Κυκλοφορούν πολλά ανέκδοτα στην Ελλάδα. Μερικά από τα ξεκαρδιστικότερα είναι τα ακόλουθα: εξεταστική επιτροπή, «μαχαίρι στο κόκαλο, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται», «ανέλαβα την πολιτική ευθύνη», ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, κρίσιμη αναμέτρηση, τελευταία ευκαιρία, σωτηρία της χώρας, «“όχι” στον λαϊκισμό», ενσυναίσθηση κ.ά. Ωστόσο, λίγα ξεπερνούν σε παραγωγή γέλωτος τις προγραμματικές δηλώσεις υποψήφιων πρωθυπουργών και βουλευτών.
Αλήθεια, ποιο είναι το κόμμα το οποίο κυβέρνησε τη χώρα (στον βαθμό που επιτρέπουν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι) και είχε τάξει στους ψηφοφόρους ότι θα φεσωθούμε 400 δισ. ευρώ; Ποια επιτροπή σύνταξης προγράμματος είχε σκεφθεί να συμπεριλάβει στα προεκλογικά φυλλάδια του κόμματος ότι θα φύγουν περίπου 1.000.000 Έλληνες για το μεροκάματο και ότι η πατρίς θα εποικίζετο από εκατομμύρια αλλοδαπούς αφροασιατικής καταγωγής και μουσουλμανικού θρησκεύματος;
Ποιος υποσχέθηκε ότι η Αθήνα θα καταντούσε μια χαβούζα, στην οποία είναι αμφίβολο αν θα επιβιώσεις σε περίπτωση που κυκλοφορείς άοπλος, ακόμα κι αν βολτάρεις εγγύς της Ακροπόλεως; Σε ποιο προεκλογικό «μενού» διαβάσαμε ότι το κράτος θα παλέψει στα σοβαρά να αποβλακώσει τους μαθητές, εξοβελίζοντας τη διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής και την κριτική σκέψη από το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος σπουδών; Υπήρξε, άραγε, ηγέτης που δεσμεύτηκε στο ακροατήριό του πως οι Ελληνες θα χρηματοδοτήσουν τον αφανισμό του έθνους τους υπερφορολογούμενοι, για να καλοτρώνε οι πολιτικοί, που θα ομιλούν με υφάκι με μισοϋψωμένο φρύδι για τον «καθυστερημένο λαουτζίκο», ο οποίος «δεν πέρασε Διαφωτισμό»; Ποιος σημαίνων πολιτικός μίλησε για τα «οράματά» του, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτά το τεχνολογικό προβάδισμα της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας;
Ουδείς σκέφτηκε να συμπεριλάβει όλα τα παραπάνω στο κομματικό πρόγραμμα, αλλά αυτά έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται τις τελευταίες δεκαετίες. Το πρόγραμμα που τυπώνεται στα φυλλάδια, για το οποίο (υποτίθεται ότι) συγκρούονται οι πονηροί πολιτευτές, είναι εντελώς… μουσαντόν. Το πραγματικό, αυτό για το οποίο εργάζονται με πείσμα, ταχύτητα και χειρουργική ακρίβεια, είναι αυτό που βλέπουμε να υλοποιείται στην καθημερινότητά μας.
Καλή ψήφο, καλά αποτελέσματα και καλά… κρασιά.
