Το σχέδιο της κυβέρνησης για τις μεταρρυθμίσεις που σχεδιάζονται έως τις εκλογές παρουσίασε στο Φόρουμ των Δελφών ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος. Εστιάζοντας στην εκπαίδευση, στην υγεία και τη Δικαιοσύνη. Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την τοποθέτησή του για δύο λόγους: πρώτον, διότι έδωσε το στίγμα των κυβερνητικών προθέσεων.
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Όπως είπε, «στο παρελθόν ανοίγαμε νοσοκομεία, πανεπιστήμια και δικαστήρια ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες και τα αιτήματα των βουλευτών». Αρα υπαινίσσεται ευθέως πως στη λογική του μικρότερου κράτους η Ν.Δ. προτίθεται μετεκλογικώς να βάλει «λουκέτο» σε περιφερειακά πανεπιστήμια, νοσοκομεία και δικαστήρια. Με το επιχείρημα ότι ήταν… ρουσφέτια. Δεύτερον, διότι ανήγαγε τη συμφωνία του ΚΙΝ.ΑΛ. και του ΣΥΡΙΖΑ, με τις μεταρρυθμίσεις αυτές, ως απαράβατο όρο προγραμματικής σύγκλισης προκειμένου να τεθούν τα θεμέλια για τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας μετά τις εκλογές.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο υπουργός Επικρατείας δεν εξαίρεσε την αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ από αυτόν τον προγραμματικό διάλογο που θα αρχίσει από το φθινόπωρο. Απλώς διαπίστωσε ότι με τις θέσεις που έχουν αυτά τα δύο κόμματα δεν συντρέχουν «αυτή τη στιγμή» προϋποθέσεις για τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας. Στην ουσία, λοιπόν, η Ν.Δ. έχει εγκαταλείψει πλήρως, διά στόματος του υπουργού Επικρατείας, το δόγμα της αυτοδυναμίας και έχει ήδη αρχίσει να διαπραγματεύεται με την αντιπολίτευση. Σε μια χώρα που η κουλτούρα συνεργασιών που αποτυπώνονται στο χαρτί δεν είναι ανεπτυγμένη.
Ο Φώτης Κουβέλης αποχώρησε επισήμως από την τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας του 2012 για τα… τρομπόνια των μουσικών συνόλων της ΕΡΤ – στην πραγματικότητα για άλλον λόγο! Ο Ευάγγελος Βενιζέλος απαίτησε να υπογραφεί, και υπογράφηκε, αναλυτικό μνημόνιο με τους όρους συνεργασίας μεταξύ Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ μετά την αποχώρηση Κουβέλη, αλλά και αυτό έμεινε στα χαρτιά. Δυστυχώς, με τις κυβερνήσεις συνεργασίας που βασίζονται σε έγγραφες συμφωνίες στην Ελλάδα δεν βρίσκει απήχηση η γερμανική πρακτική, αλλά ο νόμος της Μαφίας: δεν υπάρχει τίποτε πιο ασήμαντο από μια υπόσχεση!
Ο κύριος Σκέρτσος, άλλωστε, ως παλαιός διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, διαχειριζόταν αιτήματα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και γνωρίζει άριστα πως οι προτάσεις αυτές για «λουκέτα» σε περιφερειακές υπηρεσίες του κράτους δεν πρόκειται πράγματι να υιοθετηθούν από το βαθύ ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά, διότι οι διορισμοί που έγιναν σε αυτές στη δεκαετία του 1990 και του 2000 έχουν συγκεκριμένη ταυτότητα! Πρόκειται για μέλη και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ! Θα τα βάλουν ο Ανδρουλάκης και ο Τσίπρας (που και αυτός ΠΑΣΟΚ είναι κατά βάθος, και μάλιστα ΠΑΣΟΚ της τρέχουσας διαπλοκής) με τον κόσμο τους στο Δημόσιο; Αμφιβάλλω αν θα το κάνει και αυτή η Ν.Δ., καθώς θα βρει αντιμέτωπες τις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες διαμαρτύρονται όχι με ρουσφετολογικά κριτήρια, αλλά με όρους οικονομίας. Πόσο θα επηρεαστεί το τοπικό ΑΕΠ, από το οποίο εξαρτάται η ζωή χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Στη δε Θράκη και τα νησιά του βόρειου Αιγαίου η προσέγγιση αυτή γίνεται και με όρους δημογραφικού!
Μιλάω διαρκώς με την περιφέρεια για τέτοια θέματα. Ξέρετε τι λένε οι ακρίτες στο Αιγαίο, στη Μακεδονία και τη Θράκη; «Ας κλείσουν τα μισά πανεπιστήμια στην Αθήνα, που αποτελούν ρουσφέτια των καθηγητών που θέλουν να είναι δίπλα στα γραφεία τους για να αντλούν πελατεία με τον τίτλο του ακαδημαϊκού, ας πετάξουν στον δρόμο τους διορισμούς που γίνονται στα αθηναϊκά πανεπιστήμια έπειτα από αιτήματα βουλευτών -διότι και οι βουλευτές των αστικών κέντρων έχουν πελατεία- και μετά ας έρθουν σε εμάς! Οχι να αναφέρονται απαξιωτικά, σχεδόν ρατσιστικά, στον ρόλο του βουλευτή της περιφέρειας, ο οποίος εκλέγεται, δοτέ, κύριε Σκέρτσο μου, και στις τοπικές ανάγκες».
Οι άνθρωποι μας λένε, λοιπόν, το εξής: αρχίστε το μικρότερο κράτος από το κέντρο και μετά καμία αντίρρηση ελάτε και στην περιφέρεια! Βγάζει νόημα όμως όλο αυτό; Φοβάμαι όχι! Μας το έδειξε το παρελθόν, μας το δείχνει και το μέλλον. Η τρόικα έκλεισε με τη βοήθεια του γνωστού πρόθυμου υπουργού παντός καιρού το Νοσοκομείο «Αμαλία Φλέμινγκ» και το Νοσοκομείο Πατησίων, τα κτίρια αυτά, περιουσία του Δημοσίου σήμερα, ρημάζουν, αν δεν έγιναν εμβολιαστικά κέντρα. Μας το δείχνει και το μέλλον. Το υπουργείο Υγείας ετοιμάζεται να νομοθετήσει ως μεγάλη μεταρρύθμιση για την πρωτοβάθμια περίθαλψη (στην οποία αναφέρθηκε ο κύριος Σκέρτσος στους Δελφούς) τον οικογενειακό γιατρό. Που και ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε και απέτυχε. Δηλαδή, ουδείς θα μπορεί να εισαχθεί σε νοσοκομείο, ούτε καν στα επείγοντα περιστατικά, αν δεν έχει εξασφαλίσει παραπεμπτικό από τον οικογενειακό ιατρό της γειτονιάς του. Αν του το αρνείται, δεν θα μπορεί να φθάσει ούτε έξω από την πόρτα του νοσοκομείου! Στην Αγγλία, που το εφαρμόζουν, διαπιστώθηκε τραγική καθυστέρηση στη διάγνωση σημαντικών νόσων, που οδηγούν σε απώλεια της ανθρώπινης ζωής. Να μην αναφέρω πίνακες και στατιστικά! Θέλω να δω πώς θα αντιδράσει ο κόσμος, όταν του λένε πως νοσοκομείο γιοκ χωρίς παραπεμπτικό! Ειδικώς ο κόσμος της ευρείας παράταξης που διαβάζει ότι οι παράνομοι μετανάστες, που δεν πληρώνουν φόρους, έχουν απεριόριστη δωρεάν πρόσβαση στο ΕΣΥ.
Στην πραγματικότητα λοιπόν -συγκεφαλαιώνω- οι μεταρρυθμίσεις για να έχουν αποτέλεσμα και για μην είναι προϊόν ιδεοληπτικών κρίσεων ή φαντασιώσεων κλειστών δωματίων πρέπει, πρώτον, να είναι δίκαιες -για να γίνονται αποδεκτές από τις πλειοψηφίες-, δεύτερον, να αφορούν τους πολλούς και όχι τους λίγους (ποιος θα καλύψει με το αζημίωτο τις δωρεάν υπηρεσίες υγεία του νοσοκομείου που κλείνει;) και, τρίτον, να παράγουν κοινωνικό και εθνικό όφελος! Αυτή τη σημαία των μεταρρυθμίσεων θέλουμε να τη σηκώσουμε κι εμείς. Παρέα ακόμη και με τον κύριο Σκέρτσο, αν τις πιστεύει. Σε αυτό το πλαίσιο! Εως τότε όμως η κυβέρνηση οφείλει να κάνει μια αποτίμηση στις μεταρρυθμίσεις που ήδη ψήφισε και εφαρμόζει, με αξιολόγηση κόστους οφέλους. Σε μίκρο και σε μάκρο επίπεδο. Ο εργασιακός νόμος μειώνει την ανεργία; Και αν τη μειώνει, πώς τη μειώνει; Με μισθούς χαμηλότερους από το παρελθόν; Που αναγκάζουν τη νεολαία να στρέψει κινηματικά την πλάτη της στη Ν.Δ.; Ο νέος ασφαλιστικός νόμος, για τα επικουρικά και τον κουμπαρά, στέκεται στα πόδια του; Ή μήπως το σουηδικό μοντέλο για τους ρυθμούς ανάπτυξης, από τους οποίους εξαρτάται η βιωσιμότητά του, καταρρέει μέσα στον πόλεμο και στην πανδημία από τον πρώτο χρόνο εφαρμογής; Με συνέπεια ο κύριος Τσακλόγλου να γράφει ήδη άρθρα με τίτλο «Οι επιπτώσεις του πολέμου στο Ασφαλιστικό»;
Η επιτροπή ανταγωνισμού κτυπά με τον νέο νόμο τα καρτέλ στην ενέργεια και τα δημόσια έργα; Ή μήπως η κυβέρνηση ασχολείται με τα… καρτέλ στο σουβλάκι, που πωλείται με τρία ευρώ, σύμφωνα με ανόητες διαρροές στελεχών της κυβέρνησης σε γνωστές ντουντούκες της στα ΜΜΕ; Ο νόμος για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία εφαρμόζεται ή μήπως θα περιοριστεί σε ένα δύο ιδρύματα μόνον επειδή η κυβέρνηση διστάζει να αναμετρηθεί με την ανομία; (Οι 1.000 προσλήψεις έγιναν όμως!) Και τέλος. Αφού υπάρχει μεταρρυθμιστική αποφασιστικότητα: τα πρόστιμα των 100 ευρώ που εστάλησαν σε ανεμβολίαστους γέροντες θα εισπραχθούν ή μήπως ήταν απλώς ένα μέσο πίεσης για να μην πάει χαμένο και το τελευταίο εμβόλιο που πληρώθηκε από τον Προϋπολογισμό και τώρα η κυβέρνηση υποχωρεί στον… λαϊκισμό που κατήγγειλε; Στην εκδίκαση των προσφυγών κατά των προστίμων στο Συμβούλιο Επικρατείας το Δημόσιο προχθές δεν παρέστη! Πέταξε λευκή πετσέτα!
Προτού πάμε, λοιπόν, στο επόμενο επίπεδο μεταρρυθμίσεων δεν αξιολογούμε λίγο και τις παλαιές;
Κάτι τελευταίο! Εφθασαν μαθαίνω στην Αθήνα και τα πρώτα 3 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Πράγματι αξίζουν συγχαρητήρια στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος μόχθησε γι’ αυτό. Του πιστώνεται. Επειδή όμως και αυτό μεταρρύθμιση είναι, και μάλιστα μεγάλη (η αναδιάταξη των δομών της οικονομίας), ας φροντίσει η κυβέρνηση να διαχυθεί το κοινοτικό χρήμα στους πολλούς και όχι στους ολίγους κατά το σημιτικό υπόδειγμα της δωρεάν χορήγησης δημόσιου χρήματος στη διαπλοκή. Του υποδείγματος των επιχειρηματιών πρωταθλητών με δημόσιο χρήμα!
Προσφάτως συνέβη το εξής: γνωστός διαπλεκόμενος επιχειρηματίας έλαβε επιχορήγηση 3.500.000 ευρώ από κοινοτικούς πόρους για ιδιωτική επένδυση αξίας 3.600.000 ευρώ!!! Εβαλε ο άνθρωπος και 100.000 ευρώ από την τσέπη του. Τέτοιο ταμείο ανάκαμψης, τέτοιο πρόγραμμα Ελλάδα 2.0, τέτοιες μεταρρυθμίσεις, δεν τις έχει ανάγκη ο τόπος. Εάν η παράταξη το εννοεί, όταν στην επίσημη σελίδα με την ιδεολογία του κόμματος στο διαδίκτυο ορκίζεται πίστη στον κοινωνικό φιλελευθερισμό, ας το αποδείξει! Στην πράξη.
