Πολλαπλές αντιδράσεις προκάλεσε το κήρυγμα (29/12/2019) του μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθίμου.
- Από τον Γιάννη Χ. Κουριαννίδη
Η αλήθεια είναι ότι, προσωπικά, ακόμη δεν είμαι σίγουρος αν εμπεριέχεται ειρωνεία στα λόγια του, όπως υποστηρίζουν μερικοί αυτόκλητοι υπερασπιστές του που προσπάθησαν να αμβλύνουν τις αντιδράσεις οι οποίες προκλήθηκαν, αρκετές εκ των οποίων ξέφυγαν κατά πολύ του επιπέδου μιας έστω αυστηρής κριτικής.
Επειδή η κριτική που ασκείται σε ένα κείμενο, αν είναι αποσπασματική, στις περισσότερες περιπτώσεις αδικεί το νόημά του, καλό θα ήταν να το διαβάσει κάποιος ολόκληρο. Αυτό έκανα κι εγώ διαβάζοντας το κείμενο, όπως αυτό δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως.
Όσο, όμως, καλοπροαίρετα και να το προσεγγίσω, αδυνατώ να κατανοήσω πώς είναι δυνατόν το «μεταναστευτικό γεγονός (αν αξιοποιηθεί σωστά) να φέρει καλά αποτελέσματα», τη στιγμή μάλιστα που ο ίδιος ομολογεί ότι «αυτή η αλλαγή στην ανθρωπογεωγραφία της πατρίδος μας φυσικό είναι να φέρει αλλαγή και στην πολιτισμική εικόνα της. Τα μαθήματα στα σχολεία (κυρίως της Ιστορίας και των Θρησκευτικών), οι εθνικές γιορτές και παρελάσεις, οι εθνικές αργίες και τα σύμβολα, τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα, τα εργασιακώς δεδομένα και τα δημοσιονομικώς κεκτημένα θα τροποποιηθούν, από πολύ μέχρι και άρδην. Αυτές οι αλλαγές θα εισχωρούν αργά, διάσπαρτα, αλλά με σταθερή ροή μέσα σε κάθε κοινωνική διαστρωμάτωση της ελληνικής ζωής μας, γι’ αυτό και θα χωνεύονται εύκολα. Θα γίνονται αβίαστα αποδεκτές από όλους μας, ως κατανοητές και φυσιολογικές».
Αν αυτά τα πράγματα θεωρούνται ως δεδομένα, τότε ποια ακριβώς θα είναι τα «καλά αποτελέσματα»; Διότι στο αγωνιώδες ερώτημα των ευσεβών χριστιανών «Δεν γίνεται να αποφύγουμε όλη αυτή τη δοκιμασία;», απαντά ο ίδιος αποστομωτικά: «Λυπάμαι, που το ομολογώ, αλλά είναι αργά πλέον!»
Αν, όμως, είναι αργά για τον Ελληνισμό να αντιδράσει ζώντας μέσα στα όρια μιας κρατικής οντότητας που (οφείλει να) λειτουργεί ως προστατευτικό κουκούλι του έθνους, είναι δυνατόν να το πράξει αυτό αποτελεσματικότερα σε μια κρατική (ή, ακόμη χειρότερα, υπερεθνική) διοικητική οντότητα, όπου όποια κίνητρα δημογραφικής ανάπτυξης θα τα καρπούνται πληθυσμοί με κουλτούρες πολιτισμικές και θρησκευτικές που έχουν σαφή επιθετικά και αντιδημοκρατικά χαρακτηριστικά και τα οποία, σε κάθε περίπτωση, δεν συνάδουν με την κοσμοθεώρηση του λεγόμενου «δυτικού κόσμου»;
«Αν μας βρουν συνειδητοποιημένους και όρθιους (…) Θα σεβαστούν την πνευματική μας παράδοση και, δίπλα μας, ας αναπτύξουν και τη δική τους. (…) Ήταν κι άλλες φορές στην Ιστορία μας που ζυμωθήκαμε με ξένους και προχωρήσαμε μαζί τους σε κάτι ανώτερο» ισχυρίζεται ο κ. Ανθιμος.
Δυστυχώς, αυτά που συμβαίνουν στη Δύση (αλλά και στην πατρίδα μας, όπου οι επιθέσεις και οι καταστροφές σε χριστιανικούς ναούς είναι ήδη πολλές) κάθε άλλο παρά σεβασμό στην πνευματική μας παράδοση δείχνουν, ενώ δεν μπορώ να εντοπίσω περίπτωση «ζύμωσης με ξένους» στην ιστορική μας πορεία ως έθνος που να οδήγησε «σε κάτι ανώτερο». Πάντοτε μόνοι μας κερδίσαμε όσα κερδίσαμε, με ποταμούς αιμάτων, με καταστροφές και πόνο ανείπωτο…
Ακατανόητη μου είναι ακόμη η φράση «Στη βόρεια Ελλάδα, οι βαλκανικοί λαοί θα βγουν στην Άσπρη Θάλασσα εκπληρώνοντας έτσι ειρηνικά τον παλαιό τους πόθο»! Η σύγχυση της εν εξελίξει εισβολής εξ Ανατολών, με τον διαχρονικό πόθο των σλαβικών φύλων να βρουν διέξοδο στο Αιγαίο (που, όμως, στην εποχή μας βρίσκει την έκφρασή της είτε στην τουριστική πλημμυρίδα των θερινών μηνών είτε στην παρασιτική διαβίωση Βούλγαρων Ρομά που κινούνται σε ένα παραβατικό πλαίσιο λαθρεμπορίου, πορνείας και κλοπών), ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφθώ σε ποιον βαθμό τεκμηριώνει τον κηρύκειο λόγο του σεβασμιότατου.
Σε κάθε περίπτωση, ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθεί ο σεβαστός ιεράρχης ποια απήχηση έχουν τα λόγια του, πέρα από όποιες αναλύσεις τους, στον απλό άνθρωπο. Τι εισπράττει από τη μοιρολατρική εκ μέρους του προσέγγιση των γεγονότων, ενώπιον της οποίας απαξιώνεται η έκκλησή του για την αναγκαιότητα αντιμετώπισης του εγκλήματος του αφανισμού εκατοντάδων χιλιάδων Ελληνόπουλων ετησίως διά των δολοφονικών εκτρώσεων;
*Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης, «Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική», [email protected]
