Φυσιολογική και εντός του πλαισίου της καθημερινής κανονικότητας φάνηκε στους κατοίκους του κέντρου των Αθηνών η ληστεία αλλοδαπού επιχειρηματία, επειδή έκανε το μοιραίο λάθος να εμφανιστεί με πολυτελές αυτοκίνητο στους δρόμους γύρω από την πλατεία Κάνιγγος.
- Από τον Αλκβιάδη Κ. Κεφαλά
Σε παρατήρηση των αστυνομικών περί του ατοπήματος της εμφάνισής του, ο ληστευθείς ανέφερε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι κάτι ανάλογο θα συνέβαινε στο κέντρο μιας «ευρωπαϊκής πόλης», παρά το γεγονός ότι δεν μπορεί να αποδοθεί στην τριτοκοσμική Αθήνα ο ανωτέρω ευφημισμός.
Ο άτυχος επισκέπτης βεβαίως δεν θα μπορούσε ποτέ να αντιληφθεί την οργουελική πραγματικότητα, ότι δηλαδή όχι μόνο το κέντρο της πρωτεύουσας, αλλά το σύνολο της χώρας έχει παραδοθεί στα χέρια εγχώριων και αλλοδαπών εγκληματικών συμμοριών από το πολιτικό σύστημα, μέσω των κατάλληλων νομοθετικών πράξεων, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον νόμο Παρασκευόπουλου και τον νέο Ποινικό Κώδικα που ουσιαστικά αποποινικοποιούν το έγκλημα.
Έχει αναλυθεί διεξοδικά στο παρελθόν ότι το οξύ πρόβλημα της εγκληματικότητας είναι μια συνειδητή πολιτική πράξη, επειδή όχι μόνο αφήνει ατιμώρητη την παραβατικότητα των ελίτ, αλλά κυρίως διότι η εμπέδωση του φόβου στην κοινωνία και η καλλιέργεια του κοινωνικού αυτοματισμού δεν επιτρέπουν στον πολίτη να σκεφτεί πολιτικά και να αντιληφθεί το μέγεθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει. Στο ίδιο μήκος κύματος με το παρελθόν, οι πολιτικές εξαγγελίες σήμερα αφήνουν να αιωρείται η εντύπωση ότι, εάν μεταφερθούν οι Φυλακές του Κορυδαλλού σε άλλη τοποθεσία και εάν αποκατασταθούν η τάξη και η κανονικότητα στα Εξάρχεια, το πρόβλημα της εγκληματικότητας θα λυθεί, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο νόμος και η αισθητική των Εξαρχείων έχουν κάνει μετάσταση όχι μόνο στο μεγαλύτερο μέρος της πόλης, αλλά σε όλη την επικράτεια.
Αν επιχειρούσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη να περπατήσει το βράδυ μόνος, χωρίς αστυνομική συνοδεία, από την οδό Σωκράτους προς την πλατεία Καραϊσκάκη, θα διαπίστωνε ιδίοις όμμασι ότι η Αθήνα έχει μετατραπεί σε Καλκούτα και πως το πρόβλημα της εγκληματικότητας έχει υπερβεί το κρίσιμο σημείο επαναφοράς στην κανονικότητα, μη δυνάμενο να επιλυθεί μόνο με αστυνομικά μέτρα ή με τη σύλληψη μικροεμπόρων ναρκωτικών στα Εξάρχεια. Ο κ. υπουργός αδυνατεί επίσης να απαντήσει στο ερώτημα εάν στο μέλλον οι Αρχές θα μπορούν να εισέρχονται στους καταυλισμούς των Τσιγγάνων, δοθέντος ότι προσφάτως πυροσβέστες που επιχειρούσαν να σβήσουν πυρκαγιά αυτοκινήτου σε καταυλισμό Τσιγγάνων έγιναν δεκτοί με πυρά αυτόματων όπλων καλάσνικοφ.
Αν επίσης υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση θα κατορθώσει να επαναφέρει την τάξη και την ευνομία στα σημερινά κέντρα εγκληματικότητας και τα άβατα, πώς μπορεί να είναι σίγουρη ότι οι δεκάδες ή εκατοντάδες καταυλισμοί μεταναστών που σκοπεύει να διασπείρει σε όλη τη χώρα, ένθα θα διαβιοί ολοένα μεγαλύτερος και εκθετικά αυξανόμενος αριθμός προσφύγων, μεταναστών και ισλαμιστών που έρχονται για να εγκατασταθούν μόνιμα στην Ελλάδα, δεν θα μετασχηματιστούν με τη βοήθεια των ΜΚΟ, των ξένων κυβερνήσεων, των δικαιωματιστών και των πολιτικών ομάδων υποστήριξης σε νέα άβατα και κέντρα εγκληματικότητας, τρομοκρατίας ή σε άνδρα πολιτικής αποσταθεροποίησης;
Στην Ελλάδα, η εγκληματικότητα και η ανομία δεν είναι προϊόντα παρθενογένεσης, αλλά αποτέλεσαν συνειδητές πολιτικές πράξεις από τη στιγμή που η πολιτική άρχισε να εφάπτεται του κοινού εγκλήματος. Η θεσμοθετημένη ατιμωρησία, επί παραδείγματι, που μετατρέπει την κλοπή από κακούργημα σε πλημμέλημα, όταν το προϊόν της κλοπής είναι κάτω από 120.000 ευρώ, εμπεδώνει το αίσθημα αδικίας στην κοινωνία, στρέφεται εκ νέου κατά της μεσαίας τάξης, αλλά κυρίως ενθαρρύνει το αίσθημα της ανομίας και της ατιμωρησίας, που αποτελεί τη χειρότερη μορφή κοινωνικού αυτοματισμού και θεσμοθετημένης αδικίας.
Ο κ. υπουργός και η κυβέρνησή του, αν πράγματι θέλουν να αντιμετωπίσουν συνολικά την εγκληματικότητα, θα πρέπει πρωτίστως να αντιληφθούν ότι η πολιτική άρνηση αντιμετώπισης του μικροεγκλήματος και η διακριτική -αν όχι επιλεκτικά ρατσιστική- ανοχή στο έγκλημα των «ευπαθών» ομάδων όχι μόνο ενθαρρύνουν τη σοβαρή εγκληματικότητα, αλλά ταυτόχρονα αποσαθρώνουν την κοινωνία.
Τέλος, οι πολιτικοί επαΐοντες θα πρέπει να διάγουν βαθύ πολιτικό ύπνο, αν θεωρούν ότι θα μπορέσουν να προσελκύσουν επενδύσεις στην Ελλάδα μέσω ενός έστω κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου, χωρίς να λάβουν υπ’ όψιν την οριζόντια και κάθετη πάταξη της εγκληματικότητας, την εξάλειψη της γραφειοκρατίας και της κρατικής και πολιτικής διαφθοράς, που ενθαρρύνουν η σημερινή νομοθεσία και η επιλεκτική ατιμωρησία. Ας αναλογιστούν οι πολιτικοί σοφοί ότι στην Κολομβία μόνο ψυχοπαθείς και διανοητικά διαταραγμένοι θα τοποθετούσαν τα χρήματά τους σε νόμιμες επιχειρήσεις, παρά το γεγονός ότι έχει από τα καλύτερα επενδυτικά νομοθετικά πλαίσια στον κόσμο.
*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
