Η ιστορία είναι παλιά, μας πάει πίσω στα δύσκολα χρόνια του 1969. Μόλις είχαν αρχίσει να γίνονται… μόδα οι αεροπειρατίες. Συνήθως Άραβες οδηγούσαν σε άλλους προορισμούς επιβατικά αεροπλάνα ζητώντας την απελευθέρωση συντρόφων τους που κρατούνταν σε φυλακές όλου του κόσμου, κυρίως όμως στο Ισραήλ.
Ο 30χρονος Γιώργος Φλαμουρίδης, Ηρακλειώτης, αποτελεί εξαίρεση.
Ήταν πρωί της 2ας Ιανουαρίου 1969 όταν το αεροπλάνο της Ολυμπιακής απογειώθηκε από το αεροδρόμιο του Ηρακλείου με προορισμό την Αθήνα. Σε αυτό υπήρχαν 97 επιβάτες, 4 μέλη πληρώματος και δύο αεροσυνοδοί.
Δεν είχαν περάσει πέντε λεπτά από την απογείωση όταν ένας από τους επιβάτες σηκώθηκε από τη θέση του και κατευθύνθηκε στο πιλοτήριο. Άνοιξε την πόρτα, έβγαλε ένα περίστροφο και διέταξε αποφασιστικά τον πιλότο Διονύση Μαυροκέφαλο.
-Άλλαξε πορεία, πήγαινε στην Αίγυπτο…
Αυτός προσποιήθηκε ότι αλλάζει πορεία, αλλά συνέχισε προς Αθήνα. Εκνευρισμένος ο αεροπειρατής βάζει το όπλο στο κεφάλι του πιλότου και λέει:
-Κάνε ότι σου λέω γιατί θα κλάψει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.
Ταυτόχρονο πυροβολεί και η σφαίρα καρφώνεται στο ένα παράθυρο του αεροπλάνου.
Ο πιλότος υπακούει κι αρχίζει να επικοινωνεί με τον Πύργο Ελέγχου του αεροδρομίου της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο.
Μια αεροσυνοδός πάει να ανοίξει την πόρτα, αλλά διαπιστώνει ότι είναι κλειδωμένη. Δεν δίνει σημασία. Θεωρεί ότι κάποια φάρσα στήνουν.
Στην Αιγυπτιακή πόλη έχει πέσει ομίχλη. Νέος προορισμός το Κάιρο. Ομίχλη κι εκεί. Ο διάδρομος ήταν πιο φαρδύς και το αεροπλάνο μπορούσε το ραντάρ του για να προσγειωθεί.
Η ώρα είχε πάει ήδη 12.40 το μεσημέρι και κομάντος της Αιγύπτου με επικεφαλής τον ταξίαρχο Ελ Σινάουι είχαν κατακλύσει το αεροδρόμιο.
Ο αεροπειρατής με το πιστόλι στο χέρι μόλις το αεροπλάνο προσγειώθηκε βγήκε από πιλοτήριο, κατευθύνθηκε στη θεση του και είπε σε ένα νεαρό που καθόταν δίπλα του.
-Μπέμπη, πιάσε το σακάκι μου…
Στη συνέχεια παραδόθηκε στις Αιγυπτιακές αρχές εξηγώντας τα κίνητρα της πράξης του:
-Ήθελα να φύγω από την Ελλάδα, αλλά δεν μου έδιναν διαβατήριο. Είμαι κομμουνιστής και θέλω να πάω στη Μόσχα.
Τις κρίσιμες εκείνες ώρες στον Σκορπιό που ανήκε στον Αριστοτέλη Ωνάση όπως και η Ολυμπιακή συνεχιζόταν το Πρωτοχρονιάτικο πάρτι. Μόλις έγινε γνωστή η είδηση της αεροπειρατίας ο Έλληνας κροίσος επέστρεψε εσπευσμένα στην Αθήνα.
Τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία άρχισαν να τηλεγραφούν λεπτομέρειες της αεροπειρατείας. Ανέφεραν ότι οι επιβάτες είχαν μεταφερθεί σε αίθουσα του αεροδρομίου όπου έδιναν καταθέσεις και τους προσφέρθηκαν φαγητό και αναψυκτικά, ενώ προσπαθούσαν να μάθουν λεπτομέρειες για τα κίνητρα του δράστη.
Την ίδια ώρα στην Αθήνα εκτός από ελάχιστους κανείς δεν ήξερε τι είχε απογίνει το αεροπλάνο. Συγγενείς των επιβατών που τους περίμεναν στο αεροδρόμιο άρχισαν να διαμαρτύρονται. Ούτε το κρατικό ραδιόφωνο, ούτε το ΑΠΕ ανέφεραν το παραμικρό.
Στο δωμάτιο 219 του ξενοδοχείου στο αεροδρόμιο του Καΐρου ο αεροπειρατής μιλούσε στους Αιγύπτιους δημοσιογράφους.
–Ήθελα να φύγω από την Ελλάδα. Ζητώ πολιτικό άσυλο στην Αίγυπτο. Εργαζόμουν ως οικοδόμος, έβγαλα αρκετά χρήματα, αλλά δεν μου έδιναν διαβατήριο. Στόχος μου να πάω στη Μόσχα.
Στις εφημερίδες της 3ης Ιανουαρίου η είδηση είναι υποβαθμισμένη. Ούτε ρεπορτάζ στο αεροδρόμιο με τους επιβάτες της πτησης ούτε τίποτε άλλο εκτός από τις επίσημες ανακοινώσεις που ανέφεραν και το Ποινικό Μητρώο του αεροπειρατή.
Ήταν ο γεννημένος στο Ηράκλειο, το 1939, Γιώργος Φλαμουρίδης ή Παραβολιδάκης, του Ματθαίου και της Αρετής. Εργαζόταν ως υλοτομος και όπως αναφέρεται τελούσε εν διαστάσει τόσο με τη σύζυγό του, όσο και με τον πατέρα του.
*Το 1964 κατηγορήθηκε από το Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών για λιποταξία και κατακράτηση ειδών ιματισμού.
*Καταδικάστηκε από το Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου κατ’ επανάληψη σε φυλάκιση για εξύβριση και πρόκληση σωματικών βλαβών.
*Καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους για απείθεια σε διαταγή στρατιωτικής Αρχής. Για το αδίκημα αυτό αμνηστεύτηκε τον Δεκέμβριο του 1967 και απολύθηκε από τις φυλακές Αβέρωφ.
Πίσω στο Κάιρο. Τις αρχές απασχολούσε η τύχη του Φλαμουριδη. Σύμφωνα με τη Συμφωνία του Τόκιο του 1954 που είχαν υπογράψει μεταξύ άλλων Ελλάδα και Αίγυπτος η αεροπειρατεία ήταν πολιτικό αδίκημα. Άρα μπορούσε να ισχυριστεί ότι είναι πολιτικός πρόσφυγας και δικαιούται ασύλου.
Από την ελληνική πλευρά θεωρήθηκε σκόπιμο να μην υποβληθεί αίτημα έκδοσης. Ειδοποιήθηκε σχετικά ο Έλληνας πρέσβης στο Κάιρο Άγις Καψαμπέλης, ο οποίος συναντήθηκε με τον υφυπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου.
Το θέμα η ελληνική κυβέρνηση ήθελε να κλείσει. Άλλωστε στις εφημερίδες των επόμενων ημερών δεν υπάρχουν σχετικές πληροφορίες. Και αν δεν υπήρχε η ελληνόφωνη εφημερίδα της Αλεξάνδρειας Ταχυδρόμος θα γνωρίζαμε ακόμα λιγότερα.
Όμως και οι Αιγύπτιοι ήθελαν να… ξεφορτωθούν τον Έλληνα αεροπειρατή. Η πρόταση της Σουηδιας να του δώσει πολιτικό άσυλο ήταν μια λύση βολική για όλους. Για τον ίδιο τον Φλαμουριδη, για την Αίγυπτο, αλλά και την Ελλάδα…
