Έχουν και τα σχολικά θρανία τη δική τους ιστορία!

Must Read

Όπως τα σχολεία έτσι και τα θρανία έχουν τη δική τους πλούσια ιστορία. Όλοι, άλλος λίγο και άλλος πολύ, έχουμε ακουμπήσει σ’ αυτά κομμάτι από τη ζωή μας. Αξίζει λοιπόν τον κόπο να ασχοληθούμε με το παρελθόν τους και τον τρόπο που καθιερώθηκαν στη σχολική ζωή. Εξάλλου, μια συλλογή κειμένων που έχουν παραχθεί για τα θρανία θα έφερνε στην επιφάνεια άγνωστο φιλολογικό πλούτο πλημμυρισμένο από αναμνήσεις, χαρές και λύπες.

Όποιος θελήσει να αναζητήσει πότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από έλληνες το θρανίο, πρέπει να ανατρέξει στα χρόνια λίγο πριν από την Επανάσταση του 1821. Όταν ο Γεώργιος Γεννάδιος βρέθηκε στο Βουκουρέστι για την αναδιοργάνωση της Σχολής της πόλης, προσκεκλημένος του ηγεμόνα Αλέξανδρου Σούτσου. Εκείνος για πρώτη φορά σήκωσε τα παιδιά από τα ψαθιά και το πάτωμα όπου κάθονταν σταυροπόδι και τα έβαλε σε θρανίο.

«Φουστανάκι στα θρανία…»

Εκεί στα θρανία ακουμπήσαμε τις ανησυχίες, τις αταξίες, τα όνειρα και τις επιδιώξεις μας. Άλλοι και άλλες ερωτεύθηκαν, αρκετοί κοπίασαν να γράψουν επάνω το όνομά τους, ορισμένοι αδιαφόρησαν, αλλά όλοι κράτησαν στην ψυχή και τη σκέψη τους αναμνήσεις. Η χαρά του θρανίου, η τυραννία του θρανίου, ο αποχαιρετισμός του θρανίου αλλά και το θρανίο αυτό καθ’ αυτό ως σχολικός εξοπλισμός έχουν απασχολήσει ειδικούς και μη. Τραγουδούσε ο στιχοπλόκος Α. Αναπλιώτης κάποιον προπολεμικό Σεπτέμβριο το «Φουστανάκι στα θρανία…»: «Φουστανάκι στα θρανία… / Πρώτη κι άγνωστη αγωνία… / Τάχα πόσα χρόνια νάναι; / Τάχα πόσων χρόνων νάμαι…»! Ύστερα θυμόταν πως «Κάποια μέρα, κάποια μέρα / Κάποια νόστιμη μητέρα⋅ / Μας την έφερε κει πέρα⋅ / τη μικρή της θυγατέρα, / Με το κοντοφουστανάκι⋅ / Το σφιχτό της το μπουστάκι⋅». Ήταν η εποχή κατά την οποία κάποιες μαθήτριες ιδιωτικού σχολείου του Πειραιώς εξέδιδαν και το μηνιαίο μαθητικό περιοδικό «Η ζωή του Θρανίου».

Ας εξετάσουμε όμως τα θρανία και από την τεχνική τους πλευρά. Τότε που έγινε η μεγάλη τομή, όπως και στα κτίρια των δημοτικών σχολείων, το 1898, με πρωτοβουλία επίσης του νομομηχανικού Δ. Καλλία. Αφού σχεδίασε τον τύπο των κτιρίων φρόντισε να σχεδιάσει και τον εξοπλισμό, δίνοντας το κύριο βάρος στα θρανία. Τότε καθιερώθηκε ο δημοφιλέστερος και πιο μακρόβιος τύπος θρανίου. Στην εισηγητική του έκθεση προς τον βασιλιά, ο υπουργός Παιδείας Αντώνιος Μομφεράτος (1852-1924), έγραφε το 1898 πως μπορεί να ανεγείρονταν τα κατάλληλα κτίρια αλλά για λόγους υγιεινής απαιτείτο και η κατασκευή κατάλληλων θρανίων.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως εκείνη την εποχή, ο υπουργός έκανε λόγο για ανάγκη προσοχής στη φυσιολογία των παιδιών, προστασίας της σπονδυλικής τους στήλης, της ανάπτυξής τους κ.ά. «Προλαμβάνονται ασθένειαι και αιτίαι ασθενειών αν κατά την κατασκευήν των θρανίων τηρηθώσιν οι υπό των υγιεινολόγων, ιατρών και μηχανικών ορισθέντες κανόνες» έγραφε το πρωτοποριακό εκείνο βασιλικό διάταγμα. Ήταν ένας τύπος θρανίου αλλά με έξι διαφορετικές προδιαγραφές προσαρμοσμένες στο ύψος των μαθητών. Οι σωζόμενες λεπτομερείς περιγραφές είναι εντυπωσιακές. Εξάλλου, το κείμενο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

  • Διαβάστε περισσότερα:

Ακολουθήστε το newsbreak.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις τελευταίες & σημαντικές ειδήσεις.

Ακολουθήστε το newsbreak.gr στο κανάλι μας στο YouTube για να είστε πάντα ενημερωμένοι.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο newsbreak.gr

Tο newsbreak.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το newsbreak.gr ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

εισάγετε το σχόλιό σας!
Πληκτρολογήστε το όνομα σας

Περισσότερα Βίντεο

Latest News

Διαβάζονται τώρα

More Articles Like This