Eκ πρώτης όψεως δεν έγινε αντιληπτό, αλλά ισχύει: Η απόφαση του πρωθυπουργού να παραστεί στην εκδήλωση που διοργάνωσε το «Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση» προς τιμήν του Κώστα Σημίτη δεν ήταν απλώς μια κίνηση πολιτικής αβροφροσύνης, ούτε μια αποσπασματική ευκαιριακή επιλογή. Σηματοδοτεί κάτι πολύ περισσότερο: την καταρχάς απόφασή του για μεγάλες αλλαγές στη φυσιογνωμία της Ν.Δ. και για ρήξεις.
Κάτι που είχαμε επισημάνει προεκλογικώς, δημοσιεύοντας την πληροφορία ότι μελετά να αλλάξει έως και την ονομασία του κόμματος με προσθήκες σε αυτήν. Κάτι που θα φανεί αν ισχύει στο συνέδριο του Φεβρουαρίου.
Ο κύριος Μητσοτάκης διανύει πλέον μια εχθρική περίοδο με τους κορυφαίους πυλώνες της συντηρητικής παράταξης, είτε στην κορυφή είτε στη βάση, και προς τούτο κάνει οτιδήποτε περνά από το χέρι του για να τους προκαλέσει. Εμφανίζεται αποφασισμένος να «επισημοποιήσει» ανοιχτά την «παράνομη» σχέση του με το σημιτικό μπλοκ.
Να νομιμοποιήσει την «απιστία» του από την παράταξη. Επιδιώκει τη σύγκρουση με εσωτερικές δυνάμεις της Κεντροδεξιάς. Την απολαμβάνει. Χαίρεται να παρατηρεί τις αντιδράσεις για τις επιλογές του. Επί 23 ολόκληρα χρόνια διαχειρίστηκε αυτή την «παράνομη» σχέση στο παρασκήνιο.
Οταν ο κύριος Σημίτης αλλοίωνε το αποτέλεσμα των εκλογών του 2000, εκείνος εργαζόταν σε θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας του αείμνηστου σημιτικού Θόδωρου Καρατζά. Οταν ο ίδιος συναντούσε μυστικά ως πρωθυπουργός, από το 2019 και μετά, σε διαμερίσματα των Αθηνών τον κύριο Σημίτη και ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ του ενεχείριζε συχνά ακόμη και έγγραφες προτάσεις για τη λειτουργία της κυβέρνησής του (πληροφορία από αριστότατη πηγή) πάλι στο παρασκήνιο διαχειριζόταν τη σχέση μαζί του.
Μια δύο φορές μόνον έκανε δειλές αναφορές στον κύριο Σημίτη σε δημόσιες ομιλίες του, αλλά, τηρώντας τις ισορροπίες, με τρόπο που δεν τραβούσε την προσοχή. Αυτή την εβδομάδα, όμως, ο κύριος Μητσοτάκης διέβη τον Ρουβίκωνα. Ξεσπάθωσε.
Το πρόσωπό του στην εκδήλωση του Σημίτη είχε τη χαρά ενός πιτσιρίκου που παίζει στο οικείο περιβάλλον ενός λούνα παρκ. Σαν την καλή χαρά! Το πρόσωπό του στην εκδήλωση για τη Μαριέττα Γιαννάκου, στην οποία πήγε επειδή κάποιοι χαλάσαμε τον κόσμο, είχε την εικόνα ενός μαραμένου εφήβου που τον έστειλαν με το ζόρι στο… κατηχητικό. Τόσο καταπιεσμένος έδειχνε.
Ωστόσο, η εμφάνιση αυτή του κυρίου Μητσοτάκη στην εκδήλωση Σημίτη, η οποία κατά τα λοιπά εξελίχθηκε σε ιλαροτραγωδία, δεν είναι χειροβομβίδα κρότου – λάμψης. Δεν πρέπει να υποτιμάται. Θα έχει και συνέχεια. Ο στόχος του κυρίου Μητσοτάκη είναι η οριστική αποκαραμανλοποίηση και η απονεοδημοκρατοποίηση του κόμματος.
Στόχος του είναι η εμφατική πασοκοποίηση. Για να γίνει ο εαυτός του «Σημίτης των ονείρων του», ο πρωθυπουργός σχεδιάζει να αλλάξει το εκλογικό σύστημα των ευρωεκλογών, με στόχο να εκλεγούν κεντρώοι σημιτικοί ευρωβουλευτές τον προσεχή Ιούνιο και μερικοί γνήσιοι ανένταχτοι δεξιοί για άλλοθι. Η ενιαία περιφέρεια με σταυρό σε εθνική κλίμακα δεν βοηθά τους «μειοψηφικούς» σημιτικούς να εκλεγούν.
Αλλά, αν οι περιφέρειες σπάσουν σε μικρότερες, με τη βοήθεια της διαπλοκής όλα είναι δυνατά. Για να γίνει ο εαυτός του «Σημίτης των ονείρων του», ο πρωθυπουργός πρέπει να νομοθετήσει ένα δικαίωμα, κάτι σαν την κατάργηση του θρησκεύματος από τις ταυτότητες.
Παρά τις προειδοποιήσεις της Εκκλησίας, μετρά τώρα με κρυφές δημοσκοπήσεις ποιο θα είναι το ακριβές πολιτικό κόστος στο ποσοστό της Ν.Δ. από την υιοθέτηση του γάμου των ομοφυλοφίλων (όχι της τεκνοθεσίας), για να δει αν μπορεί να τολμήσει να τη νομοθετήσει μέχρι τις ευρωεκλογές. Ρωτά τον κόσμο αν θα ξαναψήφιζε Ν.Δ. σε περίπτωση που έφερνε στη Βουλή προς έγκριση τον γάμο!
Για να γίνει ο εαυτός του «Σημίτης των ονείρων του», ο κύριος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει μεγάλο και αβέβαιο άλμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ηδη, εκδηλώσεις που διοργανώνουν επιστημονικοί σύλλογοι ανά την περιφέρεια για τα 100 χρόνια από τη Συνθήκη της Λωζάννης αξιοποιούνται ως δοκιμαστήριο αντιδράσεων.
Για να ελεγχθεί η παθητική ή η επαναστατική διάθεση του ελληνικού λαού απέναντι σε μια μεγάλη υποχώρηση. Ούτως ώστε να σταθμιστεί αν πρέπει μια ελληνοτουρκική συμφωνία να δοκιμαστεί στη δημοψηφισματική κάλπη των κατά τα λοιπά αδιάφορων ευρωεκλογών ή αν είναι ρίσκο μεγάλο.
Για να γίνει «Σημίτης των ονείρων του», ο κύριος Μητσοτάκης πρέπει, τέλος, να απαντά και κάτι στις αιχμές που του αφήνει κατά καιρούς ο απελευθερωμένος Κώστας Καραμανλής. Το έπραξε με ένα tweet επ’ ευκαιρία της συνεδριάσεως του Δ.Σ. της ΕΚΤ στην Αθήνα, πρώτη φορά από το 2008 της κρίσης.
Εάν ο πρωθυπουργός δεν κάνει πίσω υπό το βάρος εσωκομματικών αντιδράσεων (δεν θα είναι η πρώτη φορά που αμολά την καλούμπα και μετά ρεαλιστικά τη μαζεύει), το 2024, το έτος στο οποίο θα «εορτασθούν» τα 50 χρόνια από τη Μεταπολίτευση, θα είναι η χρονιά των μεγάλων ρήξεων στην κεντροδεξιά παράταξη.
Αυτή τη στιγμή ο πρωθυπουργός υποτιμά τις αντιδράσεις για τη μετάλλαξη που σχεδιάζει, γιατί δεν έχουν σχηματοποιηθεί. Εάν έστηνε όμως αυτί στον δικό του σκληρό κομματικό πυρήνα των κρατικών αξιωματούχων, θα ανίχνευε έκπληκτος την οξεία δυσαρέσκεια των μητσοτακικών αρίστων για την επέλαση του σημιτισμού μέσα στο κράτος και το κόμμα.
Μπορεί ο πρόεδρος της Ν.Δ. να έχει κάνει «τάμα» στη μνήμη του πατέρα του να αλλάξει τη Ν.Δ. σε κάτι άλλο από αυτό που επί 50 χρόνια είναι και να τη μετατρέψει από πατριωτική Δεξιά σε ανόθευτο Κέντρο, αλλά χιλιάδες στελέχη, μεταξύ αυτών και πλειάδα δικών του, δεν δείχνουν διατεθειμένα να αυτοκτονήσουν πολιτικά μαζί του.
Για την ώρα σιωπούν, αλλά, όταν έρθει η ώρα, θα μιλήσουν. Ισως ο κύριος Μητσοτάκης να μην το πρόσεξε, αλλά όλοι οι δελφίνοι του μέλλοντος (Δένδιας, Χατζηδάκης, Πιερρακάκης, Κεραμέως, Κικίλιας) επέλεξαν να παραστούν στην εκδήλωση στη μνήμη της Γιαννάκου. Οχι του Σημίτη. Ο γάμος δεν εγκρίνεται.
