Θυμάμαι, στις αρχές της πανδημίας, τον υπουργό Ανάπτυξης Αδωνι Γεωργιάδη να απορρίπτει το αίτημα για δωρεάν χορήγηση ή διατίμηση στα τεστ κορωνοϊού, με το επιχείρημα «δεν μπορούμε να καταργήσουμε τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης». Τελικώς, με ένα έτος καθυστέρηση, η κυβέρνηση αποφάσισε τη δωρεάν διάθεση (έστω) self test. Πάλι καλά…
- Από τον Δημήτρη Ριζούλη
Το ίδιο περίπου συνέβη και με το ζήτημα της απελευθέρωσης της πατέντας για τα εμβόλια. Κυβερνητικά στελέχη έλεγαν αρχικώς ότι δεν μπορεί να καταργηθεί ο καπιταλισμός και πως τέτοιες αποφάσεις λαμβάνουν ανελεύθερα καθεστώτα, που δεν σέβονται το «επιχειρείν». Και στις δύο περιπτώσεις, οι κυβερνώντες μίλησαν σαν να αγνοούν τις συνέπειες της πανδημίας και τις έκτακτες συνθήκες, και να νοιάζονται μόνο για τη διασφάλιση των κερδών της «αγοράς». Προέβησαν σε δηλώσεις εκτός πραγματικότητας, σαν να ήταν εκπρόσωποι συμφερόντων και όχι ενός λαού που θρηνεί καθημερινά σχεδόν 100 νεκρούς – και πιθανότατα τώρα, εκ των υστέρων, θα το έχουν μετανιώσει.
Στην περίπτωση της πατέντας ακούστηκαν και γράφτηκαν απίστευτες ανοησίες, επειδή τη σχετική πρόταση υποστήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ και σχεδόν την έκανε «σημαία». Κυβερνητικά στελέχη (κυρίως δεύτερης και τρίτης διαλογής) επιδόθηκαν σε μια προσπάθεια ευτελισμού της πρότασης για άρση των απαγορεύσεων, που θα καθιστούσε τα εμβόλια κοινό αγαθό για όλο τον πλανήτη, όπως επιβάλλεται σε περιόδους πανδημίας ή πάσης φύσεως πολέμων.
Μίλησαν για ανευθυνότητα, κατήγγειλαν λαϊκισμό, ειρωνεύτηκαν, κάγχασαν, είπαν ότι αυτά είναι ανεφάρμοστες φαντασιώσεις. Ο χυδαίος τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκαν για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα δημόσιας υγείας είναι ενδεικτικός του ρόλου που -δυστυχώς- έχουν αποδεχτεί: Διακινητές πολιτικής βρομιάς, με σκοπό αυτή να αναπαραχθεί από τα ανθρωποφάγα κοινωνικά δίκτυα του ίντερνετ. Σε κάθε παρουσία τους (κυρίως τηλεοπτική) ευτελίζουν κάθε έννοια πολιτικού διαλόγου και ισοπεδώνουν οποιαδήποτε διαφορετική πρόταση ή πρωτοβουλία.
Τα τηλεοπτικά «σκυλιά»
Οποτε κάποιος (κόμμα, φορέας, ακόμα και απλός πολίτης) κάνει το «λάθος» να προτείνει κάτι διαφορετικό από αυτό που προκρίνει το Μέγαρο Μαξίμου, ξαφνικά τα τηλεοπτικά «σκυλιά» ξαμολιούνται για να τον συκοφαντήσουν και, τελικώς, να τον καταστήσουν λαϊκιστή, γραφικό, ανεύθυνο ή… ψεκασμένο.
Εκτός όμως από αυτά τα τριτοκλασάτα πολιτικά στελέχη, στο παιχνίδι μπαίνουν και μεγάλα μέσα ενημέρωσης, που χωρίς ίχνος ντροπής επιχειρούν όχι την κριτική (που θα ήταν θεμιτή), αλλά τον διασυρμό κάθε «άλλης φωνής».
Σε δήθεν ρεπορτάζ, αλλά και σε επώνυμα άρθρα γνωστών και μη εξαιρετέων «πιστολιών» συκοφαντείται κάθε άποψη που μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι, την ημέρα της συζήτησης στη Βουλή για την πανδημία σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών -ω του θαύματος!-, τρεις αρθρογράφοι φιλοκυβερνητικών εφημερίδων έγραφαν ακριβώς τα ίδια για το ζήτημα της πατέντας και κατέληγαν στο κοινό συμπέρασμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σοβαρό κόμμα καταθέτοντας τέτοιες προτάσεις και πως για αυτό ο κόσμος δεν τον εμπιστεύεται. Κατά διαβολική σύμπτωση, ακριβώς τα ίδια υποστήριξε και ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής. Ούτε… συνεννοημένοι να ήταν!
Να, όμως, που η ζωή κάνει κύκλους… Και ήρθε η ώρα να λουστεί ο κ. Μητσοτάκης όσα είπε σε εκείνη τη συνεδρίαση. Ξαφνικά, μετά την πρόταση Μπάιντεν και την καθολική (πλην Μέρκελ, βεβαίως βεβαίως) αποδοχή της, η ελληνική κυβέρνηση είδε… θετικά την άρση της πατέντας, και μάλιστα θυμήθηκε ότι πρώτος την είχε διατυπώσει ο πρωθυπουργός! Ναι, με θράσος πάνε να μας βγάλουν όλους τρελούς και να θολώσουν πάλι τα νερά. Τα δε φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, ξεπερνώντας κάθε όριο ξεφτίλας, έγραψαν ότι ο Μπάιντεν υιοθέτησε πρόταση που είχε διατυπώσει πρώτος ο Μητσοτάκης! Πόσο πιο χαμηλά, άραγε, θα πέσουν; Αναρωτιέμαι πόσα εκατομμύρια αξίζει τέτοια δημοσιογραφική γελοιοποίηση… Εχει τιμή;
Να το παραδεχτεί
Τα πράγματα είναι απλά: Η κυβέρνηση όφειλε γενναία να παραδεχτεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δίκιο που επέμεινε για αυτό το θέμα. Κέρδισε αυτή τη «μάχη», μία από τις ελάχιστες άλλωστε. Και, με την ευκαιρία, να θυμίσει το παλαιότερο άρθρο του πρωθυπουργού, που όμως στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε (γιατί, άραγε; Επεσαν μήπως πιέσεις από Γερμανία μεριά;).
Αυτό σημαίνει ήθος και εντιμότητα στην πολιτική: Να αναγνωρίζεις το λάθος σου και την ευστοχία του αντιπάλου. Επειδή όμως ελάχιστα με ενδιαφέρει όποια δικαίωση του ΣΥΡΙΖΑ, το ζήτημα είναι άλλο: Να γίνει μάθημα αυτή η ιστορία, ώστε να πάψει η κυβέρνηση να λοιδορεί κάθε αντίθετη άποψη. Αν δεν το κάνει, θα την πατήσει και πάλι. Οι διχασμοί και οι εντάσεις μάς κούρασαν. Οταν μετράμε σχεδόν 11.000 νεκρούς, καθόλου δεν μας ενδιαφέρουν οι πολιτικές εντυπώσεις. Χρειαζόμαστε συνθέσεις και σύμπνοια. Δεν θα χαλάσει το λούστρο των… αρίστων, αν παραδεχτούν έστω ένα από τα πολλά λάθη τους.
