Eτοιμαστείτε να ακούσετε πολλές ωραίες θεωρίες τις επόμενες μέρες για της Εύβοιας την… ολόμαυρη ράχη. Και όχι μόνον. Τις συντάσσουν ήδη στα υπόγεια του Μαξίμου και με το που θα σβήσουν οι τελευταίες φλόγες θα τις μοιράσουν σαν φέιγ βολάν στα καλοταϊσμένα «μέσα ενημέρωσης» για να ισιώσουν την εικόνα ενός ανίκανου, αλλά… χουβαρντά πρωθυπουργού-εργοδότη.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Η κλιματική αλλαγή, το υψηλό θερμικό φορτίο, οι ακραίες μετεωρολογικές συνθήκες, οι «αυτοαναφλέξεις», οι εμπρηστές, ο Ρουβίκωνας, οι Τούρκοι και πάει λέγοντας. Ο,τι μπορεί να επινοήσει ανθρώπινος νους για να μη μαυρίσει, μαζί με τις ψυχές των ξεσπιτωμένων, η εικόνα του «Μωυσή» στις οθόνες των τηλεοράσεων.
Ε, λοιπόν, όχι! Δεν συνωμότησε το άπαν σύμπαν για να υπονομεύσει τις επιδόσεις του «καλύτερου Ελληνα πρωθυπουργού των τελευταίων δεκαετιών». Δεν του έφταιξαν ούτε το πρεζόνι με το… φιδάκι για τα κουνούπια στο Κρυονέρι ούτε η «διαταραγμένη» Αφγανή στο Πεδίο του Αρεως ούτε οι αλήτες με τα γκαζάκια που μέσα στην αναμπουμπούλα πήγαν να κάνουν τον δικό τους διεστραμμένο «χαβαλέ».
Ανεμογεννήτριες
Γιατί ούτε η Βαρυμπόμπη ούτε η Βόρεια Ευβοια κάηκαν από «ερασιτέχνες εμπρηστές». Απλά ο ίδιος ο Μητσοτάκης άνοιξε τον λάκκο του και έπεσε πολύ βαθιά μέσα. Πιθανόν και κάποιοι άλλοι στο περιβάλλον του, όχι ερασιτέχνες, αλλά στυγνοί επαγγελματίες, να έβαλαν το χεράκι τους, αλλά αυτή τη θεωρία δεν θα την ακούσετε ποτέ. Η λέξη «ανεμογεννήτρια» δεν θα παίξει ποτέ στις «επιδοτούμενες» ντουντούκες, παρά μόνο για να μας πείσουν πόσο καλό είναι να βάλουμε και μία στην αυλή μας…
Ο Μητσοτάκης, λοιπόν, έβαλε τα χέρια του και έβγαλε τα μάτια του. Γιατί ήταν αυτός, όσο κανείς άλλος, που επένδυσε πολιτικά στην τραγωδία του 2018 και στα εγκληματικά λάθη του προκατόχου του. Μόνο που αντί να τα διορθώσει τα επανέλαβε με κλειστά μάτια. Γιατί νόμιζε ότι δεν θα «του τύχει». Να όμως που έτυχε κι αυτό, μαζί με πολλά άλλα, γιατί η πολιτική εκδικείται, όπως και η ίδια η ζωή.
Εχοντας χτίσει το μισό του πολιτικό κεφάλαιο μέσα από την ανελέητη επικοινωνιακή εκμετάλλευση της καταστροφής στο Μάτι, θα περίμενε κανείς ότι, αν μη τι άλλο, θα κάνει το παν για να αποφύγει μοιραίες συγκρίσεις στο ίδιο πεδίο. Την επόμενη μέρα από την άνοδό του στην εξουσία θα έπρεπε να τρέχει για να θεμελιώσει το πιο εξελιγμένο σύστημα πυρόσβεσης στην Ευρώπη. Δυστυχώς, διέλυσε και αυτό που υπήρχε. Εκοβε τα λεφτά από την Πυροσβεστική για να τα μοιράζει στα μέσα ενημέρωσης που τον ονόμαζαν Μωυσή. Απέλυσε -για λόγους περικοπών- έμπειρο προσωπικό, που είχε γράψει ώρες στο πεδίο της μάχης. Αναβάθμισε για πελατειακούς λόγους κρατικούς λειτουργούς που είχαν ευθύνες για την καταστροφική διαχείριση στο Μάτι.
Και αντί να φτιάξει ελληνικό στόλο πυρόσβεσης, κοίταζε να δει πώς θα πάρει κι άλλα VIP αεροπλάνα για τον ίδιο και την κουστωδία του. Μα τι θα μπορούσε να έχει κάνει μέσα σε δύο χρόνια, θα αναφωνήσουν τα χρυσοπληρωμένα παπαγαλάκια; Μάλλον δεν είναι ώρα να το αναλύσουμε μέσα στις στάχτες και στα αποκαΐδια. Σημειώνω απλά ότι αν δεν είχε μοιράσει 40.000.000 στους «επιχειρηματίες» της αποβλάκωσης για να τον λιβανίζουν θα μπορούσε να έχει αγοράσει είκοσι από τα μικρά αμερικανικά αμφίβια Air Tractor που αποδείχτηκε ότι κάνουν πολύ καλή δουλειά στα αρχικά στάδια της ανάφλεξης, όταν οι εστίες είναι περιορισμένες.
Ή θα μπορούσε να έχει νοικιάσει πέντε από τους ρωσικούς γίγαντες, ξέρετε, αυτά τα Beriev-Be-200, που μας έλεγαν πριν από λίγα χρόνια ότι «δεν κάνουν για την Ελλάδα, είναι κατάλληλα μόνο για τις στέπες της Σιβηρίας, για τη λίμνη Βαϊκάλη κ.λπ.», αλλά επίσης αποδείχτηκε ότι κάνουν μια χαρά δουλειά στα μεγάλα πύρινα μέτωπα.
Ας έρθουμε όμως και στην ουσία της διαχείρισης. Το σύστημα πυρόσβεσης φάνηκε ότι έχει προβλήματα ήδη από τις πρώτες πυρκαγιές του έτους. Μάιο μήνα έγιναν στάχτη 70.000 στρέμματα δάσους στα Γεράνεια και δεν άνοιξε μύτη. Λίγες εβδομάδες αργότερα παραλίγο να καούν η Σταμάτα και ο Διόνυσος μέσα στον αστικό ιστό.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι μπροστά σε ένα προαναγγελθέν ακραίο καιρικό φαινόμενο, όπως ο καύσωνας που ζήσαμε, οι δυνάμεις της κατάσβεσης θα ήταν σε πλήρη επιφυλακή. Δυστυχώς όμως, ο κρατικός μηχανισμός βρέθηκε ανέτοιμος. Οριοθετημένη φωτιά στη Βαρυμπόμπη όχι μόνο τους έφυγε, αλλά έφτασε να περνάει σε πολλά σημεία μια εθνική οδό πλάτους πολλών δεκάδων μέτρων. Με συνθήκες άπνοιας!
Ε, κάπου εκεί την πλήρωσε η Εύβοια. Για να σωθεί (όπως σώθηκε) η Αττική κάηκε το μισό νησί. Εμεινε χωρίς εναέρια μέσα, χωρίς συντονισμό και οργάνωση και με «στρατηγό» έναν 36χρονο περιφερειάρχη-κλώνο, που μέχρι χθες πηγαινοερχόταν στη Λαμία και στο Καρπενήσι για τα θελήματα της Οικογένειας. Εδώ λοιπόν υπάρχει το ζήτημα της πολιτικής ευθύνης. Είναι τεράστιο και οδηγεί απευθείας στα ανώτατα κλιμάκια της εξουσίας.
«Ναι, αλλά δεν είχαμε 102 νεκρούς, όπως στο Μάτι» θα είναι το προσφιλές μότο των επόμενων ημερών. Ειλικρινά όμως, τη σύγκριση με το χειρότερο δυσκολεύομαι να την αντιληφθώ ως πολιτικό ελαφρυντικό.
Επιπλέον ξαναλέω ότι ο Μητσοτάκης εξελέγη με σημαία την «εγκληματική ανικανότητα» του Τσίπρα και ανέδειξε τη δική του ακριβώς στο ίδιο πεδίο, τρία χρόνια αργότερα, όταν υποτίθεται ότι θα είχε πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αποφευχθούν παρόμοιες καταστάσεις.
Επιτυχία;
Επί των ημερών του μπορεί να μη θρηνήσαμε τόσους νεκρούς, αλλά με τη μέθοδο της «προληπτικής εκκένωσης» ξεσπιτώθηκαν χιλιάδες άνθρωποι, έγιναν ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές και φυσικά κάηκαν μέσα σε λίγες μέρες διπλάσιες εκτάσεις απ’ όσες κάηκαν την τελευταία δεκαετία. Επιτυχία; Ναι, θα το ακούσετε κι αυτό τις επόμενες μέρες, να είστε σίγουροι. Δεν θα ακούσετε όμως, από τα κανάλια, τις κατάρες εκείνων των Ελλήνων «δεύτερης διαλογής» του επιτελικού κράτους Μητσοτάκη, που βρέθηκαν αβοήθητοι μέσα στις φλόγες να παλεύουν για να σώσουν το βιος τους…
