Είναι πρόδηλο ότι η διάκριση των εξουσιών καθίσταται ενίοτε κόλουρη, ένεκεν και συνεπεία αφενός της αμέσου υποταγής της λειτουργικής ανεξαρτησίας ιδίως της Δικαιοσύνης εις την εκάστοτε εκτελεστική και νομοθετική και αφετέρου έμμεσα διά της ιταμής μη συμμορφώσεως της Διοικήσεως προς το διατακτικό των δικαστικών αποφάσεων.
- Του ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ Β. ΚΑΤΣΙΒΑΡΔΑ*
Τηρουμένων των αναλογιών, παρακάμπτεται επί τη πράξει η αρχή της αξιοκρατίας, ήτοι της κατ’ αξίαν ισότητας, εις την Δημόσια Διοίκηση, η οποία αρχή απορρέει από έναν συνδυασμό αρχών και συνταγματικών διατάξεων, ειδικότερα θεμελιώνεται εις το άρθρο 1 παράγραφος 1 του Συντάγματος, η οποία προϋποθέτει τη συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση της κρατικής βουλήσεως υπό συνθήκες ισότητας και ελευθερίας, εν συνδυασμώ με τον σεβασμό της αξίας του ανθρώπου κατ’ άρθρο 2 παρ. 1 καθώς και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας κατ’ άρθρο 5 παρ. 1.
Τούτο επιτυγχάνεται με τη νομιμοφανή απόκλιση εκ της αρχής αυτής με την κατάδηλη υπεροχή επιλογής προσώπων απολύτου πολιτικής επιλογής παρά των αρίστων, με αποτέλεσμα εκ του αποτελέσματος να διαταράσσεται η εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, ένεκεν και συνεπεία ανεπάρκειας ικανοτήτων των προσώπων αυτών, τα διαπιστευτήρια των οποίων εξικνούνται εις την πιστή και τυφλή κομματική υπεροχή.
Τούτο ιδίως λαμβάνει χώρα εν ευρεία εκτάσει εις την κεντρική, περιφερειακή και τοπική Διοίκηση, ιδίως όμως εις την επιλογή προσώπων διά τον συντονισμό προσώπων λειτουργίας κέντρων υγείας, όπου οι προαγωγές δεν λαμβάνουν πάντοτε χώρα με ορθά επιστημονικά κριτήρια, με κράτιστο γνώμονα τις αρετές και τα προτερήματα των εκάστοτε επιστημόνων, ως έδει, αλλά με βάση την εξυπηρέτηση των ημετέρων, θυσιάζοντας την τελεσφόρα και λυσιτελή λειτουργία του εκάστοτε κέντρου. Η έλλειψη θεσμών εις την πατρίδα μας καθώς και η εν γένει αβελτηρία προόδου στη χώρα μας ανάγεται, μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι έχουν υποκατασταθεί πλήρως από τα υπάρχοντα κοινοβουλευτικά κόμματα, τα οποία λυμαίνονται την εύρυθμη και ομαλή λειτουργία του κράτους, με αποτέλεσμα η διάρθρωση της Διοικήσεως να πάσχει εκ βάθρων, καταστρατηγώντας εκκωφαντικά παν ψήγμα πάσης αξιοκρατίας.
Εν κατακλείδι, η κουλτούρα της, ως είρηται ανωτέρω, θεμελιώδους αυτής δημοκρατικής αρχής, ως μείζονα έκφανση της αρχής της ισότητας (άρθρο 4 του Συντάγματος), κατοχυρώθηκε διά πρώτη φορά στο άρθρο 6 εδάφιο δ της Γαλλικής Διακηρύξεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789, ανάλογη δε διακήρυξη υπήρξε και στην προσωρινή μορφή πολιτεύματος στην Επίδαυρο το έτος 1822 και σήμερον περιλαμβάνεται εις την παράγραφο 7 άρθρο 103 του Συντάγματος, παρά ταύτα, επί τη πράξει αποτελεί διαρκώς ζητούμενο!
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
