«Ο Βαγγέλης έχει το μυαλό στη γλώσσα» συνήθιζε να λέει επιγραμματικά γι’ αυτόν ο Ανδρέας. Όχι μόνο για να εξάρει την ετοιμότητά του, αλλά για να υπογραμμίσει με υποδόρια ειρωνεία τη μόνιμη έφεση μιας αχαλίνωτα φιλόδοξης και εγωπαθούς προσωπικότητας σε βιαστικές και αυτοκαταστροφικές επιλογές, με βαρύ ταυτόχρονα κοινωνικό κόστος.
- Γιώργος Χατζηδημητρίου
Όταν έληξε (και) γι’ αυτόν η μακρά περίοδος της συνήθως ασταθούς και ευμετάβλητης επικοινωνιακής επιείκειας, απέμεινε στον αέρα ο αφρός της αποτυχίας του. Με ό,τι καταπιάστηκε, από την πλαδαρή και άνευρη συνταγματική αναθεώρηση του Σημίτη έως το ολέθριο PSI, άφησε πίσω του την απόκοσμη θέα πολιτικών και κοινωνικών ερειπίων.
Στην πολιτική ο Ευάγγελος Βενιζέλος μπήκε από τη βασιλική οδό, έχοντας εξασφαλίσει την εύνοια του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά βγήκε κακήν κακώς, ακολουθώντας προβλέψιμα την αντίθετη διαδρομή. Το σύστημα της εγχώριας διαπλοκής, το οποίο χωρίς ενστάσεις υπηρέτησε, αξιοποίησε τις πρόθυμες υπηρεσίες του και όταν αποδείχθηκε αχρείαστος, τον ξέβρασε με συνοπτικές διαδικασίες στα πολιτικά αζήτητα, σαν στυμμένη λεμονόκουπα.
Από το πολιτικό περιθώριο όπου εγκαταβιοί σήμερα επιμένει να υπενθυμίζει με τον ίδιο πάντοτε ανεπίγνωστο και απωθητικά αυτάρεσκο τρόπο ότι… παραμένει στο παιχνίδι περιφέροντας τα ράκη παλαιών ένδοξων ημερών, μήπως και κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον κάποιων γραφικών πολιτικών μυστικιστών, που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο άνθρωπος αυτός αποτελεί… εθνικό κεφάλαιο!
Στην πραγματικότητα, έχοντας τσαλακώσει το γόητρό του λόγω έλλειψης ταλέντου στο σκληρό έδαφος της πολιτικής, όπου δυσκολεύεται κανείς να βρει μια ωφέλιμη παρέμβαση για τα λαϊκά συμφέροντα, επινόησε τώρα τον όρο της «μεταπολιτικής», στον οποίο, όπως δηλώνει σοβαρά, ειδικεύεται εσχάτως, κυρίως για να ξεχνά τις πίκρες…
Ο ίδιος, συστήνοντας την αφεντιά του ως έναν πολιτικό που (αφού προηγουμένως, όπου ανακατεύτηκε, τα πρόκοψε…) αίρεται σήμερα πάνω από τις επίγειες σκοτούρες και τις ευτελείς κομματικές έριδες, δηλώνει ότι προτίθεται να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της Ιστορίας. Φυσικά, για ένα πολιτικό μέγεθος της δικής του βαρύτητας αυτό… δεν πρόκειται να συμβεί με δική του πρωτοβουλία! «Οποιος σε χρειάζεται σε βρίσκει, αλλά για κάτι που αφορά τον τόπο, εάν ο τόπος έχει ανάγκη, όχι για κάτι που αφορά τα κόμματα ή την κυβέρνηση» εξήγησε πρόσφατα διόλου σεμνά και με τον γνωστό αυθόρμητο στόμφο του, μιλώντας στο Mega σαν μελλοντικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
«Κινούμαι τώρα σε μια σφαίρα την οποία θα ονόμαζα μεταπολιτική, δεν ασχολούμαι με την τρέχουσα πολιτική ούτε με τα κόμματα, αλλά έχω την ελευθερία της γνώμης μου και, βέβαια, έχω και την ελευθερία της εμπειρίας μου» είπε, μπας και αντιληφθούμε ότι βρίσκεται πλέον σε μια υπερβατική και οραματική διάσταση.
Δίνοντας ένα απλό δείγμα της σεμνότητάς του, ο Βενιζέλος αναφέρει για τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ., εξαιτίας της οποίας, κατά γενική ομολογία, το ΠΑΣΟΚ εξέπνευσε στα χέρια του: «Εγώ δεν ήμουν ούτε απλός υπουργός ούτε απλός αντιπρόεδρος, ήμουν κυβερνητικός εταίρος, είχα την ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής». Φροντίζει δε με μια μοναδική… πιρουέτα να αφήσει χλιαρές μομφές κατά του Αντώνη Σαμαρά για όσα υποστήριξε πρόσφατα σχετικά με τις διερευνητικές με την Τουρκία, ρίχνοντας ταυτόχρονα γέφυρα στο Μαξίμου, με τη φράση: «Οταν έχουμε ως πυλώνα της πολιτικής μας τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, δεν μπορεί να φοβόμαστε τη διεθνή δικαιοσύνη. Οταν, λοιπόν, έχεις μια γραμμή, πρέπει να είσαι συνεπής στη γραμμή σου αυτή».
Στο τέλος και αφού διατυπώνει δηλητηριώδη σχόλια για την πολιτική γραμμή του ΚΙΝ.ΑΛ., προϊδεάζει για την έλευση ενός νέου κεντρώου κόμματος, στο οποίο, φυσικά, θα είναι επικεφαλής, λέγοντας ότι «η αιχμαλωσία σε σχήματα τα οποία έρχονται βαθιά από το παρελθόν δεν μας βοηθά αυτή τη στιγμή». Ο Κύκλος Ιδεών θα μπορούσε δυνητικά να αποτελέσει ένα ιδανικό όχημα για τη μετεξέλιξή του στο κόμμα του νέου Κέντρου, δεδομένου ότι, κατά τον ίδιο, στον συγκεκριμένο χώρο διαπιστώνεται πολιτικό κενό, το οποίο παραμένει ακάλυπτο και μετά τις πρόσφατες εκλογές.
Παρά τις δημόσιες δηλώσεις συμπάθειας, τα στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη αντιμετωπίζουν μάλλον με θυμηδία τις πολιτικές περιπέτειες Βενιζέλου. Την ίδια στιγμή, όσο και αν ακούγεται παράδοξο, η δημόσια δήλωση Λοβέρδου ότι προτίθεται να διεκδικήσει την ηγεσία προκάλεσε ανακούφιση στο περιβάλλον της Φώφης Γεννηματά. Και τούτο γιατί, αφενός, ο Λοβέρδος δεν συνιστά σοβαρή απειλή, αφού το διάβημά του έχει, όπως λένε, αποδέκτη τη Δικαιοσύνη, με την οποία λόγω της διερευνούμενης εμπλοκής του στο πολύκροτο σκάνδαλο της Novartis δεν έχει ακόμα ξεμπερδέψει, και, αφετέρου, επειδή ακινητοποίησε τους φερέλπιδες διεκδικητές του θρόνου.
Απόλυτος ρυθμιστής η Φώφη Γεννηματά
Ο Νίκος Ανδρουλάκης εξακολουθεί να παρακολουθεί αμήχανος από τις Βρυξέλλες την κάθοδο του κόμματος στη φθορά, ο Μιχάλης Κατρίνης δεν έχει ακόμα… ανοίξει περπατησιά, ο Παύλος Γερουλάνος, που διατηρεί ζωντανή τη μνήμη του ΠΑΣΟΚ, έχει επιλέξει, με επίκεντρο τον Δήμο Αθηναίων, να αναζητεί ζωτικές διεξόδους στην περιφέρεια, όπου πυκνώνει τις επαφές του, και κάτι άλλο ενδιαφέρον δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Η ίδια η κυρία Γεννηματά εμφανίζεται αυτή τη στιγμή απόλυτος ρυθμιστής των εσωκομματικών ισορροπιών, έχοντας στο πλευρό τους, ως Ηρακλείς του στέμματος, τη φρουρά των γεννηματικών και πατρικών φίλων, με επικεφαλής τον πολύπειρο Κώστα Γείτονα και τον Θανάση Τσούρα.
Στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου την περασμένη Τετάρτη η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής ξεκαθάρισε εμφατικά: «Συμπλήρωμα σε κυβερνητικά σχήματα δεν πρόκειται να γίνουμε. Τέτοιες δύσκολες επιλογές έγιναν με αίσθημα πολιτικής και πατριωτικής ευθύνης, όταν ήταν απόλυτα επιβεβλημένο, για να αποτρέψουμε την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε. και την οικονομική και την κοινωνική καταστροφή».
Οπως είπε, «είναι μονόδρομος η αυτόνομη πορεία του Κινήματος Αλλαγής. Κανένας άλλος δρόμος δεν μπορεί να εγγυηθεί τη Νέα Αλλαγή και την επιστροφή μας σε ρόλο πρωταγωνιστή».
Πρόσθεσε, μάλιστα: «Ορισμένοι που μετάγραψαν τον εαυτό τους για μια καρέκλα εξουσίας στην κυβέρνηση της Ν.Δ. και όσοι είναι πίσω τους να ξέρουν ότι δεν μεταγράφεται το κόμμα και δεν αλλάζει ταυτότητα και ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Συλλογικά έχουμε κλείσει αυτή την πόρτα και εγγυώμαι ότι δεν θα ξανανοίξει».
Ποιο ήταν το μήνυμα; «Κλείσαμε και δεν σας περιμένουμε»!
