Τα τραγικά γεγονότα στη Νίκαια της Γαλλίας και τη Βιένη καταδεικνύουν το τεράστιο πλέον πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι χώρες της Ευρώπης με την εισβολή εκατομμυρίων λαθρομεταναστών.
- Από τον Γιάννη Χ. Κουριαννίδη*
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στην πλειονότητά τους ανέχθηκαν και σε μερικές περιπτώσεις ενθάρρυναν την εισβολή αυτή, πληρώνοντας ήδη το τίμημα αυτής της επιλογής τους.
Στην τελευταία περίπτωση ανήκει και η Ελλάδα, αφού η ανεκδιήγητη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ουσιαστικά άνοιξε τις πύλες εισόδου για το λαθρομεταναστευτικό ρεύμα, είτε ικανοποιώντας τις ιδεοληψίες της περί ανοιχτών συνόρων είτε υλοποιώντας το ανόητο δόγμα Τσίπρα ότι «η θάλασσα δεν έχει σύνορα»!
Αν και το κύμα εισβολής μειώθηκε τους τελευταίους μήνες, κυρίως λόγω της υγειονομικής κρίσης και δευτερευόντως χάρη στην όποια προσπάθεια ανάσχεσής του, δυστυχώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξακολουθεί να διαχειρίζεται με απαράδεκτες μεθοδεύσεις την παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών στην πατρίδα μας. Αυτά που θα έπρεπε άμεσα να γίνουν είναι:
Η δρομολόγηση των διαδικασιών για την επαναπροώθηση όλων των μεμονωμένων παρανόμως εισελθόντων στην Ελλάδα στις πατρίδες τους, αφού η συντριπτική πλειονότητα αυτών προέρχεται από χώρες ασφαλείς είτε στο σύνολο είτε στο μεγαλύτερο μέρος της επικράτειάς τους και με καμία «ανθρωπιστική» προσέγγιση δεν δικαιολογείται η παρουσία τους εδώ. Η συνεννόηση με τις νόμιμες κυβερνήσεις των χωρών προέλευσης για τον άμεσο και ασφαλή επαναπατρισμό οικογενειών και ασυνόδευτων ανηλίκων, ώστε να συνεχίσουν ομαλά τη ζωή τους σε ένα ασφαλές και οικείο κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλον.
Η με συνοπτικές διαδικασίες απέλαση όλων όσοι έχουν λάβει άδεια παραμονής στην πατρίδα μας και επέδειξαν παραβατική και αντικοινωνική συμπεριφορά κατά την εδώ διαμονή τους, μη σεβόμενοι την ελληνική φιλοξενία.
Όλα τα παραπάνω, αυτονόητα για μια ευνομούμενη Πολιτεία, δυστυχώς δεν τηρήθηκαν. Αντίθετα, αφενός παρατηρείται μία παντελώς αδικαιολόγητη ανοχή σε διαρκείς παραβατικές συμπεριφορές, και μάλιστα εν μέσω έξαρσης της υγειονομικής κρίσης, και αφετέρου μία αδιανόητη συνέχιση της διασποράς των λαθρομεταναστών στο εσωτερικό της πατρίδας μας.
Το υπουργείο Εσωτερικών, μάλιστα, με εγκυκλίους αλλά και με δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού, πιέζει την Αυτοδιοίκηση να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς της κεντρικής εξουσίας προς την κατεύθυνση αυτή, τονίζοντας συνεχώς ότι είναι υποχρεωμένη να το πράξει!
Η μοναδική, όμως, υποχρέωση των αυτοδιοικητικών δομών της χώρας είναι η προάσπιση των συμφερόντων και της ασφάλειας των τοπικών κοινωνιών και η δημιουργία ενός αμφίδρομου κλίματος αξιοπιστίας μεταξύ πολιτών και τοπικών Αρχών. Πώς θα γίνει αυτό, όταν η Αυτοδιοίκηση σύρεται στην υλοποίηση σχεδιασμών της κεντρικής εξουσίας, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα παραπάνω;
Σίγουρα το να γενικεύει κάποιος μεμονωμένες περιπτώσεις, όπως αυτές στη Νίκαια και τη Βιένη, αλλά και στην πατρίδα μας, όπως αυτές με τη Μυρτώ στην Πάρο, με τον Νίκο στου Φιλοπάππου, με τον Μανώλη στην πλατεία Αττικής και τόσων άλλων, δεν είναι και ο καλύτερος σύμβουλος, όσο πολυπληθείς κι αν είναι αυτές πλέον. Όμως, πέραν των περιπτώσεων του κοινού Ποινικού Δικαίου, πρόσφατα η κυβέρνηση της Αιγύπτου με κάθε επισημότητα μας προειδοποίησε ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε και τρομοκρατικές επιθέσεις τζιχαντιστών! Ποιος μπορεί, λοιπόν, να μας εγγυηθεί ότι δεν θα γίνουμε σύντομα μάρτυρες ακόμη μιας «μεμονωμένης περίπτωσης»;
*Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης «Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική» [email protected]
