Ελληνικόν οξύμωρον: Η υπόθεση της Novartis είναι αυτή τη στιγμή ανοιχτή σε έξι επίπεδα…
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
• Στη Βουλή, ως σκάνδαλο: Η εισαγγελέας Διαφθοράς ζητεί την άρση της ασυλίας του Ανδρέα Λοβέρδου, προκειμένου να του ασκήσει ποινική δίωξη για την κατηγορία της παθητικής δωροδοκίας.
• Στη Βουλή, ως σκευωρία: Με τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής εις βάρος του τέως αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου με την πιθανή κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε κατάχρηση εξουσίας.
• Στην Εισαγγελία Διαφθοράς, ως υπό διερεύνηση σκάνδαλο: Με τους φακέλους του Δημήτρη Αβραμόπουλου και του Αδωνη Γεωργιάδη ακόμα ανοιχτούς.
• Στη Δικαιοσύνη, ως σκάνδαλο: Με την άσκηση ποινικών διώξεων με την κατηγορία του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος σε 15 κορυφαία στελέχη της Novartis.
• Στον Αρειο Πάγο, με τις παράλληλες πειθαρχικές έρευνες εις βάρος της Ελένης Τουλουπάκη και του Ιωάννη Αγγελή, οι οποίοι έχουν αλληλομηνυθεί. Περιττό να επισημάνω ότι οι ανοιχτές υποθέσεις σε τρία μέτωπα (Βουλή, Άρειος Πάγος, Εισαγγελία) διαπλέκονται και πως οι εξελίξεις στην προανακριτική θα επηρεάσουν την πορεία των άλλων υποθέσεων – θα εξηγήσω παρακάτω γιατί.
Σε κάθε περίπτωση, ο «φάκελος Novartis» έχει όλες τις προϋποθέσεις να παραμείνει ανοιχτός στην Εισαγγελία όσο διαρκούν οι εργασίες της προανακριτικής και, βεβαίως, είναι σφόδρα πιθανό να παραμείνει ανοιχτός -συμπίπτει- έως την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στην ουσία τώρα, η προσοχή μας επικεντρώνεται σε δύο ερωτήματα:
Ερώτημα πρώτο: Χειραγώγησε την έρευνα ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης; Αυτό οι μόνοι που μπορούν να το διαλευκάνουν είναι η ίδια η κυρία Τουλουπάκη, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου, ο κ. Παπαγγελόπουλος και… η άρση του απορρήτου των επικοινωνιών των τηλεφώνων της κυρία Τουλουπάκη και του κ. Παπαγγελόπουλου. Εάν προκύψει νόμιμο αποδεικτικό υλικό, ο αναπληρωτής θα καθίσει στο σκαμνί. Ο Σαμαράς θα τον πάει μέχρι τέλους. Εάν δεν προκύψει, τότε θα ζήσουμε την αντιστροφή: Ο Παπαγγελόπουλος θα πάει τον Σαμαρά μέχρι τέλους. Ούτε ο ένας είναι εύκολο παιδί ούτε ο άλλος. Ο Σαμαράς μεγάλωσε σκληραγωγηθείς. Ο Παπαγγελόπουλος έπαιζε αμυντικός στον Φωστήρα, στο ξερό γήπεδο του «φονέα των γιγάντων». Ξέρει να ματώνει. Δεν υποτιμώ ούτε τον έναν ούτε τον άλλον.
Ερώτημα δεύτερο: Ποιος έχει δίκιο; Ο Αγγελής, που κατηγορεί την Τουλουπάκη για παραβιάσεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και για βιασύνη στην άσκηση διώξεων κατά πολιτικών, ή η Τουλουπάκη, που κατηγορεί τον Αγγελή για «ριφιφί» στο γραφείο της, για άρνηση παραλαβής συγκλονιστικών αποδεικτικών στοιχείων εις βάρος πρώην υπουργού για φερόμενη μίζα 13.000.000 ευρώ και για παρελκυστική τακτική στην έρευνα; Και εδώ όλα ανοιχτά: από το να βρεθεί πλήρως εκτεθειμένη η εκ Χανίων εισαγγελέας (η οποία επισκέπτεται τακτικά το νεκροταφείο του Αργουλιδέ, ανάβει το καντηλάκι του νονού της και βλέπει τον φίλο της τον Στέλιο από τα παλιά στην ιδιαίτερη πατρίδα της), έως το να βρεθεί κατηγορούμενος για κατάχρηση εξουσίας ο νυν κατήγορος εισαγγελεύς Αγγελής. Για τον οποίο, επίσης μετά βεβαιότητος, θα ζητηθεί άρση απορρήτου επικοινωνιών. Και, αν προκύψει κάτι, τότε όντως θα κινδυνέψει με φυλακή.
Η σώμα με σώμα μάχη εισαγγελέων, που είναι λίαν πιθανό να δοθεί ενώπιον της προανακριτικής επιτροπής, στην οποία λογικά θα κληθούν οι δύο δικαστικοί λειτουργοί, έχει όλες τις προϋποθέσεις να καθορίσει την αναμέτρηση και να δώσει τις τελικές απαντήσεις στο ερώτημα: σκάνδαλο ή σκευωρία; Η κυρία Τουλουπάκη θα πρέπει να απαντήσει στις αιτιάσεις Αγγελή γιατί βιαζόταν να ασκήσει διώξεις άρον άρον, μόνο με ενδείξεις. Είναι πράγματι περίεργο. Γιατί, επίσης, «βάφτισε» παρανόμως προστατευόμενο μάρτυρα τον Μανιαδάκη, ενώ αυτός είχε ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη; Πλήθος τα ερωτήματα για την περίπτωσή της.
Αλλά και ο κ. Αγγελής, με βάση τη λογική -διότι με όρους ψυχανάλυσης δεν εξηγούνται όσα λέει-, θα πρέπει να απαντήσει επίσης σε πλήθος ερωτημάτων για την περίπτωσή του. Γιατί, επί παραδείγματι, επισκέφθηκε, ως μη ώφειλε, τον συριζαίο υπουργό Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου και ζήτησε την παρέμβασή του για την αντικατάσταση της εισαγγελέως Διαφθοράς, ενώ αυτό ήταν εσωτερικό θέμα της Δικαιοσύνης;
Πώς είναι δυνατόν, την ώρα που κατηγορούσε τον «Ρασπούτιν» για ωμές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, να ζητεί ο ίδιος την παρέμβαση του συριζαίου υπουργού και μέλους της κυβέρνησης που οργάνωσε τη σκευωρία για να καρατομηθεί εισαγγελεύς συνάδελφός του, λειτουργός της Δικαιοσύνης; Πώς είναι δυνατόν να «μπουκάρει» στο γραφείο συναδέλφου του και να αποσπά με «ριφιφί», στα όρια της νομιμότητας, απόρρητα έγγραφα της δικογραφίας και να τα φωτοτυπεί, χωρίς να εγγράφεται η -νόμιμη κατά τα λοιπά- ενέργειά του στα εισερχόμενα – εξερχόμενα της Δικαιοσύνης; Οι δε φωτοτυπίες των απορρήτων φυλάσσονται μόνο στο γραφείο του ή τις είδε και άλλος;
Εν τέλει, είναι λειτουργία εισαγγελέως αυτή; Και βεβαίως πρέπει να εξηγήσει γιατί έβαλε βέτο στην αξιοποίηση στοιχείων που, κατά το FBI, αποδείκνυαν τη δωροδοκία υπουργού. Αναλαμβάνοντας υπηρεσία, ο κ. εισαγγελεύς έχει ορκιστεί να φυλάττει το Σύνταγμα και τους νόμους. Μεταξύ αυτών και τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Πρέπει ο κ. εισαγγελεύς να πει γιατί θεώρησε παράνομο αποδεικτικό μέσο την κίνηση λογαριασμού που θα του διδόταν, όταν το Ειδικό Δικαστήριο καταδίκασε τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου για τη «λίστα Λαγκάρντ» για νόθευση εγγράφου, μη αμφισβητώντας το περιεχόμενο του στικακίου.
Δεν είναι απλά ερωτήματα όλα τούτα. Πίσω από καθένα κρύβεται μια ολόκληρη αντίληψη για τη ζωή, το δημόσιο συμφέρον, τη διαφάνεια, το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία. Οι καταθέσεις των πρωταγωνιστών εισαγγελέων θα φωτίσουν για ποιον «έπαιζε» μπάλα, έστω ακουσίως, καθένας και θα επηρεάσουν την έρευνα. Κάποιοι κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα και περιμένουν. Προσωπικά, θεωρούσα την εξεταστική καλύτερη λύση. Αφού όμως ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε προανακριτική, προανακριτική. Μέσα! Για να ανακαλύψουμε ποιος εκπροσωπεί το κράτος και ποιος το παρακράτος.
