Εάν το δυστύχημα στα Τέμπη δεν είχε γίνει, την επομένη ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα είχε παραστεί σε μια φιέστα στην Θεσσαλονίκη για την παρουσίαση της τηλεδιοίκησης των σιδηροδρόμων.
Το τι θα παρουσιάζονταν εκεί αποτελεί μυστήριο, αφού όπως απεδείχθη οι σιδηρόδρομοι της Ελλάδος όχι μόνο λειτουργούν χωρίς σύγχρονο σύστημα σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης, αλλά ακόμη και το σχετικό έργο δεν έχει ανατεθεί. Και τούτο, διότι ακόμη απεργάζονται τον τρόπο με το οποίο θα μοιρασθεί ένα έργο που δολιχοδρομεί εδώ και μια περίπου δεκαετία, μεταξύ των εργολάβων…
Στο Μέγαρο Μαξίμου δεν τολμούν να διανοηθούν τις επιπτώσεις εάν το δυστύχημα είχε συμβεί λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα. Μετά δηλαδή μια διθυραμβική ομιλία του Πρωθυπουργού για τις σύγχρονες υποδομές των σιδηροδρόμων. Υποδομές που δεν υπάρχουν... Οι συγκρίσεις με τους μουσαμάδες που εγκαινίαζε ο Αλέξης Τσίπρας στο μετρό της Θεσσαλονίκης θα ήσαν αναπόφευκτες.
Το περιβάλλον του Πρωθυπουργού, το οποίο προσπαθεί να διαχειρισθεί τις επιπτώσεις της τραγωδίας, επιρρίπτει ήδη ευθύνες στον έμπιστο υφυπουργό Υποδομών και «τοποτηρητή» του, Γιώργο Καραγιάννη, στον οποίο έχουν εκχωρησθεί οι αρμοδιότητες αυτών των έργων. Του καταλογίζουν ευθύνες για καθυστερήσεις στην ανάθεση του έργου κάνοντας μάλιστα χρήση της έκφρασης «Γιάλτα της διαπλοκής». Τι σημαίνει αυτό;
Ότι όπως οι νικήτριες δυνάμεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μοίρασαν στην Γιάλτα τον κόσμο μεταξύ τους, έτσι και το Υπουργείο Υποδομών καθυστερούσε το έργο, προκειμένου να το μοιράσει ανάμεσα στους εργολάβους ώστε να τους έχει όλους ευχαριστημένους, εν γνώσει ή εν αγνοία του Μαξίμου –αυτό δεν διευκρινίζεται!
Πράγματι, όσο προχωρούν οι ώρες έρχονται και κάποια στοιχεία να στηρίξουν αυτόν τον ισχυρισμό. Παράλληλα με το τραγικό έργο της αποτίμησης της τραγωδίας των Τεμπών, οι αποκαλύψεις για τα αίτια του δυστυχήματος δεικνύουν ότι η λεγομένη διαπλοκή δεν είναι απλώς μια μορφή οικονομικών συναλλαγών των εργολάβων με το Κράτος. Είναι έγκλημα, το οποίο η χώρα το πληρώνει! Όχι μόνον οικονομικά, αλλά και με αίμα! Με αίμα νέων ανθρώπων!
Η φωτοσήμανση στο δίκτυο των σιδηροδρόμων της Ελλάδος έχει παύσει να λειτουργεί από το 2012. Έπεσε «θύμα» των περικοπών που επέβαλαν στο Κράτος τα μνημόνια, αλλά και των παρανόμων που το λεηλάτησαν.
Από τότε όμως έχουν περάσει πάνω από δέκα χρόνια. Έχουν μεσολαβήσει ευρωπαϊκές οδηγίες, διαθέσεις κονδυλίων, απειλές ότι θα τα αποσύρουν οι Βρυξέλλες και ακόμη βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν.
Θα ακουσθεί τετριμμένο αν πούμε ότι «φταίει η διαπλοκή». Δεν είναι όμως. Οι τραγικές καθυστερήσεις στην ανάθεση του έργου της φωτοσήμανσης και της τηλεδιοίκησης του σιδηροδρομικού δικτύου καθυστερεί, προκειμένου να ικανοποιηθούν όλοι οι οικονομικοί παράγοντες που ενδιαφέρονται για το έργο. Οι εργολάβοι που «φιλοδοξούν» να το αναλάβουν. Και επειδή οι επιρροές τους είναι σημαντικές και οι πιέσεις που ασκούν στις κυβερνήσεις αφόρητες, οι πολιτικές αποφάσεις καθυστερούν.
Έχουμε κυβερνήσεις που δεν τολμούν να ολοκληρώσουν έναν διαγωνισμό για την ανάθεση σημαντικών έργων, ελεγκτικά όργανα που αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία στις ενστάσεις από ό,τι στην ανάγκη για ολοκλήρωση έργων και φυσικά, μια ευθυνοφοβία που συναντάται διάχυτη από τα ανώτατα κλιμάκια της πολιτικής μέχρι την βάση της δημοσίας διοίκησης.
Και όταν ο κόμπος «φθάσει στο χτένι», η λύση που προβάλλει ως «σολομώντεια» είναι το μοίρασμα της πίτας. Η διαπραγμάτευση μετατίθεται στους ίδιους τους εργολάβους που καλούνται να κατανείμουν μεταξύ τους το έργο, να πάρουν όλοι από κάτι και να αφήσουν την Κυβέρνηση στην μακαριότητά της.
Οι πληροφορίες της «Εστίας» είναι ότι το πρόγραμμα της Κυβέρνησης ήταν να αφήσει να περάσουν οι εκλογές, ώστε να μην κατηγορηθεί ότι δεσμεύει την επομένη πολιτική ηγεσία με αναθέσεις και περί το φθινόπωρο να κάνει τον «διαιτητή» στην κατανομή του έργου. Δεν φθάνουν δηλαδή οι μέχρι σήμερα καθυστερήσεις, αφήνουμε τους μήνες να περάσουν και στο τέλος, αφήνουμε τους μέχρι πρότινος «κοκκορομαχούντες» να μοιράσουν το έργο.
Και εν τω μεταξύ, τα τραίνα έχουν μπει στον 21ο αιώνα με χειροκίνητο έλεγχο των γραμμών (καταστάσεις τριτοκοσμικές), κινούνται χωρίς σήμανση και απλώς ελπίζουμε να μην μας τύχει η «κακιά η ώρα». Που μοιραία κάποια στιγμή θα έλθει. Αλλά δεν φταίει «η κακιά η ώρα». Η σήψη του συστήματος και η διαπλοκή φταίνε.
Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που η λογική του «μοιράσματος της πίτας» είχε ακολουθηθεί. Κατά κόρον το έπραττε ο Άκης Τσοχατζόπουλος με τα εξοπλιστικά, τα οποία «μοίραζε» σε συγκεντρώσεις αντιπροσώπων και μεσαζόντων (εκείνων τους οποίους είχε «καταργήσει» ο Ανδρέας Παπανδρέου από το 1983) στο γραφείο του στο υπουργείο.
Εν προκειμένω, από το 2014 υπάρχει σύμβασις της ΕΡΓΟΣΕ για την αποκατάσταση του απαξιωθέντος συστήματος σηματοδότης και τηλεδιοίκησης. Έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το 2016. Όμως από παράταση σε παράταση περιέπεσε σε τέλμα. Επειδή όμως μέρος της χρηματοδότησης προερχόταν από το ΕΣΠΑ, το 2018 η Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισε να ζητά να της επιστραφούν τα κονδύλια που είχε διαθέσει. Τότε κινητοποιήθηκε το κράτος. Παρ’ όλον ότι όμως έχουν περάσει πέντε χρόνια, για τους λόγους που προαναφέραμε, το έργο εξακολουθεί να είναι «στον αέρα».
Επιμέρους συμβάσεις που έχουν υπογραφεί, μάλλον περιπλέκουν την κατάσταση. Και μετά το δυστύχημα στα Τέμπη, το σύστημα της διαπλοκής έχει παγώσει, χωρίς όμως κανείς να τολμά να κάνει τις τομές που απαιτούνται για να μην ξανασυμβούν τα χειρότερα.