα και κόρη, Πόντιες. Τι σημαίνει αυτό;
Περηφάνια, σεβασμός, παράδοση. Αυτές είναι οι έννοιες κάθε οικογένειας του Πόντου. Και πιστέψτε με, πλέον νιώθω και εγώ κατά τα δύο τρίτα Πόντιος.
Κρατάει ο έρωτας μετά το παιδί;
Εννοείται ναι. Τη φλόγα μέσα μου τη νιώθω πιο δυνατή από ποτέ.
Οι χαρές αλλά και οι πληγές της ζωής σου ποιες είναι; Τις συζητάς και με ποιον;
Τις χαρές ναι, τις μοιράζομαι με ανθρώπους που αγαπώ και έχουν αποδείξει ότι το αξίζουν. Παιδικοί φίλοι και στενοί συνεργάτες. Όσον αφορά τις λύπες, συνήθως επιλέγω να τις αντιμετωπίζω μόνος μου.
Ποια τα συν και τα πλην του χαρακτήρα σου; Για ποια θέματα σου γκρινιάζει η Σόνια;
Η αλήθεια είναι πως ορισμένες φορές γίνομαι πιεστικός σε θέματα που αφορούν την οργάνωση και την τάξη. Αναζητώ το πρόγραμμα στην καθημερινότητα και αυτό κουράζει τους γύρω μου. Το γνωρίζω και δουλεύω συνεχώς για να βελτιώνομαι. Από την άλλη, πιστεύω πως πάνω από όλα με διακρίνει δικαιοσύνη στις σχέσεις και τις καταστάσεις που αντιμετωπίζω. Η στοχοπροσήλωση και η σκληρή δουλειά. Αναφορικά τώρα με τη Σόνια, νομίζω πως έχει ένα παράπονο κυρίως, και δεν σας κρύβω, ίσως συμφωνώ μαζί της: Λείπω αρκετά και ο προσωπικός χρόνος μας είναι πραγματικά λίγος και πολύτιμος.
Με ποιο τραγούδι θα σηκωνόσουν για χορό;
«Δεν είμαι και χορευταράς, αλλά με το “Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ” του Αγγελάκα μπορεί και να με δεις να το κάνω. Γιατί πολύ απλά με εκφράζει».
