Το βασικό παλλαϊκό αίτημα, μετά το φοβερό έγκλημα των Τεμπών, είναι η τιμωρία των υπευθύνων, να πάνε φυλακή. Δεν διασκεδάζεται επικοινωνιακά. Δεν επιδέχεται συμψηφισμούς με τα εγκλήματα που έκαναν προηγούμενοι. Η απαίτηση για Νέμεση δεν θα ατονήσει επειδή κλάψανε υπουργοί στο υπουργικό συμβούλιο.
- Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη*
Ο Μητσοτάκης ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους, υποτίθεται, όλου του πολιτικού κόσμου, όμως η συγγνώμη και η ανάληψη πολιτικών ευθυνών από μόνες τους δεν σημαίνουν τίποτε, αν δεν δει ο κόσμος πολιτικό αποκεφαλισμό των πολιτικών προϊσταμένων του αρμόδιου Υπουργείου. Ολοι καταλάβαμε πως ο Κ.Κ. ο Γ’, που πριν από λίγες ημέρες κούναγε το δάχτυλο για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων, εξεδιώχθη ευγενικά. Γιατί του επέτρεψαν να το κάνει όπως τον βολεύει; Γιατί μετά του επέτρεψαν να ανακοινώσει υποψηφιότητα, και ο Οικονόμου το επιβεβαίωσε; Γιατί ο Καραγιάννης, ο αρμόδιος Υφυπουργός για τα θέματα ασφάλειας, δεν καθαιρέθηκε; Μπορεί να είναι άσπιλη Εστιάς, μπορεί όχι.
Πάντως, όλη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου έπρεπε να πάει σπίτι της, ώσπου να ολοκληρωθεί η έρευνα. Αστε τους νεκροφάγους γύπες και τις ύαινες της αριστερίλας. Οι πολλοί, οι καλοί άνθρωποι, που έχουν καρδιά, ψυχή, αξίες, που εκείνη τη μέρα σφίχτηκε το στομάχι τους, θέλουν έμπρακτη ανάληψη ευθύνης και τιμωρία. Ισόβια αποβολή από την πολιτική ζωή και φυλακή για τους πολιτικούς, να κάνουν παρέα στο γκιζντάνι στο απίθανο παχύδερμο που έλεγε χαλαρά «έγινε τράκα. Τρίτη, Πέμπτη μακαρόνια».
Οι περισσότεροι άλλο θα θέλανε, όμως, αν το ξαναγράψω, θα με ξαναδιέγραφε ο Κυριάκος, αλλά δεν μπορεί. Οπως δεν μπορεί και άλλα, που δεν μπόρεσε κανένας. Κανείς δεν είχε τους δίδυμους αδένες να καταργήσει τον ελληνοκτόνο νόμο, το καρκίνωμα της οικονομικής και πολιτικής ζωής, τον άθλιο συνδικαλιστικό νόμο του ΠΑΣΟΚ του 1982, που έφτιαξε μια παρασιτική κάστα. Πληρώνονται χωρίς να δουλεύουν και οργανώνουν απεργίες για ό,τι κατεβάσει η γκλάβα τους, συχνά παραλύοντας την οικονομία, την κυκλοφορία στους δρόμους. Διαβάσαμε όλοι πως έκλαιγαν τρεις ολόκληρες ντιζελάμαξες Mitsubishi και άλλα υλικά. Πώς έγινε αυτό χωρίς συνέργεια υπαλλήλων; Κάποιοι πήγανε με ολόκληρο συνεργείο για ημέρες, με εργαλεία, οξυγόνο, γερανό, φορτηγά, θα κουβαλήσανε για πολλά δρομολόγια τους εκατοντάδες -αν όχι χιλιάδες- τόνους σίδερα και άλλα μέταλλα στους σκραπατζήδες.
Κάτω από τη μύτη των ανύποπτων υπαλλήλων και συνδικαλιστές εξ αυτών; Ποιοι έχουν συμφέροντα από τη λεηλασία και καταστροφή των αυτοματισμών; Οι γνωστοί ψευτοευπαθείς και οι μαντράδες του σκράπας, που τα κονομάνε από τα κλεψίματα μετάλλων, οι μπετατζήδες εκμεταλλευτές των Εθνικών Οδών, που έκαναν μεταφορικό έργο, ίσον χρήμα, από σύγχρονα, ασφαλή, γρήγορα και σαφώς οικονομικότερα τρένα, αλλά και ενδεχομένως λουρίδες συνδικάλες, διότι αυτοματισμοί σημαίνει λιγότερο προσωπικό.
Διαβάζω πως αμέτρητα χιλιόμετρα καλωδίων βουτάνε οι ψευτοευπαθείς λατρεμένοι της αριστερίλας, με τους οποίους συναλλάσσεται και η ενοχική κεντροδεξιά. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να τους πατήσει ο Νόμος στον σβέρκο, να συντρίψει παραδειγματικά την εγκληματικότητά τους, την ασύδοτη και ανέλεγκτη λεηλασία δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας; Πόσες φορές ακόμη να γράψουμε για μητρώο των εμπόρων σκράπας, μητρώο εισερχόμενων υλικών, κάμερες και συναλλαγές μόνο μέσω τραπέζης; Να μην μπορεί να πάρει μετρητά ο τσικουδιά τσικιτά πλιατσικολόγος. Και η λεηλασία δημόσιας περιουσίας, από την προτομή του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι -ναι, την έκλεψαν και αυτή- ως τα χάλκινα καλώδια των τρένων, να είναι κακούργημα. Και η ποινή να εκτίεται όλη. Να ασπρίσουν τα μαλλιά τους στη φυλακή. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να εφαρμοστούν επιτέλους ισονομία, τάξη και ασφάλεια; Εφαρμογή συστήματος μηδενικής ανοχής, με κλιμάκωση ποινών και τα ισόβια να είναι ισόβια στα ειδεχθή, όπως και στην προστασία της δημόσιας περιουσίας.
Και, φυσικά, μαζί με τους κατσαπλιάδες, τους συνδικάλες, να τιμωρηθούν και οι κοτζαμπάσηδες της πολιτικής, που τώρα κλαψουρίζουν για την καριέρα τους και αύριο θα ξαναπάρουν κι άλλους, άμεσα ή έμμεσα, στον λαιμό τους. Κι όποιος τολμήσει να ψελλίσει εκβιαστικά διλήμματα να δει το πρόσωπό του στον καθρέφτη. Ο μεγαλύτερος πασαδόρος στον ΣΥΡΙΖΑ, μεγαλύτερος κι από τον Τσιάρτα στη φοβερή πάσα στον Χαριστέα στο Εuro 2004, είναι η κυβέρνηση και κάτι αυθυποβολή, που μιλάνε χωρίς συναίσθηση του τι αμολάει το στόμα τους. Ανοιξε ήδη η όρεξη στον ΣΥΡΙΖΑ, που ήδη δηλώνει πως θα συνεργαζόταν και με τον γνωστό καράφλα που πουλάει φάρμακο για την καράφλα στους χαμηλούς και αυτοί το αγοράζουν. Αυτό είναι κατόρθωμα της Ν.Δ., διότι, ναι, φταίνε και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που όμως οι περισσότεροι θα τη γλιτώσουν με τον κατάπτυστο νόμο περί ευθύνης υπουργών, τον οποίο δεν τολμήσατε να καταργήσετε, φταίνε και οι συνδικαλιστές, που δεν τολμάτε, χέζεστε πάνω σας, να τους αγγίξετε και να καταργήσετε τον συνδικαλιστικό νόμο του ΠΑΣΟΚ του 1982, φταίνε και οι ψευτοευπαθείς κλέφτες, που δεν τολμάτε να αγγίξετε, όμως συνήθως την πληρώνει αυτός που κυβερνά.
Οι καιροί απαιτούν θυελλώδεις, σαρωτικές πρωτοβουλίες κάθαρσης, αυστηρής τιμωρίας, μεταρρυθμίσεων, ανατροπής, συγκρούσεων με τις παρακμιακές και τελικά δολοφονικές συμφύσεις του κράτους με την αριστερίλα, τον κρατισμό και τον τυχοδιωκτισμό της. Αν η Ν.Δ. τα έκανε αυτά, δεν θα υπήρχε κανένα δίλημμα, ούτε εμείς θα ασχολιόμασταν με την πολιτική. Τώρα, όμως, το δίλημμα είναι ένα: παρακμή ή αναγέννηση; Η σάπια μήτρα της μεταπολίτευσης γέννησε κρατισμό, διαφθορά, ανθελληνισμό, πνευματική δικτατορία των μηδενιστών, κυριαρχία των αχρήστων, των Αποστόλων του Μαρασμού. Φτιάξαμε μια «Δημοκρατία των κολλητών». Που τελικά δεν λεηλατεί απλά – σκοτώνει.
*Δικηγόρος, Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ,
Αντιπρόεδρος της ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ,
www.neadexia.gr
