Τί αποδεικνύει περίτρανα η καρικατούρα ραδιουργίας – συνομιλίας Βγενόπουλου επί της οποίας αποπειράθηκαν να επενδύσουν πάρα πολύ πολιτικά, συγκεκριμένα ΜΜΕ, μέχρι που την εξαφάνισαν μετά από σαφείς και καθαρές απαντήσεις, που τους έθεταν ενώπιον απροσπέλαστων λογικών και πραγματικών αντιφάσεων.
- Σπύρος Γ. Χριστόφιλος, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
Ότι στα κορυφαία ζητήματα περί τηv δικαιοσύνη που είναι και εθνικά ζητήματα, ο δημόσιος διάλογος που κατασκευάζουν, έχει φθάσει στην απόλυτη εξαχρείωση, που όπως λέει ο Πλάτων «η αισχρότερη οίηση (ξιπασιά) της αδικίας … υπάρχει όταν οι άδικοι παρουσιάζονται ως ευεργέτες και γίνονται τιμητές του δικαίου και κατηγορούν» {Πολιτεια. 360}. Οι υποθέσεις Βγενόπουλου δεν αφορούσαν απλώς δικαστικές υποθέσεις με τεράστιες οικονομικές προεκτάσεις. Πρόκειται κυριολεκτώντας, για μείζον εθνικό θέμα, αφού συνδέεται κατά πολλούς με τη χρεωκοπία και τα δεινά τόσο του ελληνικού λαού όσο και του ανάδελφου κυπριακού ελληνισμού.
Απέκρυψαν συγκεκριμένα μέσα να αναφέρουν ότι o Βγενόπουλος, στη συνομιλία αναφέρεται σε υπόθεση που ήτο κατηγορούμενος στην Κύπρο για τεράστιο τραπεζικό σκάνδαλο, σύμφωνα με το κατηγορητήριο και πάμπολλα δημοσιεύματα, για ενεργό δωροδοκία δημοσίων αξιωματούχων, δεκασμό δημοσίου λειτουργού, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες κ.α.
Λησμόνησαν να πουν ότι ένα μόνο δάνειο σχετιζόμενο με την υπόθεση αφορούσε ποσό επτακοσίων εκατομμυρίων ευρώ!
Απέκρυψαν την απόφαση καταπέλτη του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου (ICSID) για δάνεια δύο δισεκατομμυρίων ευρώ! Απόφαση που στις 158 σελίδες της παρουσιάζει μοναδικό ενδιαφέρον με την εξιστόρηση συγκεκριμένων γεγονότων για τη χρεωκοπία της Ελλάδας και της Κύπρου αλλά και για αθέμιτες τραπεζικές πρακτικές και για επισφαλή δάνεια. Πολύ ενδιαφέρον, μεταξύ άλλων, παρουσιάζει η παρ. 862 της εν λόγω απόφασης {η οποία είναι από χρόνια δημοσιευμένη στο Internet} όπου το δικαστήριο απορρίπτει ισχυρισμό του Βγενόπουλου ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ήθελε να κρατικοποιήσει τη Λαϊκή Τράπεζα γιατί ο ισχυρισμός του υποστηριζόταν μόνο από e-mail που όμως είχε αποστείλει ο ίδιος!
Λησμόνησαν, όλως τυχαίως, και δεν ανέφεραν ότι σε άλλη υπόθεση του Βγενόπουλου στην Ελλάδα του ασκήθηκαν κακουργηματικές κατηγορίες από την Εισαγγελία Διαφθοράς για απιστία και ξέπλυμα χρήματος που και πάλι αφορούσαν πακτωλούς κι εκατοντάδες εκατομμυρίων!
Διερωτάται κανείς τί δικαιοσύνη επιθυμούν συγκεκριμένα ΜΜΕ; Τί πρέπει να πει κανείς για τους δικαστές και τους εισαγγελείς αυτών των υποθέσεων; Μήπως ήσαν ήρωες που χωρίς να διαβρωθούν, εξύψωσαν το δικαστικό ήθος απέναντι στην υψηλότερη πρόκληση που αντιμετωπίζει στη σύγχρονη δικαιϊκή πραγματικότητα, που είναι να σταθεί ακέραιο απέναντι σε κολοσσιαία ποσά και οικονομικά συμφέροντα που συντρίβουν και ολόκληρα κράτη ακόμα; Ή θα ήθελαν συγκεκριμένα ΜΜΕ να βγαίνουν τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα που ταλανίζουν χρόνια τώρα την Ελλάδα, λάδι κατά την κοινή έκφραση, από τη Δικαιοσύνη;
Ας μας πουν ευθέως τι θέλουν να πράττει η ελληνική δικαιοσύνη για όποιους κρίνει ότι νοσφίστηκαν τα εκατομμύρια του ελληνικού λαού που τα πληρώνει ακόμα σε ανακεφαλαιοποιήσεις και στην αποπληρωμή του εθνικού χρέους. Έφθασαν στην απόλυτη ύβρη κατά της Δικαιοσύνης να αναπαράγουν συνομιλία, στην οποία ο ίδιος ο κατηγορούμενος αποκαλεί «τέρας» την πρόεδρο του Αρείου Πάγου, γιατί δεν συγκάλυψε όλες αυτές τις κατηγορίες σε Ελλάδα και Κύπρο για κάποιον ή κάποιους που κατηγορούντο ότι σφετερίστηκαν, ότι άρπαξαν και «τα τσιμέντα» από την περιουσία του ελληνικού λαού μέσω των τραπεζών.
Λησμόνησαν επίσης, να συζητήσουν ότι η υποκλοπή συνομιλίας συνιστά αδίκημα, που μέχρι πρότινος ήτο κακούργημα, τώρα διώκεται με το άρ. 370 Α παρ. 3 ΠΚ περί παραβίασης απορρήτου προφορικής συνομιλίας, για το οποίο η Εισαγγελία πρέπει αυτεπάγγελτα να ασκήσει ποινική δίωξη. Είναι διακριτό το ζήτημα της διερεύνησης του περιεχομένου της συνομιλίας από την Εισαγγελία, γεγονός που με χαροποιεί. Η αυτεπάγγελτη δίωξη της υποκλοπής επιβάλλεται, ιδίως δε, αφού η υπόθεση αυτή είναι εθνική υπόθεση, για να βγουν όλα στο φως, για να βγάλει από τις σκιές το δόλιο εκείνο πρόσωπο που επί χρόνια είχε στο συρτάρι του τη συνομιλία κι εκτίμησε ίσως ότι οι ενεστώσες πολιτικές συγκυρίες μπορεί να ευνοήσουν αυτή την καρικατούρα ραδιουργίας που τόσα χρόνια απέκρυπτε. Άλλωστε, δεν θα είναι πολλά τα πρόσωπα στα οποία συμπίπτει η κατοχή της υποκλαπείσας συνομιλίας και της μηνύσεως. Η ενεστώσα σκευωρία αφορά σε μεγάλο βαθμό το πρόσωπο αυτό, με ποιους και πόσο υψηλά ιστάμενους είχε προσυνεννοηθεί; Ο Βγενόπουλος ποτέ δεν επικαλέστηκε ο ίδιος αυτή την αθλιότητα, πιθανόν συνειδητοποιώντας ότι με τις κραυγαλέες αντιφάσεις που εμπεριείχε, επιβάρυνε μόνο τη δική του θέση.
Όσον αφορά εμένα προσωπικά, τα πραγματικά περιστατικά και την ουσία, απέκρυψαν τις δηλώσεις μου που είχαν δημοσιοποιήσει {προς τιμήν τους} πλείστα μέσα ηλεκτρονικού τύπου. Δηλώσεις που αναδείκνυαν με ενάργεια, πεντακάθαρα, γιατί επρόκειτο για κακέκτυπο σκευωρίας και που απέστειλα και στους ίδιους δημοσιογράφους συγκεκριμένων καναλιών και που σε προσωπική συνομιλία μετ’ αυτών τους κάλεσα να δημοσιοποιήσουν αλλά και όπως επιτάσσει το θεμέλιο της δημοσιογραφικής δεοντολογίας να με καλέσουν στον αέρα του δελτίου τους προκειμένου να παρουσιάσω τα αληθινά γεγονότα και να αποδομήσω αυτήν την προπαγάνδα που εκπονήθηκε σε σκοτεινά κέντρα.
Υ.Γ. Το μείζον θέμα φυσικά, δεν είμαι εγώ. Το σοκαριστικό και μείζον εθνικό θέμα, είναι το πως επιχειρούν συγκεκριμένα ΜΜΕ να χειραγωγούν την κοινή γνώμη, φθάνοντας στην αισχρότερη οίηση της αδικίας που ανέφερα . Τους προτείνω λοιπόν, ένα πιο ξεκάθαρο σενάριο, απολύτως φανταστικό. Θα παρουσιάσουν τη συνομιλία ενός μεγαλεμπόρου ναρκωτικών με έναν από τους διακινητές του. Θα λέει ο μεγαλέμπορος ναρκωτικών μεγαλόφωνα στο βαποράκι, ηχογραφώντας : «ώστε σου ζήτησε ο Χριστόφιλος και γιος της προέδρου του ΑΠ, δύο σακούλες ηρωίνης;». – «Ε, όχι, όχι, ε, δηλαδή κάτι για τον Πυθαγόρα μου είπε αλλά δεν το κατάλαβα, αλλά ναι, μου ζήτησε για να τις πουλήσει» θα απαντάει το βαποράκι. – «Πώ, πω, που έχει φθάσει η ελληνική κοινωνία!» θα αποφαίνεται ο μεγαλέμπορος ναρκωτικών.
Την επόμενη ημέρα θα σχολιάζουν μεγαλόσχημα, συγκεκριμένα δελτία ειδήσεων με τα λοιπά μέλη της συνομοταξίας του μεγαλεμπόρου «Πω πω που είχε φθάσει η κοινωνία και οι θεσμοί την εποχή διακυβέρνησης Συριζα – Ανελ».
… Είναι να απορεί κανείς σε τί εκφαυλισμό περιήγαγαν το δημόσιο λόγο στην Ελλάδα που κάποτε εκφραζόταν στην τελειότερη μορφή που πήρε ποτέ ο Λόγος.
