Είναι γεγονός ότι η κυβέρνησή μας φροντίζει σιγά σιγά να μας κόψει όλες τις κακές συνήθειες.
Αφού απαγόρευσε να κριτικάρουμε τους λοιμωξιολόγους, μας επέβαλε να ζούμε στα σκοτάδια και να λουζόμαστε σαν τις γάτες, με το σάλιο μας, να μηρυκάζουμε το φαγητό μας σαν τις καμήλες για να φτουράει, αφού λόγω του πολέμου, που άρχισε πριν από τρεις εβδομάδες, τα τρόφιμα έχουν ακριβύνει εδώ και… τέσσερις μήνες.
«Τος παν» (Γ. Βασιλειάδου). Θυμόμαστε στις παλιές ελληνικές ταινίες, που όταν η Τασσώ Καββαδία έσκαγε τις νύφες της ή όταν κάποια κορίτσια ανακάλυπταν ότι ήταν υποψήφιες μητέρες, έπαιρναν τα αυτοκίνητά τους, πήγαιναν στην παραλιακή και κάπου εκεί στη Βάρκιζα τα στούκαραν στα βράχια και η συνέχεια στο ΚΑΤ, όπου συνήθως όλα ταχτοποιούνταν;
Τώρα πάει κι αυτό. Φρόντισε ο κ. Μητσοτάκης να μας το αφαιρέσει. Διότι, πείτε μου, ποιος θα κάνει σήμερα κοντά στα 30 χιλιόμετρα και αν μένει στα βόρεια 40, θα διασχίσει όλη την Αθήνα με πρώτη δευτέρα ταχύτητα για να φτάσει στη Βάρκιζα με τη βενζίνη 2 ευρώ το λίτρο; Αίσχος!
