Μια άλλη, φρικιαστική διάσταση της τραγωδίας που συνέβη στις 23 Ιουλίου του 2018 όταν ξέσπασε φωτιά στο Μάτι Αττικής με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στον θάνατο 103 άτομα ανέδειξε η μαρτυρία της Βασιλικής Κούκλα που έζησε την κόλαση.
Η μάρτυρας κατήγγειλε προσπάθεια συγκάλυψης και σωρεία σοβαρών περιστατικών, κατά την ακρόαση της από το αρμόδιο δικαστήριο.
Η κ. Κούκλα, που έχασε και τους δύο γονείς της, κατήγγειλε πως οι υπεύθυνοι εκ μέρους της πολιτείας, έδωσαν προς ταφή λάθος σορό, αντί αυτής του πατέρα της και στη συνέχεια προσπάθησαν να κάνουν ανταλλαγή σορών με διαδικασία εκταφής, χωρίς να ακολουθηθεί η ενδεδειγμένη διαδικασία. «Εκείνο το βράδυ το καθήκον χάθηκε», είπε η μάρτυρας.
Τα λόγια αυτά προκάλεσαν το έντονο ενδιαφέρον αλλά και την πρώτη αντίδραση από μέρους του εισαγγελέα της έδρας ο οποίος, αφού άκουσε τη μάρτυρα, ζήτησε διευκρινήσεις, για να καταλήξει πως είναι δυνατόν το δικαστήριο αυτό να κινηθεί προς την κατεύθυνση της διερεύνησης των όσων καταγγέλθηκαν, λέγοντας χαρακτηριστικά «μπορούν να γίνουν και διαδικασίες οίκοθεν».
Η αίθουσα της δίκης με τους 21 κατηγορουμένους, για την τραγική πυρκαγιά στο Μάτι, ανέδειξε και σήμερα τις μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν από πρώτο χέρι τα τραγικά γεγονότα, τη φρίκη των στιγμών, αλλά και τον τρόπο που οι δικοί τους άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, όπως επίσης και τις συνθήκες που επικράτησαν κατόπιν στα νοσοκομεία και το νεκροτομείο.
Η Ελισάβετ Σπυρίδη περιέγραψε έντονα φορτισμένη πως εκείνη και ο σύζυγός της έγιναν ασπίδα για τα εγγόνια τους. «Ήταν φρίκη, ήταν κόλαση», είπε χαρακτηριστικά και σημείωσε ότι η ίδια μέχρι και σήμερα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας, ενώ ο σύζυγός της υπέκυψε στα τραύματά του ύστερα από 145 ημέρες νοσηλείας.
«Δόξα τω θεώ σώσαμε τα παιδιά αυτό μετράει.
Η φωτιά μας αιφνιδίασε στο σπίτι. Ήταν φρίκη, ήταν κόλαση. Πήραμε τα παιδιά και αρχίσαμε να τρέχουμε προς τη θάλασσα. Πήραμε από ένα παιδί αγκαλιά για να τα προφυλάξουμε. Καήκαμε μέχρι να φτάσουμε στη θάλασσα. Μας πρόλαβε το θερμικό κύμα. Κανείς δεν μας ειδοποίησε. Κατεβήκαμε σκαλιά…ο Θεός να τα κάνει, προς τη θάλασσα. Εκεί ήταν πολλοί. Δεν είχαμε τηλέφωνο, εγώ το έχασα, ο σύζυγος το άφησε στο αμάξι το οποίο κάηκε».
«Είχαμε φρικτούς πόνους, αλλά για να σωθούμε προσπαθήσαμε να περπατήσουμε στα βράχια» είπε. Τελικά μαζί με τον σύζυγο και τα εγγόνια της έφτασαν σε ξενοδοχείο της περιοχής. «Από την φτέρνα μέχρι πάνω κάηκαν τα πόδια μου».
Ο γιος της Ελισάβετ Σπυρίδη, Κωνσταντίνος, που την διαδέχθηκε στο βήμα, περιέγραψε πως ενώ προσπαθούσε να φτάσει στα παιδιά και τους γονείς του, στην είσοδο της περιοχής των σταμάτησαν με τη βία οι αρχές, ενώ για το τι ακολούθησε αργότερα στον «Ευαγγελισμό», είπε χαρακτηριστικά πως «το σκηνικό θύμιζε πόλεμο». Η αδερφή του, Αικατερίνη, στην κατάθεσή της στάθηκε στο τι συνέβη το επόμενο διάστημα και την αγωνία για την πορεία της υγείας του γονέων της με μόνη παρηγοριά ότι σώθηκαν τα παιδιά.
«Ήταν μαύρος. Μόνο τα μάτια του ξεχώριζαν. Λίγο πριν μπει στην εντατική είχε σπασμούς και εφιάλτες και συνεχώς αναζητούσε το εγγόνι του. Σηκώθηκε και βγήκαν οι γάζες από την πλάτη και είδα μια πλάτη χωρίς δέρμα. Και έλεγα πως ξαπλώνει για να κοιμηθεί; Ο πατέρας μου είχε πολύ μεγάλη ταλαιπωρία, να φωνάζει για να αντέξει τον πόνο εκείνη την ώρα», ανέφερε.
Η μητέρα μου ήταν καμένη χέρια πόδια, ήταν ακινητοποιημένη. Μετά από δύο μήνες κατάφερε να κινήσει το χέρι της για να μπορέσει να φάει λίγη κρέμα. Η μαμά μου βρήκε μετά από δυόμισι μήνες από το νοσοκομείο για να μην κινδυνεύσει από τα μικρόβια. Χάσαμε τον πατέρα μου. Στην κηδεία του πατέρα μου όλοι βουβοί με κλάματα και η μάνα μου σε καροτσάκι να θέλουν να τη συλλυπηθούν να της πιάσουν το χέρι και εκείνη να πονά. Η μόνη της παρηγοριά ήταν ότι σώσανε τα παιδιά».
Η διαδικασία ολοκληρώθηκε με την κατάθεση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που είχε ξεκινήσει από χθες.
«Η υπόθεση αυτή έχει δύο πλευρές. Η μια είναι η πλευρά της διάπραξης των αδικημάτων και η άλλη της λυσσαλέας προσπάθειας συγκάλυψης που αφορά το ίδιο το έγκλημα και ευθύνες επιμέρους εμπλεκομένων με πρώτους εκείνους που συμμετείχαν στην κακοπαιγμένη παράσταση ενώπιον των καμερών που προσπαθούσαν να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη ότι δεν υπάρχουν νεκροί και να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες και ιεραρχούσαν την ώρα της μεγάλης τραγωδίας το να σώσουν εαυτόν από την κατακραυγή. Προσπαθούσαν να αποσείσουν τις ευθύνες τους», ανέφερε.