Η κοινωνία βαίνει εις ένα αμμώδες υπόβαθρο, καθότι έχει καταλυθεί εκ βάθρων οιαδήποτε μορφή συνειδησιακής αντίδρασης και εν ταυτώ έχει εσκεμμένα επί τόσα έτη εξαρθρωθεί οιαδήποτε μορφή υγιούς κριτικής αντίδρασης προς διεκδίκηση των εθνικών μας συμφερόντων.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Η συστηματική πολιτική προπαγάνδα διά των εκασταχού εξωνημένων μέσων μαζικής εξαπατήσεως, τα οποία κατασκευάζουν μια εκ του μη όντος εικονική πραγματικότητα, ωθώντας τους πολίτες προς τη διελκυστίνδα των υπαρχόντων πλήρως ελεγχόμενων κομματικών συμφερόντων, τα οποία δρουν ως ετερόνομοι τοποτηρητές της Ελλάδας, η οποία υπολαμβάνεται υπό αυτών και διοικείται ως οιονεί μη ανεξάρτητο έθνος κράτος, αλλά μία αποικία, η οποία αποτελεί αντικείμενο κατά των άνωθεν συμφερόντων προς κατά το δοκούν εκμετάλλευση, ανεξαρτήτως εάν οι δρομολογούμενες των διευθυντηρίων προειλημμένες αποφάσεις συνάδουν προς το εθνικό συμφέρον.
Τούτο συνέβη με τις επαχθείς συμβάσεις των Μνημονίων, ακολούθως μετά τη βιομηχανία του μεταναστευτικού προβλήματος από σωρεία, αγνώστου προελεύσεως μεταναστών. Με την αγαστή υποστήριξη των κατ’ επάγγελμα αλληλέγγυων ανθρωπιστών, η Ελλάς εποικίζεται ιλιγγιωδώς εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και ενάντια των εθνικών συμφερόντων εισέτι και εις παραμεθόριες περιοχές, άνευ να υπάρχει ουδεμία ουσιαστική θεσμική αντίδραση ή και παρέμβαση.
Η άλωση της Πατρίδος μας συντελείται εκ των ένδον, διότι τις καίριες θεσμικές θέσεις έχουν καταλάβει εξωμότες ανθέλληνες, οι οποίοι βυσσοδομούν κατά της προαγωγής και της εξέλιξης του έθνους. Εξ αυτού του λόγου εις την εκπαίδευση κατισχύει το ιδεολόγημα του εθνομηδενισμού και καλλιεργείται εν γένει, πέραν του κλίματος της ηττοπάθειας, η υποκουλτούρα της επελαύνουσας ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης (εξοστρακισμός των εθνικών ταυτοτήτων, της γλώσσας, του πολιτισμού, της παραδόσεως).
Εν τω ως άνω πλαισίω γαλουχείται ένα νέο παιδί να φέρεται ισοβίως ως ραγιάς, με απισχνασμένη εθνική συνείδηση, η οποία έχει αντικατασταθεί καθ’ ολοκληρίαν από την ψευδή συνείδηση της υποκριτικής παγκοσμιοποίησεως, η οποία, πέραν του στιλπνού επιχρίσματος ρητορικής ισότητας, προάγει τον ακρωτηριασμό των πολιτισμών και τη βίαιη υπαγωγή των προς την άνευ ετέρου τινός έμμεση παραδοχή της πρωτοκαθεδρίας ενός πολιτισμού ως του πιο ισχυρού και έγκυρου, εν ονόματι του οποίου καλούμεθα διά πράξεων και παραλείψεων, εκόντες άκοντες, να εξανδραποδιστούμε, επί ποινή περιθωριοποιήσεώς μας.
Τηρουμένων των αναλογιών, απότοκος της ως άνω επιμελώς μεθοδευμένης αφελληνισμένης και άνευρης παιδείας καθίσταται η αναξιοπρεπής στάση του Ελληνα να ψηφίζει ανεπαισχύντως και επανειλημμένως τους πρωτουργούς της ιδικής τους καταβαράθρωσης, ήτοι τους βιαστές της συνειδήσεώς του, όντας κατ’ εφαρμογή του πειράματος του Παυλόφ αναπόδραστα εθισμένος προς την ψευδολογία και τη χειραγώγηση υπό των ιθυνόντων, ένθα διά των ως άνω πρακτικών εξυπηρετούν αλλότρια, ιδιοτελή συμφέροντα. Συνεπακόλουθο της ως άνω αδράνειας καθίσταται η ανοσία του λαού ως προς την προσβολή της μνήμης των νεκρών, της αμαύρωσης των εθνικών μας συμβόλων, των ιταμών υπερπτήσεων της Τουρκίας, η οποία αμφισβητεί ευθέως την εθνική μας κυριαρχία.
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
