Είχα συντάξει και ετοιμαζόμουν να στείλω στην εφημερίδα το άρθρο αυτής της εβδομάδος με τη συνήθη επίκαιρη θεματολογία… Όταν, αληθινά σοκαρισμένος, άκουσα από τις ειδήσεις για το αυγουστιάτικο νυκτερινό μπουρίνι της Εύβοιας, με τους επτά νεκρούς από το ύψος της βροχής που πλημμύρισε τα σπίτια, με τις πάνω από δύο χιλιάδες κατεστραμμένες κατοικίες, με τις πάνω από μια δεκάδα κεραυνοβολημένες κοινότητες, με τον αλαφιασμένο κρατικό μηχανισμό να προσπαθεί αυγουστιάτικα να μαζευτεί, να συντονιστεί και να βάλει σε κάποια σειρά μια στοιχειώδη αντιμετώπιση της πρωτοφανούς (επίσης αυγουστιάτικης) πανελλήνιας σώρευσης κρουσμάτων κορωνοϊού, ταυτόχρονα με την καταστροφή στην (πανέμορφη και τόσο αξιαγάπητη) Εύβοια!
- Από τον
Δημήτρη Κ. Σέργιο
Από την άλλη, αν κάνετε κάποια προσπάθεια να συντονιστείτε με κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες για να παρακολουθήσετε τις εξελίξεις αυτής της απίστευτης θερινής λαίλαπας -που τη συνοδεύουν, ειρήσθω, και απειλές ετέρων περιπετειών στα καθαρώς «εθνικά» μέτωπα- θα μείνετε (μάλλον) αποσβολωμένοι: Θα διαπιστώσετε ότι αγοράκια και κοριτσάκια των μικροφώνων, των λινκς, της κάθε παρεούλας των τηλε-ραδιο-στούντιο και των περισσότερων -προφορικών και γραπτών- σχολιασμών της επικαιρότητος «παίζουν», κυριολεκτικώς, ανάμεσα στα φρικτά ρεπορτάζ, και με διαφημίσεις «επιχειρηματολογικής» πλάκας ή με αναιδείς «αναγκαστικές» μουσικές παρεμβάσεις που σου γυρίζουν το κεφάλι από την αηδία λόγω του απολύτως αταίριαστου των παρεμβαινουσών μελωδιών με τα τραγικά συμβαίνοντα, ή με ψωριάρικες «πλακίτσες» γηπεδικού επιπέδου, για να μην πω επιπέδου στενωπών περί την οδό Αθηνάς και την πλατεία του Ψυρρή… Διερωτάσθε, έτσι, ποιες είναι άραγε οι συνιστώσες του υποτιθέμενου γενικού «πένθους» καθώς και των υποτιθέμενων κοινών προσπαθειών για να αντιμετωπισθεί σοβαρά το δράμα που βιώνουμε αυτό το «καλοκαίρι»! Θυμάστε όταν κάηκε το Μάτι; Όταν αριθμήσαμε, κεραυνοβολημένοι και πάλι, εκατόν δύο νεκρούς… Όλα αυτά, και τα προπέρσινα και τα σημερινά, ζητώ να μου επιτρέψετε να οδηγήσουν τη σημερινή γραφίδα μου σε μια απεγνωσμένη έκκληση στην ηγεσία μας:
Σταματήστε κύριοι, ναι, σταματήστε, παρακαλώ, να οδηγείτε με τις «τηλεδιασκέψεις» σας και με τις «εντολές» σας τον λαό μας στη φαλκίδευση του μόνου ζωτικού αισθητηρίου που μπορεί να οδηγήσει από κοινού έναν λαό στην αναθάρρησή του και στην τελική παρηγορία του απέναντι σε τέτοια σωρεία ατυχιών… Ποιο είναι αυτό το αισθητήριο; Το ξέρετε πολύ καλά, είναι η Θρησκευτική του Πίστη! Και ο Αύγουστος είναι η εποχή της Παναγιάς, εποχή που έχει αποκληθεί από τον λαό μας Πάσχα του καλοκαιριού…
Πάψτε, επιτέλους, τάχα για να «σώσετε» τους Έλληνες από την κακοτυχιά τους, να μαντρώνετε τη θρησκευτική τους ευαισθησία στο σύνθημα «μένουμε σπίτι», στις απαγορεύσεις κοινής γονυκλισίας απέναντι στις Παναγιές της Τήνου, της Σουμελά, της Καταπολιανής, της Προυσσιώτισσας… Αφήστε τους Ελληνες να δακρύσουν μαζί στις λιτανείες, αφήστε τους να ασπασθούν τις εικόνες Της χωρίς να τους μαντρώνετε τα δακρυσμένα μάτια και χείλη στις μουτσούνες των φαρμακείων, αφήστε ανοικτούς τους Ιερούς Ναούς τον Δεκαπενταύγουστο… Ακόμη περισσότερο, επισκεφθείτε τους και εσείς και «χαμηλώστε» λιγάκι, κλίνοντας ικετευτικά και τα δικά σας γόνατα, μπροστά Της…
