Διάβασα τις προάλλες στα πολύ ψιλά των εφημερίδων: «Ο πυροσβέστης Γιώργος Δεσποτόπουλος έπεσε νεκρός τη στιγμή που επιχειρούσε στο πλαίσιο αποκατάστασης των καταστροφών στον Αλμυρό, μετά την πρόσφατη θεομηνία».
- Από τον Χρήστο Μπολώση
Ε, και; Ποιος ήταν ο Δεσποτόπουλος; Μήπως κάποιο σημαίνον πρόσωπο της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ; Μήπως ήταν τρομοκράτης και είχε ανατινάξει καμιά δεκαριά Ι.Χ. και είχε στείλει στο νοσοκομείο καμιά εικοσαριά αστυνομικούς; Μήπως ανήκε σε κάποια ΜΚΟ που φροντίζει νυχθημερόν τους λαθραίους, τσεπώνοντας παχυλές επιχορηγήσεις;
Μπα. Ενας απλός πυροσβέστης ήταν, που πάλευε με τις φλόγες για να ζήσει την οικογένειά του, μ’ έναν μισθό κυριολεκτικά της… πυρκαγιάς. Μα, θα πουν οι ανεγκέφαλοι: «Αυτή ήταν η δουλειά του. Αυτός τη διάλεξε». Ναι! Είχε υποβάλει τα χαρτιά του για εφοπλιστής, αλλά δεν τον πήραν, αφού, δυστυχώς, δεν είχε μέσον… Κάποτε στους ήρωες στήναμε μνημεία με την επιγραφή «Η Ελλάς ευγνωμονούσα». Αλλά εδώ έχει χαθεί ο τάφος του Νικηταρά, όπως απεκάλυψε η «Ακίς», με τον Δεσποτόπουλο θ’ ασχολούμαστε;
