«Ζωντανά πράγματα για τον άνθρωπο είναι δύο: ο εαυτός του και το έθνος του… Θέλω να είμαι ένα ωραίο δείγμα Ελληνος. Να, σκοπός μίας ζωής» ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
H αιφνιδιαστική απαίτηση των θεσμών, ιδίως εκ της Μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν, να ακρωτηριάζεται η εθνική μνήμη και να παραχαράσσεται η ελληνική Ιστορία, να διαρρηγνύουμε δηλαδή τον ομφάλιο λώρο εκ του παρελθόντος, εξοστρακίζοντας τους μεγάλους ήρωες από τα εκπαιδευτικά βιβλία, αποτελεί μια ανίατη διαστροφή, η οποία αποβλέπει προς την πλήρη απο-εθνικοποίηση της πατρίδας μας.
Η Ελλάς είναι καταδικασμένη εις την λήθην της Ιστορίας, διότι όχι μόνον δεν είναι φορέας ενός συλλογικού οράματος, πέραν της ρητορικής της προγονοπληξίας, αλλά αδυνατεί να συντηρήσει στοιχειωδώς την πολιτισμική κληρονομιά των προπατόρων της, καθότι, απολειπομένης μίας Μεγάλης Ιδέας, ο Ελληνισμός τείνει να εκλείψει, καθιστάμενος απλώς μια φολκλορική ιδέα, ένα άνευρο απολίθωμα, άνευ ικμάδας, εξακολούθησης της ζωτικότητάς του εις τον χρόνο.
Ο αφελληνισμός και ο εθνομηδενισμός αποτέλεσαν το ιδεολόγημα της Μεταπολίτευσης και το πρόταγμα ιδίως της Αριστεράς, με συνέπεια να ταυτιστεί ο γνήσιος και άδολος πατριωτισμός, η αγάπη για την εθνική ταυτότητα και την Ιστορία με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Είναι πρόδηλο ότι ένας λαός ο οποίος δεν ομιλεί την κοινή ελληνική γλώσσα των προγόνων μας, των ποιητών, των ιστορικών καθώς και των Ευαγγελίων αδυνατεί ακούσια να καταδυθεί και να μυηθεί εις το μεγαλείο του Ελληνισμού.
Η θρυαλλίδα του αφελληνισμού άρχεται εκ της υποτιμήσεως της ελληνικής γλώσσης και του μετασχηματισμού αυτής απλώς εις έναν ανυπόληπτο μαζικό και στείρο κώδικα επικοινωνίας. Σήμερον, οτιδήποτε σχετίζεται με τη δόμηση της εθνικής ταυτότητας στιγματίζεται ως αρνητικό διότι ορθώνεται ως πρόσκομμα εις την παγκοσμιοποίηση.
Η Αριστερά λειτουργεί ως υποζύγιο προς εξυπηρέτηση άνωθεν συμφερόντων με τη σύμπραξη της ανύπαρκτης εν Ελλάδι κατ’ επίφαση συντηρητικής Δεξιάς, όπου αμφότεροι, ελλείψει ιδεολογικής διαφοροποίησης, λογοδοτούν εις τα ίδια διευθυντήρια.
Η έννοια του πολιτισμού σήμερον είναι ανύπαρκτη, η επαφή με την ταυτότητά μας λογίζεται ως ρατσισμός, ωθούμαστε εις την υπογεννητικότητα και τη διάσωση του δημογραφικού προβλήματος μέσω των αλλοδαπών, οι οποίοι υποστηρίζονται από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, με απώτερο σκοπό να προαγάγουν, διαρκούντος του έτι περαιτέρω επαχθούς μας οικονομικού στραγγαλισμού, το πρότυπο μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Ο εργασιακός Μεσαίωνας, η συρρίκνωση της ακίνητης περιουσίας των πολιτών, κείται επί θύραις, ενώ εκ παραλλήλου παροξύνεται η εργαλειοποίηση της δημόσιας υγείας, παρά ταύτα αντί ο Ελλην να ανανήψει και να ορθώσει ανάστημα, συνθηκολογεί εις έναν γλίσχρο μισθό προσκυνώντας προδοτικά κόμματα παρά να αντισταθεί και να διεκδικήσει την καλύτερη ποιότητα της ζωής του.
Η μοναδική χώρα η οποία έχει καταλυθεί εκ των ενόντων και έχει αλωθεί από ελληνόφωνους, οι οποίοι έχουν καταλάβει τους καίριους θεσμούς εις την πολιτειακή εξουσία, είναι η Ελλάδα, διότι λαμβάνουν αποφάσεις οι οποίες αντιβαίνουν προδήλως στα συμφέροντα του έθνους και του λαού, πλην όμως οι ίδιοι οι πολίτες υποστηρίζουν με σθένος τους βιαστές των συνειδήσεών τους. Ελλείψει αξιών, οράματος και Μεγάλης Ιδέας η Ελλάς θνήσκει ανεκκλήτως.
*Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
