Αναδρομικά 33 μηνών και μάλιστα με τόκο θα λάβει συνταξιούχος του ΕΤΑΑ, που κέρδισε τη δικαστική διαμάχη με το κράτος.
Το Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε πως οι περικοπές, που επιβλήθηκαν στη σύνταξη του εν λόγω ηλικιωμένου (αρχικά από το ΕΤΑΑ και στη συνέχεια από τον ΕΦΚΑ) εντός της περιόδου από 1.7.2015 έως 31.3.2018 ήταν παράνομες και, μάλιστα, ζήτησε να του καταβληθούν τα ποσά με τόκο 6%. Πρόκειται για τις περικοπές της εισφοράς αλληλεγγύης και των ν. 4051/2012 και 4093/2012.
Ειδικότερα δημοσιεύθηκε χθες η υπ’ αριθ. 15769/2019 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, επί αγωγής κατά του ΕΦΚΑ. Με την αγωγή της ο ενάγων, συνταξιούχος του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ, ζητούσε να του καταβληθούν τα ποσά που αντιστοιχούν στις μνημονιακές περικοπές που έγιναν στη σύνταξή του, βάσει του άρθρου 6 του ν. 4051/2012 και του άρθρου πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.5 περ. 1 του ν. 4093/2012, κατά το χρονικό διάστημα από 1.7.2015 έως 31.3.2018.
Σύμφωνα με την ΕΝΥΠΕΚΚ η έκδοση αυτής της απόφασης, όπως και των υπ’ αριθ. 15023/2019 και 15650/2019 που είχε αναδείξει η ΕΝΥΠΕΚΚ με τις από 31-10-2019 και 8-11-2019 ανακοινώσεις της, είναι εξίσου πολύ σημαντική αφού εκδόθηκε μετά τις υπ’ αριθ. 1888-1891/2019 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας.
Η δεκτή για τον ενάγοντα απόφαση υποχρεώνει τον ΕΦΚΑ να του καταβάλλει το ποσό των 3.442,23 ευρώ και μάλιστα νομιμοτόκως (6%) από την επίδοση της αγωγής.
Η απόφαση ορίζει το ποσό των 4.326,89 ευρώ, προς αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη από τις παράνομες, κατά τους ισχυρισμούς του, περικοπές που επιβλήθηκαν στη σύνταξη γήρατος που έλαβε (αρχικά από το ΕΤΑΑ και στη συνέχεια από τον ΕΦΚΑ), κατά τα ειδικότερα, για κάθε περικοπή – μείωση, αναφερόμενα στην αγωγή του χρονικά διαστήματα, εντός της περιόδου από 1.7.2015 έως 31.3.2018, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 38 του ν. 3863/2010, 6 του ν. 4051/2012 και πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.5 περ. 1 του ν. 4093/2012.
Υπογραμμίζεται ότι σε κάθε περίπτωση, η περικοπή των συντάξεων δεν μπορεί να παραβιάζει αυτό που αποτελεί τον συνταγματικό πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος, τη χορήγηση, δηλαδή, στον συνταξιούχο παροχών τέτοιων που να του επιτρέπουν να διαβιώνει με αξιοπρέπεια, εξασφαλίζοντας τους όρους όχι μόνον της φυσικής του υπόστασης (διατροφή, ένδυση, στέγαση, βασικά οικιακά αγαθά, θέρμανση, υγιεινή και ιατρική περίθαλψη όλων των βαθμίδων), αλλά και της συμμετοχής του στην κοινωνική ζωή με τρόπο που δεν αφίσταται, πάντως, ουσιωδώς από τις αντίστοιχες συνθήκες του εργασιακού του βίου (πρβλ. απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας της 9-2-2010, -1 BvL 1/09-, -1 BvL 3/09-, -1 BvL 4/09-, ιδίως Rn. 135).
Ειδικότερα ο ενάγοντας, δικαστικός λειτουργός, έπαιρνε σύνταξη βάσει συνολικού συντάξιμου χρόνου 36 ετών, ποσό 363,72 ευρώ, καταβλητέα από 1.7.2003. Επί του ως άνω ποσού σύνταξης, όπως προκύπτει από τα σχετικά ενημερωτικά σημειώματα συντάξεων, επιβλήθηκε, κατά το χρονικό διάστημα από 1.2.2017 έως 31.3.2018, εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων, συνολικού ποσού 884,66 ευρώ (63,19 ευρώ επί 14 μήνες) και κατά το χρονικό διάστημα από 1.7.2015 έως 31.3.2018 εφαρμόσθηκαν μειώσεις – περικοπές των ν. 4051/2012 και 4093/2012, συνολικού ποσού 3.442,23 ευρώ (33,35 ευρώ η μηνιαία περικοπή βάσει του ν. 4051/2012 και 70,96 ευρώ η μηνιαία περικοπή βάσει του ν. 4093/2012, συνολικά δηλαδή μηνιαία περικοπή ύψους 104,31 ευρώ επί 33 μήνες ίσον 3.442,23 ευρώ).
