Υπάρχει και η καλή πλευρά των «υποσχέσεων Μητσοτάκη» στους (δικαίως) εξοργισμένους αγρότες: Το γεγονός ότι ανάμεσα στα άλλα δεν τους… επέπληξε λέγοντας ότι μπορούν με δύο τοστ να θρέψουν ολόκληρη οικογένεια, άρα «γιατί το κάνουν μέγα θέμα»!
Αν το καλοσκεφτείτε, πρόκειται για… θετική εξέλιξη. Αλλωστε, πόσο πραγματικά υπολογίζει ο πρωθυπουργός τους Ελληνες αγρότες φάνηκε από την επιλογή του αρμόδιου υπουργού. Οταν αποφασίζεις να βάλεις στο Αγροτικής Ανάπτυξης τον πιο ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ της κυβέρνησής σου την πρώτη 4ετία, «φωνάζεις» για τις προθέσεις σου.
Δεν έχει παρά να ρωτήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον χώρο του αθλητισμού, αν υποτεθεί ότι… δεν γνωρίζει (εδώ γελάνε). Ας ρωτήσει τον σημερινό αναπληρωτή υπουργό Αθλητισμού Γιάννη Βρούτση τι του λένε παντού, όπου πηγαίνει, για τον Αυγενάκη. Και ίσως τότε συνειδητοποιήσει πως αυτός ο πολιτικός δεν πρέπει να κρατάει χαρτοφυλάκιο ούτε για να το… μεταφέρει σαν δίσκο με καφέ!
Προφανώς, για εσωκομματικούς λόγους, ο Μητσοτάκης… δεν δύναται να πει στον Αυγενάκη «κάθισε σε ένα βουλευτικό έδρανο ήσυχα ήσυχα και πολύ σού πάει». Ομως ταυτόχρονα είναι προκλητικό να βλέπεις τους αγρότες να υποφέρουν και τον αρμόδιο υπουργό να σπαταλάει χιλιάδες κρατικά ευρώ για δωράκια…κομπολόγια και μπεγλέρια σε φίλους και ημέτερους.
Για να προλάβω και όσους «εκνευρίζονται» επειδή τα αγροτικά τρακτέρ κλείνουν δρόμους και εθνικές οδούς. Κάθε αγώνας μιας κοινωνικής τάξης έχει «επιπτώσεις» και σε άλλα κομμάτια της ζωής. Προσέξτε, δεν ισχυρίζομαι πως είναι σωστό, λέω όμως ότι πάντα υπάρχουν «παράπλευρες απώλειες».
Επίσης, για να προλάβω και άλλους: Το γεγονός ότι στο παρελθόν ένα όχι μικρό κομμάτι των αγροτών κατηγορήθηκε (δικαίως) ότι σπατάλησε τα πακέτα Ντελόρ σε καλοπέραση δεν συνεπάγεται ότι σήμερα έχουν άδικο στα αιτήματά τους.
Η Θεσσαλία μας, που αποτελεί την καρδιά της αγροτικής παραγωγής, σχεδόν καταστράφηκε από τις πλημμύρες. Θυμάστε τότε τι έλεγαν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του; Οτι θα σταθούν δίπλα στα κατεστραμμένα νοικοκυριά και στους επαγγελματίες που είδαν τις σοδειές να βουλιάζουν.
Τι πράττουν (και τι λένε) τώρα; «Αν και εφόσον το επιτρέπουν οι κρατικές δυνατότητες» και άλλες παρόμοιες ξύλινες πολιτικές μπαρούφες. Σε ανθρώπους που δεν τους τσάκισαν μόνο το φυσικά φαινόμενα αλλά και η πολιτική αναλγησία όσων τους αντιμετωπίζουν λες και έπαθαν απλώς μία… γρίπη.
Θέλω επίσης να θυμίσω σε όσους στέκονται απέναντι στις διεκδικήσεις ότι η αγροτική παραγωγή αποτελεί τον πρώτο κρίκο της αλυσίδας που φτάνει μέχρι τα σπίτια μας. Οταν ο αγρότης υποφέρει για να επιβιώσει, όταν το κόστος παραγωγής είναι δυσβάσταχτο και το κράτος σχεδόν αμέτοχο, τότε τα προϊόντα στο καλάθι του καταναλωτή θα «ανηφορίζουν» κάθε φορά και περισσότερο. Οποιος δεν το καταλαβαίνει αρνείται να δει την πραγματικότητα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπάθησε να πετάξει κάποια… ψίχουλα pass στους αγρότες, αλλά φυσικά δεν τους έπεισε. Και όταν επιδιώκεις να κοροϊδέψεις αγανακτισμένους (ενίοτε και απελπισμένους) ανθρώπους, αυτό σου γυρίζει μπούμερανγκ.
Είπαμε, όμως: Καθένας μπορεί να διαπιστώσει πόσο πραγματικά ενδιαφέρεται ο πρωθυπουργός για τον αγροτικό κόσμο μέσα από την επιλογή του αρμόδιου υπουργού του. Οταν παίζεις τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων στα κομπολόγια του Αυγενάκη, δεν είναι πολιτική: είναι καμένο τοστάκι!
