Τον Γιάννη Σεβδικάλη τον απολαμβάνουμε, μαζί με την σύντροφό του Σοφία Κουρτίδου, στο φαντασμαγορικό show J2US.
Ο παραολυμπιονίκης βιώνει μία πολύ όμορφη περίοδο της ζωής του, ωστόσο η ζωή δεν ήταν τόσο γενναιόδωρη μαζί του αφού σε ηλικία 21 ετών είχε ένα ατύχημα από το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να στερηθεί τα δύο κάτω του άκρα.
Συγκεκριμένα, ο Γιάννης Σεβδικάλης, όπως είχε αποκαλύψει στο παρελθόν χτυπήθηκε από τρένο το οποίο του ακρωτηρίασε τα δύο του πόδια. Ο ίδιος μάλιστα καλείται να πληρώσει 400 ευρώ αποζημίωση-πρόστιμο, καθώς το ατύχημά του προξένησε καθυστέρηση στο δρομολόγιο του τρένου…
Για όλη αυτήν την περιπέτεια που υπέστη μίλησε στο περιοδικό «ΟΚ», περιγράφοντας ακριβώς πως συνέβη αυτό το τραγικό συμβάν.
Πότε και πως συνέβη;
Τον Οκτώβριο του 2012. Ήμουν 21. Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες, βρισκόμουν στο Γκάζι και πήγαινα να διασχίσω τη φυλασσόμενη διάβαση του τρένου στην Ιερά Οδό και Κωνσταντινουπόλεως. Δεν ακουγόταν τίποτα, δεν κόρναρε ποτέ ο οδηγός του συρμού, ο φύλακας που υπήρχε στη διάβαση δεν ήταν έξω από το φυλάκιο, όπως όφειλε, δεν υπήρχαν σημάνσεις και προστατευτική μπάρα που να μου εμποδίζει τη διέλευση. Επίσης, στο σημείο εκείνο η ορατότητα για τους πεζούς ήταν ελλιπής γιατί ήταν στροφή και είχε πολλά δέντρα. Όλα αυτά έχουν αποδειχτεί στο δικαστήριο.
Κοίταξα αριστερά, κοίταξα δεξιά και ενώ περπατούσα για να περάσω τις γραμμές γύρισα το κεφάλι μου και είδα το τρένο στα αριστερά μου. Όπως αποδείχτηκε αργότερα, ο συρμός έτρεχε με τη διπλάσια ταχύτητα από το επιτρεπόμενο όριο. Δεν πρόλαβα να αντιδράσω. Με χτύπησε, με πέταξε κάποια μέτρα μπροστά πάνω στις γραμμές και με έσερνε περίπου για 20 μέτρα, μέχρι τελικά να σταματήσει.
Είχες τις αισθήσεις σου;
Δεν τις έχασα ούτε μια στιγμή. Όταν σταμάτησε ο συρμός, σκεφτόμουν: «Είμαι ζωντανός. Από τι έζησα μόλις;». Αμέσως άρχισα να σέρνω το σώμα μου έξω από τις ράγες και εκεί είδα ότι και τα δυο μου πόδια ήταν σε άθλια κατάσταση. Κατάλαβα ότι ήταν πολύ σοβαρά τα πράγματα. Ευτυχώς ήρθαν δυο – τρία άτομα που βρίσκονταν σε κάτι κοντινά μαγαζιά και μου είπαν: «Μην ανησυχείς, είδαμε τα πάντα. Έχουμε καλέσει ήδη ασθενοφόρο». Μου έδωσαν νερό και με βοήθησαν να μη χάσω, όσο γινόταν, την ψυχραιμία μου. Ήταν απίστευτο σοκ, αλλά το μόνο που με ένοιαζε ήταν να σωθεί η ζωή μου. Το ότι βγήκα από τις γραμμές του τρένου ζωντανός ήταν θαύμα.
