Το όνομα του Ανδρέα Φλουρή δεν είναι γνωστό στην κοινή γνώμη. Δεν είναι κάποιος influencer για να διαμοιράζει την κενότητά του με βιντεάκια στο ΤikΤok, δεν πρωταγωνιστεί σε κάποιο τηλεοπτικό reality για να απασχολεί τα πρωινάδικα, τα μεσημεριανάδικα και τα social media. Είναι… απλώς ένας επιστήμονας. «Αγνωστος» κι αυτός όπως οι περισσότεροι επιστήμονες που προσπαθούν καθένας από το μετερίζι του να βελτιώσει τις ζωές μας.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Ο Φλουρής θα ήταν και σήμερα ένας άνθρωπος που η ελληνική επικαιρότητα δεν θα έβρισκε χώρο γι’ αυτόν, αν δεν ανέτρεπε από χθες την καθημερινότητά του και την καθημερινότητά μας το φημισμένο αμερικανικό περιοδικό «Time». Η αξιολόγηση του ιστορικού εντύπου συμπεριέλαβε τον Ελληνα επιστήμονα στην περίφημη λίστα «Time 100 Next 2023». Πρόκειται για τους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους από τους χώρους της πολιτικής, της επιστήμης, της τέχνης και της κοινωνικής δράσης με την πιο ισχυρή προοπτική να αλλάξουν το μέλλον του κόσμου. Είναι η πρώτη φορά που ένας Ελληνας περιλαμβάνεται στη λίστα.
Ο Ελληνας επιστήμονας μπορεί πλέον να καμαρώνει ότι βρίσκεται στην ίδια αξιολόγηση που τα προηγούμενα χρόνια ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός της Βρετανίας Ρίσι Σούνακ, η πρωθυπουργός της Εσθονίας Κάγια Κάλας, ο αστροναύτης της ΝΑSΑ Βίκτορ Γκλόβερ, η Ιβόνι ακι-Σόιερ, πρώτη γυναίκα δήμαρχος της πρωτεύουσας στη Σιέρα Λεόνε, και πολλοί ακόμα επιδραστικοί άνθρωποι.
Ο Ανδρέας Φλουρής είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Στα 20 χρόνια της σταδιοδρομίας του, που περιλαμβάνει και σημαντικό έργο στον Καναδά, έχει ασχοληθεί επισταμένα στην κατανόηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και των παραγόντων του περιβάλλοντος στη δημόσια υγεία.
«Είναι τιμή μου που συμπεριλαμβάνομαι στη λίστα του “Time”» δήλωσε χθες: «Αυτή η αναγνώριση αποτελεί απόδειξη της σκληρής δουλειάς της ερευνητικής μου ομάδας FAMELab στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σκοπός της έρευνάς μου είναι να βοηθήσει στη δημιουργία ενός πιο βιώσιμου και δίκαιου μέλλοντος για όλους».
Ο επιστήμονας εξηγεί ότι «οι μελέτες μας εκτείνονται σε ένα ευρύ φάσμα, από μελέτες πεδίου μικρής και μεγάλης κλίμακας, βασική και εφαρμοσμένη εργαστηριακή έρευνα, κλινικές μελέτες, παρακολούθηση και μοντελοποίηση του περιβάλλοντος, επιδημιολογική έρευνα, εκτίμηση κινδύνου και ανάλυση πολιτικής ή οικονομίας».
Εξετάζει τις επιπτώσεις της θερμικής καταπόνησης, της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των ακραίων καιρικών φαινομένων στην υγεία και την ποιότητα ζωής. Εχει βοηθήσει στην ανάπτυξη οδηγιών και νομοθεσίας για τη θερμική καταπόνηση και την ποιότητα του αέρα, καθώς και τις στρατηγικές προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.
Το 2021 είχε δώσει μια εντελώς διαφορετική οπτική για τη μάστιγα της εποχής μας, που είναι η καθιστική ζωή. Παρουσίασε μια πανελλαδική έρευνα για τις τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις της έλλειψης κίνησης στην καθημερινότητά μας: «Κάθε χρόνο θα μπορούσαν να καλυφθούν τα έξοδα για 39 νέα σχολεία ή ένα νέο νοσοκομείο ή 180 νέα κρεβάτια ΜΕΘ ή 202 πυροσβεστικά οχήματα ή 50.000 γεύματα σε άπορους και άστεγους συνανθρώπους μας».
Συγκεκριμένα, η ανάλυση παρουσίαζε μια εκτίμηση των οικονομικών επιπτώσεων της υποκινητικότητας στην Ελλάδα την περίοδο 2000-2019. Κατά το έτος 2000 το οικονομικό κόστος της υποκινητικότητας ήταν 90.000.000 ευρώ και αυξήθηκε σταδιακά κάθε χρόνο, φτάνοντας τα 131.000.000 ευρώ το έτος 2019. Το συνολικό κόστος της υποκινητικότητας στην ελληνική οικονομία την περίοδο 2000-2019 ήταν 2,2 δισ. ευρώ.
«Γίνεται ξεκάθαρο ότι, αν η υποκινητικότητα είχε εξαλειφθεί στην Ελλάδα, η ελληνική οικονομία θα είχε πολλούς επιπλέον οικονομικούς πόρους για να καλύψει πολλές από τις ανάγκες της στους τομείς εκπαίδευσης, υγείας, κοινωνικής αλληλεγγύης και εθνικής άμυνας» δήλωνε τότε. Και πρόσθετε: «Ολα αυτά θα είναι εφικτά, αν ακολουθήσουμε έναν πιο ενεργό τρόπο ζωής, μειώνοντας τον χρόνο που καθόμαστε και αυξάνοντας τον χρόνο που κινούμαστε – είτε περπατάμε είτε κάνουμε κάποιας μορφής σωματική δραστηριότητα. Αυτό θα είχε ως συνέπεια να μειωθεί η συχνότητα των κορυφαίων μη μεταδοτικών ασθενειών, με τεράστια οφέλη για δημόσια υγεία, οικονομία και περιβάλλον».
Από τα χρόνια των Μνημονίων συνηθίζουμε να λέμε ότι τα κορυφαία μυαλά του τόπου φεύγουν στο εξωτερικό. Πράγματι συμβαίνει αυτό σε μεγάλο βαθμό, όμως υπάρχουν και σπουδαίοι επιστήμονες που συνεχίζουν να «χτίζουν» στην Ελλάδα, παρά τις αντιξοότητες, την έλλειψη αξιοκρατίας και την ανύπαρκτη αναγνώριση.
Το περιοδικό «Time» αναδεικνύει τις δυνατότητες του επιστήμονα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μιας περιοχής που καταστράφηκε πριν από λίγες μέρες λόγω των πλημμυρών και της ανοργανωσιάς, αλλά και εν μέρει των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.
Ο Ανδρέας Φλουρής έχει ερευνήσει τις συνέπειες για τις επερχόμενες μεγάλες περιβαλλοντικές αλλαγές στις ζωές μας. Εχει επιστημονική γνώση και προτάσεις, όπως κι άλλοι Ελληνες επιστήμονες που εξακολουθούν να παλεύουν εντός συνόρων.
Ομως δεν προκύπτει από πουθενά ότι αυτή η γνώση αξιοποιείται από τις πολιτικές ηγεσίες του τόπου που συνηθίζουν στα δύσκολα να επικαλούνται τα μοντέλα από χώρες του εξωτερικού, όχι τις επιστημονικές δυνατότητες που υπάρχουν εδώ και περιμένουν μάταια μέχρι να τους ζητηθεί να συνδράμουν.
Είναι κρίμα που περιμένουμε να μάθουμε για τις ικανότητες ενός επιστήμονα που εργάζεται στη Θεσσαλία από ένα περιοδικό των… ΗΠΑ κι όχι επειδή τον έχουν «επιστρατεύσει» οι ίδιες οι κυβερνήσεις μας ώστε να γίνουν καλύτερες οι ζωές μας.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ανδρέας Φλουρής
Eίναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και επισκέπτης καθηγητής στην Περιβαλλοντική Ιατρική στο πανεπιστήμιο της Οτάβα. Είναι ο ιδρυτής της ερευνητικής ομάδας FAME Lab που απαρτίζεται από 18 ερευνητές με αντικείμενο τις επιπτώσεις περιβαλλοντικών παραγόντων στην υγεία, με έμφαση στις επιπτώσεις της υψηλής θερμοκρασίας. Είναι συντονιστής ή συμμέτοχος σε πολλά χρηματοδοτούμενα ερευνητικά προγράμματα στην Ευρώπη και τη βόρεια Αμερική, και έχει δημοσιεύσει πλειάδα επιστημονικών άρθρων για τις επιπτώσεις διαφορετικών περιβαλλοντικών παραγόντων σε υγιείς και κλινικούς πληθυσμούς. Είναι ειδικός σύμβουλος σε διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ, η Κομισιόν και η ΝASA.