Η εικόνα που ζήσαμε τα τελευταία τρία χρόνια, δεν θα μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε πολιτισμένη και δημοκρατική χώρα της Δύσης. Για την ακρίβεια, θα θεωρείτο σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Φανταστείτε σε ένα οποιοδήποτε πολιτισμένο κράτος, να αποκαλυπτόταν ένα σκάνδαλο του μεγέθους της Novartis, και ο πρωθυπουργός που επί των ημερών του διεξήχθη αυτό το ανοσιούργημα κατά της ίδιας της ζωής των πολιτών και φυσικά των δημοσίων ταμείων, αντί να παραιτείται και να εξαφανίζεται από τον δημόσιο βίο της χώρας, να περιφέρεται ως «θύμα»!
Αυτό λοιπόν συνέβη στην Ελλάδα. Μπορεί η δικαιοσύνη να έθεσε την υπόθεση χρηματισμού στο «αρχείο», πέραν όμως της ποινικής ευθύνης σε ένα τέτοιο κολοσσιαίο σκάνδαλο, υπάρχει και η αυτονόητη έννοια της πολιτικής ευθύνης.
Αυτό το εξωφρενικό σκηνικό στήθηκε με αρχιτέκτονα τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο Μητσοτάκης ήταν αυτός που επέτρεψε στον Αντώνη Σαμαρά να παριστάνει το αδικημένο θύμα αντί τον πολιτικά ένοχο για ένα έγκλημα κατά της ίδιας του της χώρας.
Την γιορτή του Σωτήρος λοιπόν, ο Αντώνης Σαμαράς ανάβει κερί στο εικόνισμα του Κυριάκου…
