Οι απαράδεκτες, πέραν πάσης απαισιόδοξης προσδοκίας, τηλεεμφανίσεις του Ουκρανού προέδρου στα Κοινοβούλια Ελλάδας και Κύπρου, σε συνδυασμό με την εξίσου αναιδή παρουσία της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών σε Αθήνα και Λευκωσία, απέδειξαν δύο πράγματα: Οτι η τουρκική επιρροή στον Ζελένσκι είναι ακόμη ισχυρότερη από την αμερικανική και ότι ολόκληρο το δυτικό στερέωμα, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε., έχει τον Ελληνισμό, έτσι όπως εκπροσωπείται από τους κυρίους Μητσοτάκη και Αναστασιάδη (ιδίως τον πρώτο), κυριολεκτικά… για φάπες.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Η επιστράτευση δύο «μαχητών» του ναζιστικού Τάγματος Αζόφ για να «ξεκαθαριστεί» προς κάθε ενδιαφερόμενο ότι αυτοί κάνουν κουμάντο στην άμυνα της Μαριούπολης με τους 100.000 ομογενείς και θα συνεχίσουν να κάνουν κουμάντο, εάν και εφόσον η ιστορική πόλη παραμείνει σε ουκρανικά χέρια, είχε διάσταση ιστορικής ύβρεως προς τον Ελληνισμό. Δεν θα σταθώ στο πώς επετράπη αυτή η προσβολή, γιατί με «ανθρωπάκια» τύπου Τασούλα στο προεδρείο της Βουλής δεν περιμένει κανείς κάτι καλύτερο. Σημειώνω, όμως, ότι όλο το προηγούμενο διάστημα τα φασιστοειδή του Αζόφ (όποιος ισχυρίζεται ότι το παραστρατιωτικό αυτό σώμα δεν έχει ναζιστικές καταβολές, απευθείας από τη μεραρχία Ες-Ες της Γαλικίας, είναι είτε βαθιά ανιστόρητος είτε παπαγάλος της νατοϊκής προπαγάνδας) κυνήγησαν άγρια τους ρωσόφωνους Ελληνες και πρωτοστάτησαν σε εγκλήματα εις βάρος τους.
Μόνον ο πρόξενος της Μαριούπολης μπορεί να μην το έχει αντιληφθεί, γι’ αυτό ίσως θα παρασημοφορηθεί… Σε ό,τι αφορά την ομιλία του Ζελένσκι στην κυπριακή Βουλή, δεν μπορεί να ειπωθεί τίποτα περισσότερο πέραν του ότι επρόκειτο για μία σχεδιασμένη προσβολή στον κυπριακό Ελληνισμό. Ο Ουκρανός πρόεδρος όχι μόνο δεν αναφέρθηκε σε εισβολή και κατοχή, αλλά στην πράξη «τράβηξε το αυτί» των Κυπρίων για τις «χρυσές βίζες», τους υπέδειξε πως πρέπει να κόψουν κάθε δεσμό με τη Μόσχα και τους κάλεσε να διώξουν κακήν κακώς τους 50.000 Ρώσους πολίτες που ζουν στο έδαφος του νησιού συνεισφέροντας με πολλούς τρόπους στην ανάπτυξη της κυπριακής οικονομίας.
Οι ιταμές αυτές προκλήσεις είναι φανερό ότι υπήρξαν απόρροια αμερικανικής ενθάρρυνσης για να μη στενοχωρηθεί η Τουρκία και εναρμονίζονται πλήρως με την ανάγωγη στάση της υφυπουργού των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ, η οποία, πατώντας το πόδι της στο νησί, αναγόρευσε σε… «πρόεδρο Τατάρ» το πολιτικό ανδρείκελο των Κατεχομένων.
Η ανεπανάληπτη ύβρις Ζελένσκι σε Ελλάδα και Κύπρο, για την οποία οι Τούρκοι μέντορές του θα έχουν ξεκαρδιστεί στα γέλια, καθιστά τον κ. Μητσοτάκη υπόλογο για την απόφασή του να στείλει όπλα στους Ουκρανούς. Ο ίδιος μπορεί να μην έχει κανένα πρόβλημα παίζοντας τον ρόλο ενός γλοιώδους καρπαζοεισπράκτορα στο διεθνές στερέωμα, αλλά οι Ελληνες δεν θα συγχωρήσουν ποτέ τον ευτελισμό που υπέστησαν για να βρεθούν στη… σωστή πλευρά της Ιστορίας.
