Πριν από δύο εβδομάδες (5/12), ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου σε μια επίθεση στον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών Ν. Δένδια και κατ’ επέκταση στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, με ύφος υπερόπτη, είρωνος βαρβάρου, παρατήρησε ότι ο Ελληνας ομόλογός του «σπεύδει να πάει όπου πάμε εμείς»!
Αναφερόταν στην πρόσφατη επίσκεψη του Ν. Δένδια στο Καζακστάν, χώρα η οποία ανήκει στον λεγόμενο «τουρκικό κόσμο», την επινόηση αυτή της Αγκυρας που αξιοποιεί, μεταξύ άλλων εργαλείων, ως επιπλέον πολλαπλασιαστή ισχύος στο προφίλ της περιφερειακής δύναμης που επιχειρεί να διαμορφώσει για την Τουρκία. «Ο τουρκικός κόσμος, που ενίσχυσε την ενότητά του με την Oργάνωση Tουρκικών Kρατών, είναι πλέον μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα. Ολος ο κόσμος άρχισε να δίνει την προσοχή του στην Τουρκία, στο Αζερμπαϊτζάν και στην κεντρική Ασία. Και ο Νίκος Δένδιας πήγε αμέσως εκεί (στο Καζακστάν)… Εκεί πήρε ανάσα», είπε σχετικά ο Τούρκος ΥΠΕΞ.
Αυτό που δεν έγινε γνωστό είναι ότι ο Ν. Δένδιας ζήτησε να μεταβεί στο Καζακστάν, καθώς η μακρινή αυτή χώρα ήταν μία εκ των δύο που αμφισβήτησαν έντονα, κατά τις εργασίες της Συνόδου Τουρκικών Κρατών, την απόδοση καθεστώτος «παρατηρητή» στο παράνομο κρατικό μόρφωμα των Κατεχομένων.
Στην Αστάνα, ο Ν. Δένδιας είδε στο καζακικό υπουργείο Εξωτερικών να αναγράφεται στην προμετωπίδα η ονομασία του σε δύο γλώσσες, καζακικά και ρωσικά. Τουρκικά δεν ομιλούνται στο Καζακστάν ούτε για δείγμα. Ομως αυτό σημαίνει «στρατηγική» στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής: να πολλαπλασιάζεις τον εαυτό σου ακόμα και με τεχνητούς συσχετισμούς, χαμένους στο παρελθόν.
Ο Τσαβούσογλου, μιλώντας στο Πανεπιστήμιο «Hacı Bayram Veli» της Αγκυρας, είπε ακόμα πως, με αφορμή την παραχώρηση στα Κατεχόμενα καθεστώτος «παρατηρητή» στον λεγόμενο Οργανισμό Τουρκικών Κρατών, «ο τουρκικός κόσμος έχει αποβιβαστεί στην Ανατολική Μεσόγειο».
Πρώτα απ’ όλα, ο «τουρκικός κόσμος» δεν χρειαζόταν τα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας για να «αποβιβαστεί» στην Ανατολική Μεσόγειο… Η ίδια η Τουρκία είναι χώρα της Ανατολικής Μεσογείου και είναι αυτή που έχει αποβιβαστεί σε έδαφος τρίτης χώρας (και ονειρεύεται να αποβιβαστεί «νύχτα» και σε μία ακόμα), και όχι ο τουρκικός κόσμος. Τώρα, η Τουρκία απλώς εξασφάλισε περαιτέρω νομιμοποίηση των άνομων ενεργειών της στην Κύπρο, στη Σύνοδο Τουρκικών Κρατών, στη Σαμαρκάνδη.
Ο Τσαβούσογλου σκιαγράφησε την ταυτότητα της ελληνικής εξωτερική πολιτικής
Αλλά το θέμα δεν είναι αυτό… Το θέμα είναι ότι ο Τσαβούσογλου σκιαγράφησε με δύο λέξεις την ταυτότητα της ελληνικής εξωτερική πολιτικής. Υπονόησε ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι παρακολούθημα της τουρκικής.
Πολλά γεγονότα των τριών τελευταίων ετών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Αθήνα «τρέχει» να προλάβει και να εξουδετερώσει όσα η Αγκυρα καταστρώνει (δικαίως ή αδίκως), εντάσσοντάς τα στη δική της εξωτερική πολιτική, όπως τα παράνομα τουρκολιβυκά μνημόνια, το μύθευμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», τα τετελεσμένα στην Κύπρο, την καθημερινή παραβίαση της κυριαρχίας εθνικών χώρων, άλλης χώρας και άλλα πολλά, όσα έχει βγάλει από το κουτί της Πανδώρας, που μαθηματικά οδηγούν σε πολεμική αναμέτρηση με την Ελλάδα σε βάθος χρόνου – ή και αύριο…
Από την αναμέτρηση αυτή η Ελλάδα έχει μία μόνο εκδοχή: να νικήσει. Σε αντίθετη περίπτωση θα καταστεί και πάλι «χώρα υποτελής», όπως ήταν σε μεγάλο εύρος της Ιστορίας της (Ρωμαίοι, Φράγκοι, Οθωμανοί, ξενοκρατία κοκ.).
Υπάρχει κανείς που μπορεί να αμφισβητήσει, εν τέλει, τις παρατηρήσεις Τσαβούσογλου; Τρία συναπτά έτη πολυμέτωπων επιθέσεων, υβριδικών και μη, της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας και η Αθήνα τρέχει πίσω από την ιστορία που γράφει η Αγκυρα. Ορθά έπραξε ο υπουργός Εξωτερικών πηγαίνοντας στο Καζακστάν, αλλά πάλι στα μονοπάτια της Αγκυρας περπάτησε.
Αποσβολωμένη η Αθήνα
Τρία χρόνια η Ελλάς ανέχεται κάθε είδους μπουρδολογία, όπως της «Γαλάζιας Πατρίδας», των «συνόρων της καρδιάς μας» του λεγόμενου επερχόμενου «αιώνα της Τουρκίας», της προαναγγελθείσας «νυχτερινής επίθεσης» και των πυραύλων που θα πλήξουν την Αθήνα, και εξακολουθεί να κοιτάζει αποσβολωμένη τις κινήσεις της Τουρκίας στη διπλωματική σκακιέρα.
Για παράδειγμα, η Ελλάδα, ναυτική υπερδύναμη στον κόσμο, με ναυτιλία που αποτελεί στρατηγικό μέγεθος για το ΝΑΤΟ, ακόμα δεν έχει διαμορφώσει στρατηγική για την Ανατολική Μεσόγειο. Στρατηγική που να την εξαγγείλει ο πρωθυπουργός της χώρας και όχι μισόλογα, κρυμμένα πίσω από κινήσεις οπισθοφυλακής.
