Γιώργος Κοινούσης: «Κοινώνησα μέσα στην καραντίνα πέντε φορές!»

Must Read

Ο Γιώργος Κοινούσης μίλησε στην «Espresso» για τα βιώματά του κάνοντας το απολογισμό της καριέρας του.

Τη δεκαετία του ΄70 ο Γιώργος Κοινούσης μεσουράνησε στη δισκογραφία και στα νυχτερινά μαγαζιά ως λαϊκό είδωλο. Οχι μόνο ως τραγουδιστής, αλλά και ως δημιουργός και μουσικός οργανοπαίχτης. «Ανθρωποι είμαστε», «Να ξαναγινόμαστε πάλι πιτσιρίκοι», «Δεν καταλαβαίνω τίποτα» και πολλά ακόμα σουξέ τον ενέταξαν σε μια ειδική γκάμα ολοκληρωμένων καλλιτεχνικών προσωπικοτήτων. Εγραφε τραγούδια, έπαιζε πέντε διαφορετικά μουσικά όργανα και παράλληλα τραγουδούσε κιόλας.

Από το ΝΙΚΟ ΝΙΚΟΛΙΖΑ

Η ενδιαφέρουσα ιστορία του, ωστόσο, αρχίζει πολλά χρόνια προτού γίνει πρώτο όνομα, όταν παιδί ακόμη, με κοντά παντελονάκια, έγραψε ένα τραγούδι και το έδωσε στη μεγάλη φίρμα της εποχής, την Καίτη Γκρέυ. Αυτή ήταν και η πρώτη του μεγάλη επιτυχία.

Ο Γιώργος Κοινούσης πέρασε μεγάλη φτώχεια μέχρι να καταφέρει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Τα κατάφερε όμως. Εγινε φίρμα, γεύτηκε μεγάλες επιτυχίες και ξαφνικά, ενώ βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα πάντα. Εδώ και πολλά χρόνια ζει με την οικογένειά του στο κτήμα του, στο Λαγονήσι. Σήμερα, σε έναν απολογισμό ζωής, μιλάει στην «Espresso» για τα βιώματά του, αλλά και για το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της καραντίνας για τον κορονοϊό κοινώνησε «λαθραία» σε εκκλησία πέντε φορές, χωρίς να πάθει το παραμικρό!

  • Διαβάζοντας κάποιος τα δύο αυτοβιογραφικά βιβλία σας καταλαβαίνει ότι περάσατε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια…

Για μένα αυτά τα δύσκολα χρόνια ήταν σχολείο. Εμαθα πολλά, γιατί έπεσα από νωρίς στον… πόλεμο της ζωής. Με πολλές στερήσεις. Δεν πρόλαβα να πεινάσω, γιατί δεν καταλάβαινα τι είναι να είσαι πεινασμένος και τι χορτασμένος. Εγώ γράμματα δεν έμαθα. Μεγάλωσα στη Φίλωνος, στην Τρούμπα. Στο σοκάκι του Αγίου Σπυρίδωνα, εκεί έπαιζα. Με τον πατέρα μου είχαμε ένα γραμμόφωνο και γυρνούσαμε από σπίτι σε σπίτι να μαζέψουμε κάνα ταλιράκι για να επιβιώσει η οικογένεια. Αργότερα έμαθα κιθάρα και πήγαινα στα ταβερνάκια κι έπαιζα για να συντηρήσω τους δικούς μου. Βλέπετε, ο πατέρας μου είχε μείνει τυφλός στα καράβια που δούλευε κι εγώ ήμουν ο άνδρας του σπιτιού που πήγαινε το ψωμί κάθε μέρα. Ολα αυτά ήταν τα όπλα μου για να επιβιώσω.

  • Πώς γίνατε το μεγάλο όνομα Γιώργος Κοινούσης;

Δεν έγινα και κάτι σπουδαίο. Δεν συμφωνώ με τους βαρύγδουπους τίτλους που βάζουν στους καλλιτέχνες. Εγώ ξεκίνησα στο πλευρό του Μπιθικώτση. Είχε κάνει μια συνεργασία με έναν άλλο μουσικό, αλλά τα… έσπασαν και χώρισαν. Τότε είδα ότι το μέλλον ανήκει στον Μπιθικώτση και έμεινα μαζί του. Ως ακορντεονίστας έπαιξα σε πάνω από 1.000 δίσκους γραμμοφώνου. Αυτό δεν με ικανοποιούσε ως άνθρωπο και καλλιτέχνη και το προχώρησα. Αρχισα να γράφω και στίχους, μουσική και παράλληλα να τραγουδάω τα τραγούδια που έγραφα. Σκέψου ότι εμείς οι τραγουδιστές είχαμε ένα μεγαλύτερο ατού από όλους τους άλλους: μας έδιναν ένα μεζέ και ένα ποτήρι κρασί επιπλέον. Το πρώτο τραγούδι που έγραψα το τραγούδησε το 1956 η Καίτη Γκρέυ. Είχα πάει στο στούντιο με κοντά παντελόνια. Από εκεί αναγνωρίστηκα ως συνθέτης. Αλλά δεν σταμάτησα ούτε εκεί και άρχισα να τραγουδάω τα τραγούδια μου.

  • Τα βιογραφικά σας στοιχεία αναφέρουν ότι δουλέψατε με όλους…

Πραγματικά με όλους. Από τον Βαμβακάρη, τον Τσιτσάνη, τον Μπιθικώτση, τον Καζαντζίδη και την Γκρέυ μέχρι τον Νταλάρα. Θυμάμαι στις αρχές της καριέρας μου τραγουδούσα τραγούδια άλλων συνθετών. Οταν στάθηκα καλά στα πόδια μου, «αγρίεψα» και ήθελα να γίνω εγώ ο ίδιος τραγουδιστής των δικών μου τραγουδιών. Εδινα σε όλους τραγούδια και δεν με αναγνώριζε κανείς. Εκεί έκανα τη δική μου επανάσταση. Με στεναχωρούσε που, ενώ οι μεγάλες φίρμες τραγουδούσαν τα τραγούδια μου, δεν με ήξερε κανείς στα μαγαζιά που δούλευα μαζί τους.

  • Ποιο ήταν για εσάς το μεγάλο σουξέ σας;

Ηταν το τραγούδι «Δεν καταλαβαίνω τίποτα». Και ξέρεις πώς γράφτηκε; Είπα στον εαυτό μου «θα γίνω αυτό που θέλω να γίνω και δεν καταλαβαίνω τίποτα». Και πάνω σ’ αυτό το πείσμα έγραψα τους στίχους, που τραγουδιούνται ακόμη και σήμερα.

  • Και ξαφνικά, στο απόγειο της επιτυχίας σας, τα παρατάτε όλα και εξαφανίζεστε…

Ναι, γιατί δεν μπορούσα να προσαρμοστώ στον τρόπο που γινόταν η δουλειά του καλλιτέχνη. Ημουν ένα είδος αντάρτη για τον καλλιτεχνικό χώρο. Δεν δεχόμουν τις υποδείξεις των εταιριών που με έβαζαν σε καλούπια για να πουλήσουν οι δίσκοι τους. Ηθελα να περάσω μηνύματα μέσα από τα τραγούδια μου.

  • Υπήρχε πρότυπο τραγουδιστή για εσάς;

Οχι. Ως συνθέτης στον κάθε τραγουδιστή έγραφα ένα τραγούδι κομμένο και ραμμένο πάνω του. Ημουν σαν τους ράφτες. Οταν έγραφα ένα τραγούδι, έπρεπε να δακρύσει η ψυχή μου για να το γράψω. Μπήκα στη νύχτα χωρίς να έχω πιει ούτε ένα ποτήρι ουίσκι. Και για να τραγουδήσεις, πρέπει να πιεις, να φτιάξεις κεφάλι. Οταν δεν υπάρχει «κέφι», δεν μπορείς να τραγουδήσεις. Εγώ, λοιπόν, δεν έχω πιει ούτε κρασί στη ζωή μου. Σταμάτησα γιατί δεν μπορούσα να γίνω επαγγελματίας του είδους. Ετσι τα παράτησα, γιατί δεν μπορούσα να πάω παραπέρα.

  • Από κάποια στιγμή και μετά ασχοληθήκατε πολύ με τον Θεό και τη θρησκεία. Σας πείραξε που κάποιοι σας αποκάλεσαν «γραφικό»;

Το να με λοιδορούν για μένα είναι γαλόνια από τον Θεό. Εκείνοι που με ειρωνεύονται δεν έχουν να δώσουν λόγο σε μένα, αλλά στον Θεό. Εγώ δεν υποστηρίζω κάποια ομάδα ή κόμμα για να έχω αντιπάλους. Απλώς πιστεύω στον Ιησού Χριστό. Αν αυτό είναι μεμπτό, ας συνεχίσουν να με λοιδορούν. Εγώ έφυγα από την «κόλαση» που ήμουν στο τραγούδι και μπήκα στον δρόμο του Κυρίου.

  • Γιατί λέτε «κόλαση» το επάγγελμά σας;

Ηταν ένα επάγγελμα που διέφερε από όλα τα άλλα. Δεν μπορώ να πω τι έχω δει μέσα στα καμαρίνια… Δεν μπορώ να μιλήσω για το πώς γινόταν αυτό το επάγγελμα… Υπήρχαν άνθρωποι άμεμπτοι, που τους ξεχώρισα. Οπως ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης. Αλλά υπάρχουν τόσα σκοτεινά σημεία σε αυτό το επάγγελμα, που δεν μπορώ να μιλήσω δημοσίως. Γι’ αυτό και σηκώθηκα και έφυγα από το τραγούδι.

  • Σήμερα αναγνωρίζετε καλές φωνές;

Οταν έχεις συνεργαστεί με τους μύθους, οι σημερινοί δυστυχώς δεν μπορούν να τους φτάσουν στο ελάχιστο. Ποιος μπορεί να φτάσει τον Πάριο, τον Βοσκόπουλο, τον Μητσιά, τον Νταλάρα; Εμπαιναν στο στούντιο και τα έλεγαν μία και έξω.

  • Τη Θεοδωρίδου, τον Βέρτη, που είναι σχετικά πιο νέοι καλλιτέχνες, τους ακούτε;

Τους ακούω, αλλά υπάρχει μια μεγάλη διαφορά: οι παλιοί ακόμα και τα μέτρια τραγούδια τα έκαναν άριστα πρώτα. Του Καζαντζίδη τού έδιναν ένα τραγούδι και τον κάθε στίχο τον ερμήνευε διαφορετικά. Το είδα μπροστά μου αυτό. Νόμιζες ότι το τραγουδούν άλλοι τραγουδιστές. Οι σημερινοί τραγουδιστές για να αρέσουν στον κόσμο και να τους αγαπήσει πρέπει να ερμηνεύσουν το τέλειο τραγούδι. Ενώ οι παλιοί το μέτριο τραγούδι το έκαναν τέλειο.

  • Σας έχουν ζητήσει τραγούδια νέοι καλλιτέχνες;

Τα «παιδιά μου» εγώ δεν τα δίνω για υιοθέτηση. Θέλω να μείνουν μαζί μου.

  • Από το τραγούδι αποκτήσατε χρήματα;

Τόσα ώστε να μπορώ να ζω με αξιοπρέπεια. Ημουν και είμαι ολιγαρκής άνθρωπος. Το ίδιο και η οικογένειά μου. Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πολλά για να είναι ευτυχισμένος.

  • Την πανδημία και την καραντίνα πώς τη βιώσατε;

Δεν έλαβα κανένα μέτρο. Η πίστη μου ήταν τόσο δυνατή, που δεν μου επέτρεπε να πηγαίνω στην εκκλησία με τη… μάσκα του Ζορό στο πρόσωπο σαν μασκοφόρος. Μασκοφόροι είναι μόνο οι ληστές. Εγώ δεν φοβήθηκα ούτε στιγμή. Για μένα πρώτη είδηση σε όλο τον κόσμο θα έπρεπε να ήταν το γεγονός ότι οι εκκλησίες γεμίζουν από κόσμο τις Κυριακές, κοινωνούν και κανείς δεν έχει κολλήσει. Εγώ κοινώνησα μέσα στην καραντίνα πέντε συνεχόμενες φορές «λαθραία» και δεν έπαθα τίποτα απολύτως. Ναι, κοινώνησα κεκλεισμένων των θυρών! Είναι δυνατόν να μας απαγορεύσουν να αγκαλιαζόμαστε, να δίνει ο ένας το χέρι στον άλλον;

Ακολουθήστε το newsbreak.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις τελευταίες & σημαντικές ειδήσεις.

Ακολουθήστε το newsbreak.gr στο κανάλι μας στο YouTube για να είστε πάντα ενημερωμένοι.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο newsbreak.gr

Tο newsbreak.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το newsbreak.gr ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

εισάγετε το σχόλιό σας!
Πληκτρολογήστε το όνομα σας

Περισσότερα Βίντεο

Latest News

Διαβάζονται τώρα

More Articles Like This