Το καλοκαίρι μπορεί – έστω και ημερολογιακά – να τελειώνει και οι περισσότεροι να έχουμε επιστρέψει στην εργασία μας και τις υπόλοιπες ασχολίες που απαρτίζουν την καθημερινότητα μας, αλλά οι ζεστές ημέρες και η όρεξη για λίγο ακόμα καλοκαίρι, λίγες παραπάνω διακοπές, μας κάνουν να θέλουμε να ξεφύγουμε, έστω και για ένα σαββατοκύριακο.
Ιδανικός τόπος , ειδικά για όσους κατοικούν στην Αθήνα ή την Πάτρα είναι ένα λιλιπούτειο καταπράσινο και ήσυχο νησάκι στον Κορινθιακό, λίγα μόλις μέτρα από τη γη της Φωκίδας. Τα Τριζόνια είναι το μεγαλύτερο στο σύμπλεγμα των νησιών του Κορινθιακού, μαζί με τα ερημονήσια Αϊ-Γιάννης, Πρασούδι και Πλανέμι, που βρίσκονται σε απόσταση περίπου 500 μέτρων από τις ακτές της Φωκίδας και από τα χωριά Σπηλιά και Γλυφάδα. Το σύνολο της έκτασής του δεν ξεπερνά τα 2,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα και σε αυτό κατοικούν μόνιμα περίπου 60 – 70 κάτοικοι. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα Τριζόνια είναι το μόνο νησί στον Κορινθιακό που κατοικείται.
- Από την Έλενα Στάθου – Ελευθερόγλου
Η μετάβαση στο νησάκι είναι εξαιρετικά εύκολη, με τα σκαφάκια που πραγματοποιούν κάθε ώρα δρομολόγιο από τα Χάνια Τριζονιών και πίσω. Η διαδρομή διαρκεί ελάχιστα, μόλις 7-8 λεπτά. Το αυτοκίνητο ή τη μηχανή, τα αφήνουμε πίσω, καθώς στα Τριζόνια απαγορεύεται η κυκλοφορία τροχοφόρων.
Φτάνοντας στο μικρό νησάκι, το σκάφος θα δέσει στο πολύχρωμο λιμανάκι πλάι στα καΐκια. Το σκηνικό είναι πανέμορφο και καθαρά…νησιώτικο, αφού στην προκυμαία οι λιγοστές ταβέρνες και τα καφέ έχουν αραδιάσει τα τραπεζάκια τους εκεί που σκάει το κύμα, προσκαλώντας σιωπηρά τον επισκέπτη για λίγη χαλάρωση, ίσως και για κανένα ουζάκι…
Τα Τριζόνια είναι σαν ένα λιλιπούτειο βασίλειο που όλα είναι φτιαγμένα στα μέτρα του: ένας μικρός οικισμός με καμιά πενηνταριά πολύχρωμα σπιτάκια, ένα λιμανάκι, μια μαρίνα για μεγαλύτερα σκάφη, μια εκκλησία και τρεις παραλιούλες με υπέροχα καταγάλανα νερά. Διαθέτει ακόμα – ως μικρό παραμυθένιο βασίλειο που σέβεται τον εαυτό του – και ερείπια ενός μεσαιωνικού πύργου!
Το νησάκι είναι καταπράσινο. Η βλάστηση του περιλαμβάνει ελιές, αμυγδαλιές, αμπέλια, φραγκοσυκιές, δενδροκυπάρισσα, πυκνούς σχίνους, πουρνάρια και ευκαλύπτους ενώ κάθε σημείο του αγκαλιάζεται από πικροδάφνες.
Το κατάφυτο τοπίο, τα μικρά λοφάκια και η έλλειψη τροχοφόρων δημιουργούν ένα περιβάλλον ιδανικό για ευχάριστους περιπάτους. Οι δύο βασικές διαδρομές είναι μικρές και καλύπτονται άνετα με τα πόδια. Και στις δύο περιπτώσεις αφετηρία είναι το λιμανάκι του νησιού. Η πρώτη οδηγεί στην Πούντα, μια πανέμορφη …κόκκινη παραλία ενώ η δεύτερη οδηγεί σε άλλες δύο παραλιούλες, τα Άσπρα Χαλίκια και τις Καψάλες.
Στη δυτική άκρη του λιμανιού, πάνω σε μια βραχώδη περιοχή και κρυμμένη μέσα στα πεύκα βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Χτισμένη το 1955, βρίσκεται σε σημείο ιδανικό για να αγναντεύει κανείς τον δίαυλο των Τριζονιών.
Λίγα μέτρα μακριά από το λιμάνι προς τα νότια υπάρχει ένας δεύτερος βαθύς κόλπος, όπου πριν από λίγα χρόνια δημιουργήθηκε μια μεγάλη μαρίνα, η οποία χρησιμοποιείται ως ενδιάμεσος σταθμός για σκάφη αναψυχής που κατευθύνονται από τον Σαρωνικό και το Αιγαίο προς τον Πατραϊκό Κόλπο και το Ιόνιο και αντίστροφα. Τα παλιά χρόνια, μάλιστα, το συγκεκριμένο σημείο θεωρείτο κομβικό καθώς βρίσκεται ακριβώς στο μέσον της διαδρομής μεταξύ Λευκάδας και Πειραιά.
Τα Τριζόνια αποτελούν τον ιδανικό τόπο για ξεκούραση και χαλάρωση. Μακριά από την βοή της πόλης και τα καυσαέρια, προσφέρουν την ευκαιρία στον επισκέπτη να ξεφύγει από την καθημερινότητα. Το «μενού» περιλαμβάνει λίγα και καλά: βόλτες σε καταπράσινα μονοπάτια, ατελείωτες βουτιές και κολύμπι σε καταγάλανα νερά, χαλάρωση στα καφέ της προκυμαίας και εξαιρετικές …ουζοκατανύξεις (αν αυτό είναι το ζητούμενο) αλλά και φρεσκότατο ψάρι στις ταβερνούλες της περιοχής.
Το νησάκι διαθέτει τρία όμορφα ξενοδοχεία με θέα που καλύπτουν τις ανάγκες των επισκεπτών και προσφέρουν άριστη διαμονή.
Τα Τριζόνια εξακολουθούν να θεωρούνται ως ένα καλά κρυμμένο μυστικό, παρά το γεγονός ότι από το 1973 που ολοκληρώθηκε ο παραλιακός δρόμος Ναύπακτου – Ιτέας, το νησάκι έχει βγει από την απομόνωση του. Εξάλλου τα Τριζόνια βρίσκονται πολύ κοντά στη Ναύπακτο και στο Γαλαξίδι, καθώς δεν απέχουν περισσότερο από 25 και 40 χιλιόμετρα αντίστοιχα. Έτσι, στην … ακραία περίπτωση που ο επισκέπτης «κουραστεί» από την πολύ ησυχία του νησιού, μπορεί κάλλιστα να πάρει μια «δόση» κοσμοπολίτικης κίνησης και μετά να επιστρέψει στα Τριζόνια για την απόλυτη ηρεμία και χαλάρωση.
ΠΩΣ ΘΑ ΦΤΑΣΕΤΕ
Τα Τριζόνια είναι προσβάσιμα με τακτική επικοινωνία μέσω πλοιαρίου από τον οικισμό Χάνια ο οποίος απέχει από την Αθήνα 276 χλμ, από την Πάτρα 50 χλμ. και από την Ναύπακτο 25 χλμ. Στα Χάνια φτάνει κανείς και με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ Φωκίδας.
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ
Τα Τριζόνια είναι ολόκληρα ένα αξιοθέατο. Αξίζει όμως μια βόλτα στο δυτικότερο άκρο του νησιού, στο ακρωτήρι Κοχυλάς, αλλά και στη θέση Παλιόκαστρο όπου υπάρχουν υπολείμματα μεσαιωνικού πύργου. Επίσης, μια επίσκεψη στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, επιβάλλεται.
Τα Τριζόνια ξελόγιασαν ακόμα και τον Αριστοτέλη Ωνάση, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του 50 αναζητούσε τρόπο να τα αποκτήσει. Δεν τα κατάφερε όμως και τελικά επέλεξε τον Σκορπιό.
Μετά από πολλά χρόνια, στα Τριζόνια εμφανίστηκαν φώκιες του είδους Monachous – Monachous ενώ συχνή είναι και η εμφάνιση των τεσσάρων ειδών δελφινιών που ζουν στον Κορινθιακό Κόλπο (Κοινό Δελφίνι, Ζωνοδέλφινο, Ρινοδέλφινο, Σταχτοδέλφινο).
