Η απόφαση της κυβέρνησης να χορηγήσει το ποσό των 150 ευρώ στους νέους που θα εμβολιαστούν εισάγει, αφενός, την έννοια της «συναλλαγής» στη δημόσια, ατομική και συλλογική αξιοπρέπεια, αφετέρου, αναδεικνύει την υποχθόνια σχέση μεταξύ εξουσίας και εξουσιαζομένων.
- Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφάλα*
Ταυτόχρονα, η σχέση μεταξύ εξουσίας και κοινωνίας καθορίζει τον βαθμό της «ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας», ενώ θέτει το ερώτημα της μέτρησης και της ποσοτικής κοστολόγησής της σε ένα φανταστικό ή πραγματικό χρηματιστήριο ηθικής, όπου συναλλάσσονται η εξουσία με την κοινωνία.
Το ποσοστό του εκούσιου εμβολιασμού των νέων είναι συνάρτηση του σχετικού κινδύνου που συνεπάγονται το νεαρό της ηλικίας, η αδιαφορία, η ηλικιακή ταξική πάλη, η άγνοια, καθώς και ο φόβος του θανάτου. Οποιοι και αν είναι οι λόγοι της μετατροπής της αρχικής εκούσιας θέσης σε χρηματιζόμενη ακούσια, το κόστος των 150 ευρώ συνεπάγεται προσωπική προσβολή της ατομικής ηθικής. Η εξουσία κοστολογεί την απόφαση ζωής ή θανάτου με 150 ευρώ, ανταλλάσσοντας την ατομική αξιοπρέπεια και ηθική με χρήματα. Οι εξουσιαστές, ξοδεύοντας χιλιάδες ευρώ ημερησίως στις διακοπές τους, προβάλλουν την άποψη ότι η συνείδηση του «χυδαίου όχλου» μπορεί να αγοραστεί με 150 ευρώ. Η φαινομενικά αθώα πρόταση των ελίτ για την ανταλλαγή της αξιοπρέπειας με κόστος «150 ευρώ» εντάσσεται εντός του καλλιεργούμενου ψυχολογικού πλαισίου της «ανωτερότητας των εξουσιαστών». Η θέση αυτή διαιωνίζεται χιλιετίες πάνω στην ταλαιπωρημένη ψυχή της ανθρωπότητας.
Σήμερα η μέχρι πρότινος «ελέω Θεού εξουσία» αντικαθίσταται με ψευδοεπιστημονικές θεωρίες γονιδιακής ανωτερότητας των ελίτ, όπου η επικρατούσα ρατσιστική άποψη της κυριαρχίας του DNA επί των ατομικών και κοινωνικών συμπεριφορών έχει αντικαταστήσει τη δυναμική αλληλεπίδραση των ανθρώπων με το κοινωνικό και το φυσικό περιβάλλον. Μέσω της τακτικής του αντιπερισπασμού (diversion), τα κόμματα και οι ΜΚΟ προσποιούνται ότι «καταπολεμούν» τον επιβαλλόμενο από την εξουσία ψευδοφυλετικό ρατσισμό, ώστε να μπορέσουν να διαιωνίσουν τον ρατσισμό και την ανωτερότητα των ολίγων (ελίτ) έναντι των πολλών (κοινωνία).
Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας προβάλλουν συνεχώς τα ανύπαρκτα επιτεύγματα των ελίτ, ενώ οι αρνητικές συμπεριφορές της μάζας προβάλλονται σε αντιδιαστολή με τα πεπραγμένα των ελίτ, για να καλλιεργείται έτσι εντέχνως η υποτιθέμενη «ανωτερότητα» των «κυρίων τίποτα». Η ανθρώπινη κοινωνία είναι δομημένη σε τέσσερις ομόκεντρους κύκλους, όπου στον εσωτερικό κύκλο βρίσκονται οι ελίτ και στον εξωτερικό όλοι όσοι τους συντηρούν με το αίμα και την εργασία τους.
Οι άλλοι δύο εσωτερικοί ομόκεντροι κύκλοι αποτελούνται από τη γραφειοκρατία, την επιστήμη και την τέχνη, τα πολιτικά κόμματα και την επικοινωνία. Η αποστολή τους είναι η πνευματική αποβλάκωση των «μαζών» και η απόκρυψη της αλήθειας. Όλοι αυτοί προπαγανδίζουν την ανωτερότητα των ελίτ, με τελικό σκοπό να διαιωνίζουν στην εξουσία τις αιώνιες «θεϊκές» δομές. Ενώ στον εσωτερικό κύκλο επιδιώκεται η «επίδειξη» μέσω της «υλικής διαφοροποίησης» και της «φιγούρας του χρήματος», ο εξωτερικός κύκλος της «πλέμπας» θα πρέπει να ομογενοποιηθεί με κόστος μόλις 150 ευρώ.
Ο σκοπός των ελίτ είναι η ψυχολογική εξαθλίωση των εξουσιαζομένων μέσω της απόλυτης φτώχειας, ώστε «η μάζα» να αποδεχτεί την «ανωτερότητα» του εξουσιαστή και το δικαίωμά του να κάνει τις διακοπές στα «Κουρσεβέλ» με κόστος χιλιάδων ευρώ την ημέρα. Ταυτόχρονα, οι «μάζες» πρέπει να θεωρούν φυσιολογικό ότι οι ελίτ πρέπει να διαβιούν σε δεκάδες βίλες για να μην κορεσθεί το συναίσθημα από τη συνήθεια και την καθημερινότητα.
Η «πλέμπα» πρέπει να αποδεχθεί δολίως ότι πρέπει να ζει σε εξαθλιωμένες φαβέλες με την αισθητική των διαμερισμάτων-κλουβιών, τη βρόμα, τα σκουπίδια, και το έγκλημα, ώστε η συνεχής υποσυνείδητη σύγκριση με τις συνθήκες διαβίωσης των ελίτ να επιβεβαιώνει την ανωτερότητα των τελευταίων.
Ο νεοφιλελευθερισμός, και ιδίως ο πρωτόγονος και χυδαίος νεοφιλελευθερισμός των ελληνόφωνων ελίτ, έχει υιοθετήσει την προτεσταντική ηθική «της θεϊκής ευλογίας του πλούτου και της κατάρας της φτώχειας». Κατά τη Ν.Δ., οι κολασμένοι, άνεργοι και πνευματικά υποσιτισμένοι νέοι στην Ελλάδα θα πρέπει να «χαρούν» τις διακοπές τους με 150 ευρώ για να μπορούν να βιώνουν τη χαρά της ζωής οι διακομματικοί κηφήνες και οι γόνοι των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Δεν είναι τυχαία η κατάντια της χώρας και του λαού. Από τη μια, διαιωνίζονται ο ρατσισμός και η πολιτική χυδαιότητα των ελίτ απέναντι στην κοινωνία και, από την άλλη, επικρατούν η κοινωνική αφωνία και ο φόβος, που ομοίως επιτρέπει στους πρώτους να ασελγούν πολιτικά ατιμωρητί στους πολλούς. Το ποσοστό των νέων που θα διαφοροποιήσει την αρχική του θέση απέναντι στον εμβολιασμό, σωστή ή λανθασμένη, θα καθορίσει και το μέτρο της αξιοπρέπειας του λαού και της χώρας.
*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
