…με δημοσιογραφία που δεν κρύβει τις ειδήσεις
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Ποια τύχη μπορεί να έχει η έκδοση ακόμη μιας εφημερίδας, όταν οι Ελληνες έχουν εγκαταλείψει το χαρτί και «χαϊδεύουν» όλη μέρα σκυφτοί το κινητό τους αναζητώντας πληροφόρηση στη μικρή τετράγωνη οθόνη του; Με ποια επιχειρήματα μπορεί να πείσει κανείς τη νέα γενιά να σπεύσει έως το πλησιέστερο σημείο πώλησης να αγοράσει εφημερίδα, όταν εκείνη, καθηλωμένη, ξενυχτά μπροστά στον υπολογιστή της για να μαθαίνει τα νέα από ασύντακτες συλλογικότητες και από ερασιτέχνες ρεπόρτερ μέσω του facebook με τη γνωστή διαδικασία της διασποράς που αγγλιστί ονομάζεται share; Είναι δυνατόν το «τυπωθήτω» να ανταγωνιστεί την Google; Αυτές τις ερωτήσεις κάναμε στους εαυτούς μας, όταν λάβαμε την απόφαση να προχωρήσουμε στην έκδοση της κυριακάτικης έκδοσης της «Εστίας». Γιατί πράγματι η εποχή αλλάζει, δεν είναι εύκολη. Δεν προσφέρεται για «ηρωισμούς».
Τόσο ο εκδότης του oμίλου Εστία Επενδυτική Ιωάννης Φιλιππάκης, ο οποίος είχε την ιδέα, όσο και όλοι εμείς που αναλαμβάνουμε το βάρος ευθύνης της έκδοσης πιστεύουμε βαθιά μέσα μας σε ένα πράγμα: Δεν πεθαίνουν οι εφημερίδες. Η σκέψη πεθαίνει! Κι εμείς θεωρούμε ότι με τις δυνάμεις μας μπορούμε να αναστήσουμε τη σκέψη. Μπορούμε να ταράξουμε τα λιμνάζοντα ύδατα. Μπορούμε να επιστρέψουμε στη δημοσιογραφία που αναδεικνύει τα σπουδαία και τα σημαντικά.
Τη δημοσιογραφία που έχει άποψη και δεν διστάζει να «πλοηγήσει» τον αναγνώστη σε νέους δρόμους. Τη δημοσιογραφία που έχει την πληροφορία και δεν την κρύβει, δεν τη θάβει. Τη δημοσιογραφία της εμπιστοσύνης. Θεωρούμε ότι οι εφημερίδες έχουν μέλλον, αν αποκαλύπτουν τις ειδήσεις και δεν τις αποσιωπούν. Αν έχουν επιρροή και παρέμβαση στις κοινωνίες. «Επίδραση», πιο σωστά, για να χρησιμοποιήσουμε μια λέξη του σπουδαίου Γιώργου Θεοτοκά.
Θεωρούμε επίσης ότι ο Τύπος έχει μέλλον επειδή είναι συλλογικό προϊόν και όχι διαδρομή μοναχική. Προϊόν που προκύπτει από τον διάλογο και τη σύνθεση επαγγελματιών δημοσιογράφων, έμπειρων και νεότερων. Με τις σκέψεις αυτές λοιπόν ως πυξίδα και με προίκα μας τα 145 χρόνια εγκυρότητος και τους τρεις αιώνες προσφοράς προς την πατρίδα προχωρούμε από τις 24 Οκτωβρίου στην έκδοση της «Εστίας της Κυριακής». Μιας εφημερίδας σαράντα σελίδων σε μεγάλο σχήμα, που σχεδίασε ο άλλοτε συνεργάτης του Χρήστου Λαμπράκη και του Παύλου Μπακογιάννη Κώστας Γεωργίου.
Μιας εφημερίδας που υπό την υψηλή εποπτεία του Ελευθερίου Σκιαδά θα διευθύνει ο υπογράφων, με άμεσους συνεργάτες του τον Διαμαντή Σεϊτανίδη (διευθυντής συντάξεως), τη Ζέζα Ζήκου (σύμβουλος εκδόσεως), τον Μάκη Δεληπέτρο και τον Δημήτρη Θωμά (αρχισυντάκτες) και ένα επιτελείο εκλεκτών συνεργατών, μεταξύ των οποίων οι έμπειροι Μύρνα Νικολαΐδου, Χαρίκλεια Δημακοπούλου, Δημήτρης Καπράνος, Γιώργος Κουρής, Κώστας Καββαθάς, Ιωάννα Κλεφτόγιαννη, Γιώργος Αποστολίδης, Στέλλα Θεοδώρου, Κατερίνα Τζαβάρα κ.ά.
Η «Εστία της Κυριακής» θα δίδει μεγάλη βαρύτητα στον πολιτισμό και στην Ιστορία. Θα κυκλοφορεί κάθε Κυριακή με ένα ειδικό ένθετο με επιλογές από τη μακραίωνη πορεία της στον Τύπο, που θα επιμελούνται ο Ελευθέριος Σκιαδάς και οι συνεργάτες του, και θα συνοδεύεται από ανατυπώσεις παλαιότερων φύλλων.
Θα αναδεικνύει μέσα από τις σελίδες της τέχνης την οικουμενικότητα του ελληνικού πολιτισμού. Με τη συμβολή και του Βύρωνος Πολύδωρα. Θα αποκαλύπτει μέσα από τις σελίδες της οικονομίας τις ισχυρές διεργασίες που συντελούνται στο εσωτερικό μιας χώρας που οδεύει προς τη μετάβαση σε νέα σχήματα και στην επανεκκίνηση.
Θα φωτίζει με τόλμη τις αθέατες πτυχές μιας γεωπολιτικής αναμέτρησης που προσφέρει μεγάλες ευκαιρίες, αλλά προκαλεί και τεράστιους κινδύνους για την πατρίδα μας. Θα ταξιδεύει στην άγονη γραμμή του Αιγαίου, στην παραμεθόριο, στη συμπρωτεύουσα Θεσσαλονίκη και στον απόδημο Ελληνισμό.
Και βεβαίως θα «ζωγραφίζει» μέσα από τις σελίδες της πολιτικής μια κοινωνία που σταδιακά αλλάζει αμφισβητώντας την τρομαγμένη ελίτ. Τέλος, κάθε μήνα θα κυκλοφορεί με την ειδική πολυτελή έκδοση «Εστιάζω», που διευθύνει η άξια συνεργάτιδα Εμιλυ Παπαπαναγιώτου. Κοινώς: Φιλοδοξούμε να περιγράψουμε έναν κόσμο τη στιγμή που αλλάζει χωρίς να μας ξεφεύγει τίποτε.
Και, αν μπορούμε, να αξιοποιήσουμε αυτόν τον ιστορικό προμαχώνα του Τύπου που μας παραδόθηκε άθικτος από την οικογένεια Κύρου έπειτα από τρεις αιώνες αδιάκοπης κυκλοφορίας για να επιδράσουμε στο μέτρο του δυνατού στη διαμόρφωσή του. Δεν θα είναι εύκολο, θα το παλέψουμε.
Είθε να σας έχουμε δίπλα μας. Μότο μας η σκέψη της Λίνας Νικολακοπούλου: «Ελλάδα είναι το βλέμμα μου, ο τρόπος που κοιτάζω τον κόσμο»!
