Μια «βρόμικη» απόφαση σε βάρος της Ελλάδας που επιβλήθηκε από το Βερολίνο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) με τη συνεργασία και της Τράπεζας της Ελλάδας όταν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, για την οποία δεν λογοδότησε …ουδείς στη Δικαιοσύνη.
Να σας θυμίσω: Η κυβέρνηση Τσίπρα εξαναγκάστηκε να επιβάλει capital controls στις 29 Ιουνίου του 2015 όταν το τραπεζικό σύστημα είχε καταρρεύσει εξαιτίας της μαζικής φυγής κεφαλαίων και τραπεζικών καταθέσεων. Ηταν η ημέρα που ταπεινώθηκε ένας ολόκληρος λαός, όταν οι πολίτες πανικόβλητοι έμαθαν ότι κλειδώθηκαν οι αποταμιεύσεις τους. Για να μην ερημώσει η χώρα και οι τράπεζες από κεφάλαια, ο Αλέξης Τσίπρας εκβιάστηκε (;) να υπογράψει Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για να βάλει φραγμούς στην κίνηση κεφαλαίων (capital controls) και στην ανάληψη καταθέσεων.
Το ίδιο κλίμα επικρατεί σήμερα και στην Τουρκία με τους φίλους μου Γερμανούς τραπεζίτες να είναι σίγουροι ότι ο Ερντογάν δεν θα μπορέσει να αποφύγει την επιβολή των capital controls. Άλλωστε και ο γερμανικός Τύπος συνεχώς προειδοποιεί, φέρνοντας ως «καλό» παράδειγμα την περίπτωση της Ελλάδας! Να θυμίσω την μαύρη ημέρα που η έγκυρη γερμανική εφημερίδα «Die Zeit», είχε αποκαλύψει ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θεωρούσε αναπόφευκτη απόφαση την επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων στην Αθήνα. Μάλιστα η «Die Zeit» είχε αποκαλύψει τα εξής: «Στη συζήτησή του (τότε) ο Σόιμπλε με τον Αμερικανό καθηγητή Κένεθ Ρογκόφ είχε αποδεχθεί την εισήγηση του Νομπελίστα οικονομολόγου ότι η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει στην επιβολή περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων για πέντε ή δέκα χρόνια, ώστε να εξυγιάνει την οικονομία της. Με αυτόν τον τρόπο εκ των πραγμάτων ένα ευρώ στην Ελλάδα θα έχει μικρότερη αξία από ένα ευρώ στη Γερμανία ή τη Γαλλία»!.
Τότε στα ισχυρά κέντρα εξουσίας της Γερμανίας με δέος είχαν διαβάσει τον Φεβρουάριο του 2015 την μελέτη που εκπόνησαν οι καθηγητές του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ Κένεθ Ρογκόφ και Κάρμεν Ράινχαρτ. Ακόμη θυμάμαι την μελέτη αυτή που είχε συζητηθεί έντονα στους κύκλους των γερμανών τραπεζιτών της Φραγκφούρτης και του Βερολίνου. “Πρόκειται για την ιστορική μελέτη 100 τραπεζικών κρίσεων για περισσότερο από δύο αιώνες, των δύο καθηγητών του Χάρβαρντ. Η κρίση μπορεί να απαιτήσει από τις κυβερνήσεις των αναπτυγμένων οικονομιών να υιοθετήσουν ορισμένες από τις πολιτικές που είχαν υπαγορευθεί στις αναδυόμενες οικονομίες τις τελευταίες δεκαετίες“, αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης. “Οι πολιτικές αυτές περιλαμβάνουν κούρεμα χρέους και καταθέσεων και εισαγωγή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων“. Η συζήτηση τελικώς στη Γερμανία για την μελέτη δεν ήταν τυχαία: Ο Σόιμπλε υιοθέτησε την άποψη του Κένεθ Ρογκόφ για την επιβολή capital controls στην Ελλάδα… που την επέβαλε και στον Αλέξη Τσίπρα.
ΕΓΚΛΗΜΑ. Προφανώς, και το έργο δεν είναι μονόπρακτο. Εξελίσσεται σαν ντόμινο. Και οι έλεγχοι, εφόσον επιβληθούν δύσκολα βγαίνουν. Τα capital controls επιβλήθηκαν στις 29 Ιουνίου του 2015 και η άρση τους έγινε στις 26 Αυγούστου του 2019 από τη κυβέρνηση Μητσοτάκη. Με το διάγγελμά του Κυριακή 28 Ιουνίου του 2015, ο Τσίπρας είχε υποσχεθεί ότι σύντομα θα αρθούν μόλις να καταλαγιάσει ο πανικός και σταματήσει η μαζική φυγή κεφαλαίων. Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να απειλεί με τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής για τους υπεύθυνους και τους χειρισμούς που οδήγησαν στα capital controls. Ενώ ο Τσίπρας δικαιολογήθηκε ότι ανέχθηκε να επιβληθεί στην Ελλάδα ό,τι και στην Κύπρο, δηλαδή έλεγχος στη ροή των κεφαλαίων και κλείσιμο των τραπεζών, προκειμένου να αποφευχθεί το Grexit. Ωστόσο, ο Τσίπρας -και το οικονομικό επιτέλειο της κυβέρνησης- όφειλε να γνωρίζει καλά τις συνέπειες από την εφαρμογή των capital controls και θα ήταν πολλαπλώς χρήσιμο να αποτρέψει το μέγα οικονομικό έγκλημα.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έπαιξε χωρίς δισταγμό το παιχνίδι του Βερολίνου και στην Κύπρο και μετά στην Ελλάδα. Βάσει των κανόνων η ύψιστη υποχρέωση κάθε Κεντρικής Τράπεζας είναι να διατηρεί με κάθε θυσία τις τράπεζες ανοιχτές. Ομως, η ΕΚΤ δολίως καταστρατήγησε τους κανόνες στην Κύπρο και μετά ήρθε η σειρά της Ελλάδας. Μία από τις θεμελιώδεις αρχές της Ε.Ε. είναι η απόλυτη ελευθερία στη διακίνηση κεφαλαίων εντός της ευρωζώνης. Εως τον Μάρτιο του 2013, η ουσιαστική και πρωτογενής αρχή της Ε.Ε. ίσχυε σε όλες τις χώρες, έως τη στιγμή που η κυπριακή κυβέρνηση συμμορφώθηκε με τις επιταγές της ΕΚΤ και με νόμο επέβαλε περιορισμούς στη διακίνηση κεφαλαίων. Το Eurogroup έκανε ένα βαρύτατο λάθος όταν το αποδέχθηκε και η ΕΚΤ ήταν συνυπεύθυνη στο λάθος αυτό. Ολα ύπουλα, λοιπόν…όπως και στην περίπτωση της Ελλάδας.
Ετσι γράφτηκε η ιστορία. Ενα Σαββατοκύριακο κούρεψαν τις καταθέσεις και έκαναν τους Κυπρίους ΝΕΟΠΤΩΧΟΥΣ. Που, αν το σκεφτείς, στην Ελλάδα κούρεψαν το χρέος και στην Κύπρο τις περιουσίες. Την επανάληψη της «άψογης καταστροφής» την πλήρωσε και η Ελλάδα. Ολοι γνώριζαν –και η κυβέρνηση Τσίπρα και η διοίκηση της Τραπέζης της Ελλάδος– ότι η χώρα θα υποχρεωθεί να επιβάλει περιορισμούς στη κίνηση κεφαλαίων. Αλλά ουδείς έκανε κάτι… επειδή όλοι το ήθελαν…
Πάντως, είναι γεγονός ότι οι Γερμανοί μου έδειξαν τα επίσημα στοιχεία για την οικονομία της Τουρκίας, που δημοσιοποίησαν οι κορυφαίοι διεθνείς Οργανισμοί -τα οποία είναι σε γνώση και της χώρα μας. Σύμφωνα, λοιπόν με αυτά, η τουρκική οικονομία παραμένει μεταξύ των κορυφαίων της Ευρώπης και του κόσμου: Είναι η 20ή μεγαλύτερη διεθνώς (13η με κριτήριο αγοραστικής δύναμης, στοιχεία ΔΝΤ για το 2020), 33η στην κατάταξη (WorldBank Doing Business 2020 Rank), 53η πιο ανταγωνιστική οικονομία παγκοσμίως (World Economic Forum 2018). Ως γνωστόν η Τουρκία είναι μέλος των ισχυρότερων οικονομιών του Ομίλου G-20 και αναβαπτίστηκε προσφάτως από αναπτυσσόμενη στην ομάδα των βιομηχανοποιημένων χωρών.
