Όποιος πιστεύει στον Θεό φαντάζει τρελός στους «λογικούς», που χαρίζουν τη χώρα τους σε διεφθαρμένους απίστους και ισλαμιστές εποίκους
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Πρόσφατα έγινε κάτι που προσβάλλει κάθε εχέφρονα Έλληνα αλλά και όλους όσοι μοιράζονται την κοινή αντίληψη για την έννοια του ανθρωπισμού και του σεβασμού προς τον άλλον. Μια αγέλη αφιονισμένων δικαιωματιστών, που διαδήλωναν επειδή αγωνιούσαν μην τυχόν και πεθάνει από πείνα ο Δημήτρης Κουφοντίνας, εντόπισαν χριστιανό δικυκλιστή και του επιτέθηκαν. Τον χλεύασαν, τον έβρισαν, τον τραμπούκισαν, βλασφήμησαν τα θεία, τσαλαπάτησαν τις εικόνες που είχε στο καλάθι της μηχανής του και στο τέλος τις έσκισαν αλαλάζοντας υστερικά. Εκείνος έδειχνε πράος, άκακος αλλά και άφοβος. Ούτε κάκισε τα ασχημονούντα μέλη της αγέλης ούτε ψέλλισε συγγνώμες για την πίστη του.
Το θύμα της άγριας, ρατσιστικής επίθεσης είναι γνωστή φυσιογνωμία σε όσους κινούνται στο κέντρο της Αθήνας. Κυκλοφορεί με τη μηχανή του, μεταφέροντας σχεδόν πάντοτε έναν ευμεγέθη ξύλινο σταυρό και ενίοτε εικόνες στο καλάθι του δικύκλου του. Ορισμένοι, επιδιώκοντας (υποτίθεται) να τον υπερασπιστούν, τον αποκάλεσαν «σαλό» (δηλαδή σαλεμένο, τρελούτσικο, άκακο μεν, αλλά ανισόρροπο).
Τόσο τους κόβει, τόσο λένε. Αυτού του είδους η αντιμετώπιση ομοιάζει με αυτή της αγέλης, μόνο που δεν έχει τον ενεργό, επιθετικό χαρακτήρα με σκίσιμο εικόνων. Απλώς ταυτίζει τη δημόσια ομολογία πίστεως με την παραφροσύνη.
Κι όμως, για μερικούς (καλή ώρα, όπως ο υπογράφων) η εικόνα ενός ανθρώπου που όποτε σταματάει με τη μηχανή του σε κόκκινο φανάρι υψώνει με το δεξί του χέρι έναν μεγάλο ξύλινο σταυρό αποτελεί αφορμή χαράς και άνοιγμα «χαραμάδας» στην γκρίζα αθηναϊκή καθημερινότητα, απ’ όπου μπορεί να περάσει φως αισιοδοξίας: «Να κι ένας άνθρωπος που, αντί να υψώσει το εγώ του, απλώς υψώνει τον σταυρό και τον βλέπουμε μέσα σε μια πόλη που γεμίζει με μπούρκες και σκεπάζεται από τη σκιά της ημισελήνου και το σκοτάδι του μηδενισμού».
Οι άνθρωποι που σηκώνουν και υψώνουν σιωπηλοί τον σταυρό τους για να τον δούμε όλοι, χωρίς να πειράζουν κάποιον, είναι παραδείγματα προς μίμηση, όχι «γραφικοί».
Τέλος, είναι μάταιο να περιμένουμε από τις Αρχές να κάνουν κάτι σε βάρος όσων βιαιοπράγησαν σε βάρος αυτού του χριστιανού. Το πιθανότερο είναι, τελικά, να επιβραβευτούν οι δράστες.
