Τα επείγοντα στα ελληνικά νοσοκομεία έχουν χτυπήσει κόκκινο. Όλοι το βλέπουμε, όλοι το ζούμε. Η δημόσια υγεία αδυνατεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες των πολιτών, λείπει προσωπικό, λείπουν βασικά αναλώσιμα, λείπει σχέδιο.
Και την ίδια στιγμή το υπουργείο Υγείας βγαίνει μπροστά με ανακοινώσεις για «βελτιώσεις», κόβει κορδέλες, βάφει τοίχους και εγκαινιάζει καινούργιες αίθουσες. Ωραία όλα αυτά για τις κάμερες, αλλά η ουσία παραμένει: το πρόβλημα δεν λύνεται με μπογιά και κορδέλες.
Ο Έλληνας φορολογούμενος χάνει σχεδόν τον μισό μισθό του σε εισφορές δήθεν για την ασφάλιση και τη σύνταξή του, που στο τέλος δεν θα πάρει ποτέ. Και όταν βρεθεί στα επείγοντα, συναντά το απόλυτο χάος. Άνθρωποι στοιβάζονται, φωνές, απελπισία, ατελείωτες ουρές. Και μέσα σε αυτό το χάος, το ελληνικό κράτος έχει φροντίσει να αφήσει τον Έλληνα φορολογούμενο ξανά τελευταίο στη σειρά.
Δεν είναι μυστικό ότι μεγάλο μέρος των περιστατικών στα επείγοντα αφορά αλλοδαπούς που, φυσικά, έχουν ανάγκες όμως δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ σε φόρους και εισφορές για τις ίδιες υποδομές που τώρα καταρρέουν. Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι οργανωμένες ομάδες Ρομά που συνοδεύουν συγγενείς τους στα νοσοκομεία απαιτούν συχνά προτεραιότητα, μιλούν με άσχημο τρόπο στο προσωπικό και καταλαμβάνουν τις αίθουσες αναμονής μέσα κι έξω, δημιουργώντας ένα περιβάλλον εκρηκτικό, που κάνει το έργο των γιατρών και των νοσηλευτών σχεδόν αδύνατο.
Τα επείγοντα και η ανισορροπία
Πότε θα καταλάβει η κυβέρνηση ότι το πρόβλημα της υγείας δεν είναι μόνο οικονομικό ή υλικοτεχνικό; Δεν λύνεται με μερικές προσλήψεις και ένα νέο χρώμα στους τοίχους. Το πρόβλημα είναι κοινωνικό και πολιτικό. Είναι η ανισορροπία ανάμεσα σε εκείνους που πληρώνουν και σε εκείνους που απλώς καταναλώνουν υπηρεσίες. Είναι η απουσία κανόνων που να εφαρμόζονται για όλους. Είναι το χάος που έχει γίνει κανονικότητα.
Η Ελλάδα βουλιάζει στα επείγοντα, κι ο Έλληνας…αυτός που πληρώνει τον λογαριασμό, παραμένει στο περιθώριο. Και όσο η κυβέρνηση παριστάνει πως ,όλα πάνε καλύτερα, τόσο το χάος θα συνεχίζεται, μέχρι να μην έχει μείνει τίποτα όρθιο.
Δείτε επίσης:
Ή´ αφήστε μας να επιλέξουμε πού θα πληρώνουμε εισφορές, όχι υποχρεωτικά κρατική «ασφάλιση».
Ας διαλέξουμε εμείς ιδιωτική ασφάλιση και το κράτος ας κρατήσει τους αγαπημένους του μουσαφίρηδες.
Αλλά τι άλλος μαμαει κι άλλος πληρώνει πρέπει να τελειώσει, χτες!