Ο αγώνας υπέρ των βενιζελικών ιδεωδών δεν κόστισε μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε μερικά πρωτοπαλίκαρα του «εθνάρχη»
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η συνέχεια της επιστολής που έστειλε το πρωτοπαλίκαρο του Ελευθερίου Βενιζέλου Ι. Γ. Φραγκιάς στον αρχηγό του είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική. Οι αναγνώστες μπορούν να εξάγουν συμπεράσματα και για την έκταση και την ένταση της βίας σε βάρος των αντιβενιζελικών που ασκήθηκε κατά τη διάρκεια των «αυθόρμητων» συλλαλητηρίων του καλοκαιριού του 1916, που οργάνωσε ο Φραγκιάς, αλλά και για τη συνεχή επαφή που είχε ο τραμπούκος με τα παιδιά του Ελευθερίου Βενιζέλου: τον Κυριάκο και τον Σοφοκλή.
Ο Φραγκιάς, το 1921, έστειλε στον Σοφοκλή Βενιζέλο αντίτυπα από μια έκδοση που έκανε σχετική με τον πατέρα του και στις εκλογές της 16ης Δεκεμβρίου 1923 έθεσε τις υπηρεσίες του στη διάθεση και του Κυριάκου και του Σοφοκλή για λογαριασμό του Ελευθερίου. Οπως δείχνει η εξέταση των γεγονότων της εποχής, στα οποία έχει άμεση εμπλοκή ο Φραγκιάς, η σχέση του με την οικογένεια Βενιζέλου ήταν στενή και ένιωσε την επιθυμία να υπενθυμίσει ορισμένες πτυχές αυτής της σχέσης στον «εθνάρχη».
Αφοσιώθηκε στον προεκλογικό αγώνα, άφησε πίσω τις «δουλειές» του και ο ιδιοκτήτης της επαγγελματικής στέγης του τού έκανε έξωση. Τον εξωσαν και από το σπίτι του. Ο αγώνας υπέρ των βενιζελικών ιδεωδών δεν κόστισε μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε μερικά πρωτοπαλίκαρα του «εθνάρχη». Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως αναφέρει ο επιστολογράφος, απευθύνθηκε στον αρχηγό του επειδή είχε ξεμείνει από χρήματα και στην οικογένειά του είχε προστεθεί ακόμα ένα μέλος, ο μικρός γιος του, αυξάνοντας έτσι τις άμεσες οικονομικές ανάγκες του.
Η συνέχεια της επιστολής του Ι. Γ. Φραγκιά στον Ελευθέριο Βενιζέλο έχει ως ακολούθως:
«Κύριε Πρόεδρε,
Δεν μοι επιτρέπητε να σας απασχολήσω περισσότερον, διότι είναι γνωστά τα μετέπειτα παθήματά μας μέχρις της απελευθερώσεώς μας, ιδίως δε η απελευθέρωσις του Γεωργίου Μπολάνη εντός 40 ημερών από της συλλήψεώς μας έσωσε τα κεφαλάς μας από βέβαιον κίνδυνον. Εις τα ανωτέρω τι πταίω;
Κύριε Πρόεδρε,
Δεν αρνούμαι ότι και το Ιουλιανόν Συλλαλητήριον το έπραξα εγώ, όχι διά να σπάσουν καταστήματα κ.τ.λ. Αλλ’ επειδή όλοι οι δήθεν μεγαλόσχημοι φίλοι είχον χάση το ηθικόν των και δεν εγνώριζον ποία θα είναι η τύχη των την επαύριον, εσκέφθη ότι έχομεν τη υποχρέωσιν να αποδείξωμεν εις τον έξω κόσμον και ιδίως εις την Ευρώπην ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος αγαπάται και λατρεύεται παρά των Ελλήνων και ότι ολόκληρος ο Λαός αναθεματίζει τας κακούργους χείρας Τσερέπη και Κυριάκη, με αυτό το πνεύμα έκαμα το Συλλαλητήριον, το ανήγγειλα δε εις τον κ. Δ. Ζαμάνον ον συνήντησα έξωθεν των Βασιλικών Σταύλων.
Κύριε Πρόεδρε,
Εν ολίγοις, διά να μη σας κουράσω, μετά την αποφράδα ημέραν, κατέφυγα εις την εν Κων/λει Εθνικήν Αμυναν μετά του αδελφού μου, και εξέδωκα το Πανελλήνιον Λεύκωμα με την Ιστορίαν Σας (αντίτυπά μου ευρίσκονται εις του κ. Εμμ. Μπενάκη και Σοφοκλή υιού Σας, τα οποία έστειλα εκ Κων/λεως εις Παρισίους κατά το έτος 1921). Μετά την Μικρασιατικήν Καταστροφήν κατήλθομεν ενταύθα, αλλά διά να μην είμεθα θαλασσινοί (κατά Ντανούτσιο) δεν υπεστηρίχθημεν παρ’ ουδενός. Κατόρθωσα να ανοίξω γραφείον εις την Στοά Φέξη, Αριθ. 69, και εδώ ητύχησα, διότι με την προκήρυξιν των εκλογών εγκατέλειψα πάσαν μου εργασίαν και προσέφερον τας μικράς μου υπηρεσίας ταχθείς παρά το πλευρόν του κ. Κυριάκου και Σοφοκλή. Την ημέραν δε των εκλογών συνόδευα τους κ.κ. Νικόλαον Ρούσσον και Ηλιάκην επ’ αυτοκινήτου ανά τα εκλογικά κέντρα Αθηνών, Πειραιών και Φαλλήρων, ο δε κ. Φέξης ενήργει την έξωσίν μου εκ του Γραφείου. Εξ όλων των ανωτέρω επέπρωτο να υποστώ και έξωσιν εκ της Οικίας μου, οδός Αιγίνης 34, προ 20 ημερών και μόλις σήμερον κατόρθωσα να στεγασθώ εις εν δωμάτιον επί της οδού Σπετσών 74.
Κύριε Πρόεδρε,
Ευρίσκομαι άνευ εργασίας, απολέσας συνάμα και το ηθικόν μου λόγω των χρεών, όχι μόνον δεν δύναμαι λόγω των εορτών να ικανοποιήσω την οικογένειάν μου και δη τον μικρόν υιόν μου, αλλά ζήτημα είναι εάν θα συνηθώ να εξοικονομήσω και τον επιούσιον της ημέρας.
Περαίνω την παρούσαν μου ευελπιστώ ότι δεν θα εγκαταλείψητε έναν πραγματικόν εργάτην της Ιδεολογίας όστις κατεστράφη χάριν της Ιδεολογίας ην ησπάσθη και ηκολούθησε από το 1910 μέχρι σήμερον.
Ευελπιστών εις τα Πατρικά Σας αισθήματα. O πάντοτε πιστός οπαδός Σας και θαυμαστής Σας. Διατελώ. Μετά Σεβασμού».
