Θεωρώ από ελεεινή έως προδοτική για τον Δυτικό Πολιτισμό την ευνοϊκή στάση Αμερικής και Ρωσίας στα ακόλουθα, ιδίως, κατορθώματα του βάρβαρου Ερντογάν:
- Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο
1. Ο «σουλτάνος», ως γνωστόν, έθεσε σε είδος «βαβυλώνιας αιχμαλωσίας» τους Κούρδους, συμμάχους (Αμερικής και Ρωσίας!) στη Συρία, αλλά «τρομοκράτες» για τον… Ερντογάν!
2. Τα αντιαεροπορικά συστήματα του «σουλτάνου» φαίνεται ότι βοήθησαν καίρια στην ανακατάληψη της Δυτικής Λιβύης υπέρ του φιλαράκου του Ερντογάν, Σάρατζ, με αποτέλεσμα να προωθείται ευνοϊκότατα το τουρκολιβυκό σύμφωνο συνεκμετάλλευσης της υποθαλάσσιας περιοχής μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης. (σ.σ.: Θυμάστε τι χαρές έκαναν Ελληνες δημοσιογράφοι στα εδώ ραδιοκάναλα ότι -τάχα μου!- ο στρατηγός Χαφτάρ βρισκόταν στα περίχωρα της λιβυκής Τρίπολης και πως θα έκανε «μια χαψιά» τον φίλο του «σουλτάνου»;)
3. Διαβάζω ότι ο Ερντογάν διεκδικεί στη Λιβύη και την εκτέλεση από αυτόν (!) κατασκευαστικών συμβάσεων δισεκατομμυρίων δολαρίων, που είχαν υπογραφεί επί… Καντάφι και έχουν παραμείνει ανεκτέλεστες!
4. Για την περίοδο μετά τη μέλλουσα λήξη του λιβυκού εμφυλίου ο Ερντογάν διεκδικεί τη δημιουργία δικών του στρατιωτικών βάσεων, προς προώθηση της επιρροής του στη Βόρεια Αφρική!
5. Παράλληλα και ταυτόχρονα, οι δυτικοί (ρωτήστε και τον εδώ Αμερικανό πρεσβευτή κ. Πάιατ…) χειροκροτούν τον Ερντογάν ότι, τάχα μου, επιδιώκει «ειλικρινώς» να τα «ξαναβρεί» με το Ισραήλ, σε εποχή -φυσικά- που το μόνο ενδιαφέρον του Τούρκου σατράπη είναι να εγκαταλείψει το Ισραήλ τη συνεργασία του με την Κυπριακή και την Ελληνική Δημοκρατία!
Τα ανωτέρω σημερινά δεδομένα θύμισαν στον γράφοντα και κάποια παλαιότερα: Το Κέντρο Στρατηγικών Μελετών «Νέα Τουρκία» εξέδωσε προ καιρού τόμο 1.450 σελίδων αφιερωμένο στον «Όρκο του Οθωμανικού Έθνους» («Misak-i Milli»). Τι λέει ο «όρκος»; Αφορά απόφαση του τελευταίου οθωμανικού Κοινοβουλίου (έτος 1920) να παραμείνουν εδάφη της Τουρκίας: α) η Βόρεια Συρία, β) το Βόρειο Ιράκ, γ) ολόκληρη η Θράκη, δ) ολόκληρη η Κύπρος, ε) μεγάλος αριθμός νησιών του Αιγαίου.
Την έκδοση του τόμου προλογίζει ο Ερντογάν, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων: «Είχαμε συνομολογήσει ότι θα προστεθούν στα σύνορά μας η Μοσούλη, το Κιρκούκ, το Χαλέπι, η Δυτική Θράκη, το Μπατούμ, η Κύπρος και μερικά ακόμη νησιά […] Η Ιστορία (σ.σ.: έτσι, φυσικά, όπως την ερμηνεύει ο… οθωμανισμός, μεγάλη τιμή της!) θα δώσει την καλύτερη απάντηση σ’ αυτούς που λένε “τι δουλειά έχει η Τουρκία σε αυτά τα μέρη;”. Αλλά εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να μην ξεχαστεί ο “Misak-i Milli”» (πρβλ.: Επιθεώρηση «Επίκαιρα», τεύχος 30.3.2018, σελ. 5 κ.ε.).
Διερωτώμαι, τώρα, και εγώ: Άραγε, Αμερικανοί και Ρώσοι δεν γνωρίζουν τις παρανοϊκές οθωμανικές ονειρώξεις όταν φθάνουν να προδίδουν για χάρη του Ερντογάν τις ιστορικές συντεταγμένες του Δυτικού Κόσμου και Πολιτισμού; Και εάν γνωρίζουν (πράγμα βέβαιο…) τις ονειρώξεις των ισλαμιστών πλιατσικο-τριφτών της Μεσογείου, σε ποια βάση στηρίζουν την πλήρη σιωπή της διπλωματίας και των στρατιωτικών επιτελών τους στο λιβυκό αίσχος, όπου ο παρανοϊκός της Άγκυρας επεκτείνει πλέον τις επιδιώξεις του; Ένα πράγμα μόνο θα θυμίσω: Η Συρία και η Λιβύη έχουν μεν συμπαγείς αραβικούς πληθυσμούς, η Ιστορία, όμως, του Δυτικού Κόσμου τις έχει εντάξει στις χώρες με σπουδαίο δυτικό πολιτισμικό χαρακτήρα! Μεγάλες δυτικές πολιτισμικές ώρες (και μορφές…) της Δαμασκού, της Αντιόχειας, της Ιππώνος, της Καρθαγένης, της Πεντάπολης δεν έχει ούτε από μακριά δικαίωμα ο Ερντογάν να τις λασπώνει με τις τζιχαντιστικές μπότες του…
